Enn ein ástæðan til að ráða ekki barnafólk

Barnafólk eru erfiður hópur. Ekki endilega í sjálfu sér samt. Kerfið gerir hópinn einfaldlega erfiðan að hafa í vinnu. Lögin kveða á um fæðingarorlof og alveg haug af lögbundnum frídögum, barnafólki þarf að borga fyrir að sitja heima ef börnin veikjast, og verkefni barnafólks verða að raðast inn á opnunartíma ríkisrekinna dagheimila og grunnskóla sem búa við lögvarða einokunarstöðu í mótun ungra heila. Ónefndir eru svo "starfsdagar" leik- og grunnskóla sem felast helst í því að ekkert er starfað.

Vetrarfrí í grunnskólum eru enn ein ástæðan til að ráða ekki barnafólk, og ástæða fyrir fólk til að hugsa sig tvisvar um áður en barneignir eru byrjaðar (gefið að báðir foreldrar þurfa að vinna úti).

Núna þarf barnlaust fólk á Íslandi að taka á sig fleiri verkefni, umturna sínum áætlunum og sitja lengur við vinnu af því barnafólkið þarf að vera heima og passa börn sín. Fyrir þetta aukaálag fær barnlaust fólk hvorki hrós né verðlaun en ef það neitar að beygja sig fyrir fjölskyldulífi annarra koma skammir og fordæmingar. 

Ónefndur félagi minn rekur eigið fyrirtæki sem gengur mjög vel þrátt fyrir ungan aldur. Sá forðast að ráða barnafólk. Það er einfaldlega of dýrt á meðan fyrirtækið hefur ekki þeim mun fleiri barnlausa til að axla ábyrgðina þegar ríkisrekið barnapössunarkerfið lokar dyrum sínum og sendir foreldrana í óumbeðið frí.

Vetrarfrí að hefjast hjá þúsundum barna

Hvað með baráttuna gegn fátækt, vatnsskorti, sjúkdómum og vannæringu?

Núna hlýtur Bjørn Lomborg að vera leiður yfir því að hafa haft rétt. Hann hlýtur að vera leiður yfir því að sjá nú athygli stjórnmálamanna hverfa frá baráttunni gegn fátækt, vatnsskorti, sjúkdómum og vannæringu á heimsvísu, og í átt að baráttunni við ósýnilegan og ímyndaðan óvin - "loftslagsbreytingar", sem að þessu sinni í jarðsögunni eru af mannavöldum!

Í stað þess að beina orku, athygli, fjármunum, tíma og mannafli í átt að tiltölulega ódýrum aðgerðum sem bjarga mjög mörgum lífum mjög fljótt (og bæta enn fleiri) þá eru núlifandi kynslóðir gerðar að athlægi í sögubókum framtíðar með afbakaðri forgangsröðun á verkefnum (og ímynduðum verkefnum).

Ég mæli með því að allir sem hafa áhuga á heimsendaspádómum og alheimssósíalisma í nafni koldíoxíðs lesi nýja og stórgóða grein Hannesar Hólmsteins um efnið. Tilvitnun: 

"Sjálfur hallast ég helst að því, að eitthvað sé að hlýna á jörðinni og það geti að einhverju leyti verið af mannavöldum, en að allt of mikið hafi verið gert úr því, auk þess sem vart borgi sig að gera neitt við því. Fráleitt er að hlaupa til og torvelda og jafnvel stöðva vöxt atvinnulífs um heim allan vegna framreikninga úr hermilíkani í tölvu, jafnvel þótt á þeim séu viðurkenningarstimplar Sameinuðu þjóðanna, norsku Nóbelsnefndarinnar og Guðna Elíssonar."

Hannes lýsir ákaft eftir efnislegri gagnrýni frá andmælendum sínum um þetta huggulega og sígilda, aldagamla kaffihúsaumræðuefni (heimsendi vegna mannaverka). Hver vill svara því kalli?

Norðurlöndin þurfa að vera í fararbroddi í loftslagsmálum

Tilvitnun dagsins

"[É]g kaupi ekki ríkisstyrktar landbúnaðarvörum af prinsipástæðum"

Ef það er eitthvað sem ég dáist að þá eru það hugsjónir sem felast í því að forðast að beita aðra ofbeldi. Ónefndur félagi minn er innblástur sem ég skjalfesti hér með.

Verð á matvælum á rjúkandi uppleið

Mikið er gott að sjá mann sem fjölmiðlar hlusta á fordæma hina nýju tísku ríkra snobbaðra Vesturlandabúa - að brenna matvæli í bílvélum sínum. Verð á allskyns kornmeti er nú þegar byrjað að stíga sem afleiðing vaxandi matvælabrennslu í bílvélum og á hverjum bitnar það fyrst? Þeim fátæku, vitaskuld.

Nú þegar hefur OECD varað við tískubylgjunni,  og sérfræðingur á vegum Sameinuðu þjóðanna tekur nú í sama streng. Vonandi verður "lífrænt eldsneyti" fljótlega slegið út af borðinu sem tilgangslaus sóun á matvælum. Þá getur fólk haldið áfram að borða matinn og brenna olíunni.

Eldsneytisframleiðsla úr matvælum „glæpur gegn mannkyninu"

Góð byrjun

Björgvin G. Sigurðsson er að koma mér skemmtilega á óvart núna með skýrum ummælum sínum og fær mörg prik frá mér fyrir þau. Klári hann málið verða prikin enn fleiri. Þetta er svo sannarlega góð byrjun á því sem vonandi verður algjört afnám allra skatta á varning, innflutning, smásölu og heildsölu. Tollar ættu einnig að heyra sögunni til sem fyrst. Af hverju fá ferðalangar einir að njóta tollfrelsis? Það er svipað og að leyfa eingöngu Reykvíkingum að aka um á malbiki á meðan aðrir þurfa að gera holótta malarvegi að góðu.

Vonandi drukkna aðgerðir ekki í "stefnumótun" og "athugunum", eða þynnast út í allskyns sérákvæðum og undanþágum. Ef Samfylkingin útvegar atkvæði á Alþingi til stuðnings þessu máli þá er ég viss um að það standi ekki á Sjálfstæðismönnum. Eftir það skiptir engu máli hvað aðrir segja um þetta ágæta mál.

Vörugjöld, stimpilgjöld og uppgreiðslugjöld afnumin

Samband forræðishyggju og hrokafulls yfirlætis enn ekki afsannað

Þá er Reykjavík komin í betlileiðangur í nafni forræðishyggju og dómsdagsspádóma (og Mogginn tekur fullan þátt í fjörinu):

"Þá hefur ekki verið talað um hvort ríkið muni styðja sveitarfélög fjárhagslega til að sinna umræddu eftirliti..."

...með ferðamönnum og venjulegu fólki býst ég við, því rónarnir eru ekki að fara njóta reykvískrar veðurblíðu í ríkari mæli en nú er þótt aðgengi þeirra að áfengi batni. Sennilega verða þeir meira heima við og njóta víns og bjórs þar í stað þess að þurfa treysta á götusala á kardimommudropum.

Jafnvel er hægt að ímynda sér að þegar efnalitli alkinn er orðinn blankur þá sé áfengi orðið það ódýrt að hann þarf ekki að selja matinn úr munni barna sinna eða þakið yfir höfði sér til að eiga fyrir næsta sopa? Hafi þá jafnvel meiri hvati til að leita sér aðstoðar á meðan fjölskyldan hangir enn saman og hafi þak yfir höfuðið? Hver veit!

Eitt er víst: Hátt áfengisverð og skert aðgengi er ekki sú töfralausn áfengisvanda margra sem yfirlætisfullir og stjórnlyndir siðapredikarar ríkisvaldsins ímynda sér. 

Einnig þótti snobbelítu Reykjavíkur ástæða til að benda á að ákveðnar...

"...rannsóknir hafi ekki verið hraktar og ekki hafi verið hafnað tengslum áfengis og félagslegs vanda."

Þetta er vissulega þörf ábending. Rauðvínsdrekkandi borgarstarfsmennirnir mega vissulega vara sig á því að margir missa stjórn á áfengisdrykkju sinni og hví þá ekki þeir sjálfir líka? Nei bíddu, það er verið að tala um efnalítið fólk sem drekkur of mikið af sterku víni ekki satt? Spurningin er hvort lélegt eða gott aðgengi, hátt eða lágt verðlag, sé á einhvern hátt áhrifavaldur þegar alkinn ætlar að fá sér í glas. Það efast ég um. Vonandi tekur rauðvínsdrekkandi snobbelíta Reykjavíkur það með í reikninginn sinn.

Það eru til margar leiðir fyrir opinbera embættismenn að segja, "þú ert heimskur lúsugur almúgi sem getur ekki annað en fallið í freistni ef við leyfum það af okkar mikilli náð að freistnin (sem við ráðum vitaskuld alveg við) sé til staðar fyrir þig", og held ég að Velferðarráð Reykjavíkur hafi notað margar þeirra að þessu sinni. Jafnvel óvenjumargar miðað við stuttan texta.

Velferðarráð leggst gegn frumvarpi um aukið frelsi í áfengissölu

Sama þróun og á hinum Norðurlöndunum

Það að munntóbaksneysla sé nú á uppleið á Íslandi kemur mér ekkert á óvart. Sjálfur bý ég í Danmörku þar sem svipuð þróun á sér stað. Yfirvöld eru meira að segja hætt að skipta sér af sölu hins sænska snus (þó bara á lausu formi í dönskum verslunum en fæst í pokum á öllum flugvöllum í Skandinavíu). Er samt ekki viss hvort snus varð löglegt í Danmörku eða hvort lögreglan hætti einfaldlega að amast út í sölu þess í verslunum (t.d. 7-Eleven).

Anti-tóbakselítunni tókst að setja reykingar í húsnæði í einkaeigu á verkefnaskrá hinnar uppteknu lögreglu. Elítunni tókst samt ekki að rækta nikótínfíknina úr öllum svo auðveldlega (enda verður hún seint afnumin með lögbanni sjálfumglaðra forræðishyggjumanna á Alþingi). Hinn svarti markaður malar nú gull á sölu hins sænska munntóbaks. Stjórnmálamenn ættu að sýna sóma sinn í að afnema bann við því og gefa löghlýðnum borgurum kost á að kaupa reyklausan nikótínvarning sinn í verslunum og sjoppum í stað þess að veita enn meira fé í annars blómlegan svartan markað á Íslandi (sem núna býður upp á sterkt áfengi, bjór, sígarettur, munntóbak, stera, eiturlyf og vitaskuld aðgang að spilavítum og vændiskonum gegn gjaldi).

Einhver sagði mér að dós af sænsku snus kostaði um 1500 kr á svörtum markaði á Íslandi. Út í búð í Danmörku er verðið í kringum 25-30 danskar krónur (rúmar 300 kr íslenskar). Salan er á uppleið. Framboð virðist vera nóg og eftirspurnin er tvímælalaust til staðar. Hvað ætlar hin íslenska snobb-bann-elíta að segja við þessu?

3700 Íslendingar taka daglega í vörina

Gamalt bandalag frjálshyggjumanna og sósíalista

Núna hrinti ég sjálfum mér á hálan ís sem ég veit ekki hvert mun leiða mig. Á Ósýnilegu höndina skrifaði ég litla hugleiðingu sem endar á eftirfarandi pælingu:

"Er eitthvað í vegi fyrir því að stofna til bandalags sósíalista og frjálshyggjumanna líkt því sem var svo lifandi í upphafi 20. aldar í Bandaríkjunum?"

Hvaða bandalag er það? Bandalagið er bandalag frjálshyggjumanna og sósíalista gegn öllu stríðsbrölti á erlendri grund!

Meira hér.

Þess má geta að ekki er um að ræða neitt sérstakt bandalag fyrir heimsfriði eða stöðvun þjóðarmorða. Bandalagið er skýrt og skorinort og felst nákvæmlega í því orðalagi sem ég nota. 

Nú er að sjá hvort einhver verði viðbrögðin.

Leifar íslensks áætlunarbúskapar

Ég fagna hvorki né syrgi fækkun íslenskra refabúa. Þau eru fyrirtækjarekstur eins og hver annar. Hins vegar er nauðsynlegt að hafa tímabilið "þegar best lét" í refaræktinni í huga sem áminningu um misheppnaðan áætlunarbúskap a la Sovétríkin. Stjórnmálamenn ákváðu í fundarherbergjum sínum að Ísland ætti að verða stórveldi í loðdýrarækt. Stórfé var ausið úr vösum launþegar í refa- og minkabú og allt gert til að koma á einhvers konar veldi sem tæki heiminn með trompi. Þetta gekk vitaskuld ekki eftir og tilrauninni var hætt.

Einhverjum árum seinna ákvað ríkið að selja sig út úr fjármálageiranum, þó án þess að neinn hafi gert sér vonir um að Íslandi yrði að stórveldi í honum. Engar sértækar áætlanir um Ísland sem fjármálamiðstöð voru skrifaðar á skrifstofum hins opinbera. Engu skattfé var veitt í tilraunastarfsemi í Lúxemborg og Litháen. Viti menn - í umhverfi hóflegrar skattheimtu og fjarveru stjórnmálamanna fæddist eitt af furðuverkum hins íslenska hagkerfis; gróskumikill fjármálageiri sem skapar núna 1000 störf á ári og virðist ekki vera hægja á sér.

Um þessar mundir reyna stjórnmálamenn að ota ríkisfyrirtækjum út í orkuframleiðslu út um allan heim, íslenskt lambakjöt nýtur útflutningsstyrkja, íslenski hesturinn hefur umboðsmann á launum frá skattgreiðendum og söfnum og byggðastofnunum er plantað í hvert þorp til að reyna laða að ferðamenn sem standa undir láglaunastörfum í afgreiðslu- og þjónustustörfum. Höfum við lært eitthvað af misheppnuðum ævintýrum? Sennilega eitthvað mundi ég halda, en klárlega ekki nóg. 

Aðeins eitt refabú eftir í landinu

Magn CO2 í sjónum stjórnast af hitastigi en ekki öfugt

Vísindamenn Journal of Geophysical Research sem BBC talar um í hafa greinilega ekki séð hina fræðandi heimildamynd The Great Global Warming Swindle (sjá einnig GreatGlobalWarmingSwindle.co.uk).

Þar kemur meðal annars fram að hitastig lofthjúpsins hækkar á undan aukningu á magni CO2 í lofthjúpnum - hækkun hitastigs hafsins veldur því að hafið getur ekki bundið eins mikið CO2 og þess vegna losnar það út í lofthjúpinn. Sambandið er ekki öfugt, þ.e. aukning á CO2 veldur ekki hækkun hitastigs lofthjúpsins. 

"But the ice-core data does not show that CO2 drives climate. It shows, very clearly, that variations in temperature precede rises in atmospheric CO2 – not the other way round. The two phenomena are divided by a time lag of several hundred years."

Mikið af ítarefni um nákvæmlega þetta má finna hér. 

Þessu hefur enginn reynt að afneita. Því er eingöngu haldið fram að núna sé eitthvað annað að gerast. Að núna séu önnur lögmál byrjuð að ríkja í breytingum á hitastigi lofthjúpsins. Svo virðist samt ekki vera. Við hefðum enda engann möguleika á að vita það. Loftslagið tekur engum mælanlegum breytingum á örfáum árum heldur á áratugum og öldum. Loftslagsbreytingar á milli örfárra ára kallast á góðri íslensku "suð" í mælingum, og er yfirleitt síað út til að sjá hver hegðun gagnapunktanna er.

Kæru lesendur, flýtið ykkur hægt að skerða eigin lífskjör í nafni loftslagsvísinda. Flýtið ykkur enn hægar að þvinga aðra til að skerða sín lífskjör í nafni hinna nýju trúarbragða (sem af mörgum kallast sósíalismi 21. aldarinnar vegna mikillar áherslu á ofurstyrkingu ríkisvaldsins).

Úthöfin drekka í sig minna af koltvísýringi