Ónei, enn eitt neyðarástandið

Nú hefur enn einn stjórnmálaflokkurinn lofað því að lýsa yfir enn einu neyðarástandinu. Maður gæti haldið að heimurinn sé að farast. Sem betur fer er svo ekki. 

Tökum sem dæmi skógarelda í Bandaríkjunum. Ekki hefur vantað fréttaflutning af slíkum vágestum. Í sögulegu samhengi eru skógareldar samt í lágmarki.

Hvað með hitabylgjur? Nóg af þeim ekki satt! Kannski, en fáar í sögulegu samhengi.

En hvað með öll stríðin, hungursneyðirnar, þurrkana og ofsaveðrin? Mannkynið hlýtur að vera að upplifa minnkandi lífslíkur.

Nei, öðru nær. Meðalaldur mannkyns að meðaltali hefur aukist um 30 ár seinustu sjö áratugi.

En loftslagsbreytingarnar, maður! Þær hljóta að vera taka sinn toll! Já, vissulega, en minni og minni.

Allar myndir héðan.

Hvað getum við lært af þessu? Jú, ekki treysta fjölmiðlafólki til að færa okkur rétta heimsmynd. Lesum meira og víðar. Tökum áróðrinum með fyrirvara. Efumst. Hugsum. Ekki láta vagn meginstefsins toga okkur áfram og draga úr okkur lífsþróttinn.

Þér mun líða betur fyrir vikið.

Ætla að lýsa yfir neyðarástandi í loftslagsmálum

Grímur og þetta með að setjast niður

Veirur ferðast um í loftinu og í gegnum rifur, glufur, grímur og klæðnað. Þær ferðast um loftið á hraða sem menn geta gert sér hugarlund um með því að telja sekúndurnar frá því að einhver rekur við með háværum hætti og þar til skítalyktin berst í nefið, mæla fjarlægðina milli rassgats og nefs og reikna.

Þess vegna finnst mér alltaf jafnspennandi að sjá sóttvarnaraðgerðir er snúa að því að fólk í lokuðu rými beri grímu þegar það stendur en fær að taka hana niður þegar það sest. 

Veirunni er skítsama.

Í raun má bera grímunotkun í lokuðu rými saman við að skilgreina eitt hornið í sundlaug sem pissusvæði. Þar má létta á sér en ekki annars staðar í lauginni. Þannig megi tryggja að enginn syndi í þvagi.

Eða ekki, auðvitað.

Nú nota læknar og tannlæknar ekki grímur til að forðast veirusmit eða forða sjúklingum frá slíku úr eigin andadrætti. Grímur heilbrigðisstarfsfólks stöðva kannski einhverjar bakteríur, sem eru margfalt stærri en veirur. Þær koma í veg fyrir að tannlæknirinn frussi upp í skjólstæðing sinn eða fái frussið úr honum í sig. Þær stöðva skeggbrodda frá því að detta í opið kviðhol. En gegn veirum eru þær gagnslausar. Þetta vissu allir þar til nýlega. Læknir með flensu mætti og mætir ekki í vinnuna, óháð aðgengi að grímum.

En gangi mönnum vel að kenna veiru borðsiði og að halda sig í sínu horni í pissuhorninu í sundlaugunni. Hver veit, kannski tekst það!

Krefjast þess að skólum verði ekki lokað

Ekki bara aflétting

Yfirvöld í Danmörku munu aflétta öllum sóttvarnatakmörkunum innanlands þann 10. september. Eða réttara sagt: Þann 10. september rennur út löggjöf sem heimilar yfirvöldum að grípa til sértækra úrræða vegna COVID-19. Sjúkdómurinn verður einfaldlega skilgreindur á sama hátt og hver önnur pest og nýtur engrar sérstakrar stöðu í löggjöfinni.

Í raun er þetta að taka hlutina skrefinu lengra en bara aflétta einhverjum takmörkunum. Ef yfirvöld vilja taka upp þráðinn á ný þá þurfa þau að fá sérstaka löggjöf í gegnum þingið og það verður enginn hægðarleikur. Í Danmörku er stjórnarandstaða með skoðanir og hún vill sjá rök, útreikninga og tímaáætlanir áður en hún lætur ríkisstjórnina fá vopn í hendurnar. 

Þegar löggjöfin rennur út hverfa um leið allar kröfur um að þurfa sýna hitt og þetta (sprautuvottorð, neikvæð próf eða staðfestingu um fyrra smit). Ekki nýja normið heldur gamla normið. Ekki hlé á aðgerðum og sjá til og innleiða aðgerðir heldur samfélagið fyrir veiruna. Næturklúbbar og hvaðeina. 

Danir eru minna sprautaðir en Íslendingar og vegna landfræðilegrar legu flæðir fólk stanslaust yfir landamærin með veirur frá ýmsum svæðum. Danir eru ferðaglaðir og sækja í sífellu veirur frá áfangastöðum sínum og koma með heim. Á hverjum degi greinast um 1000 smit og þannig hefur það verið í tæpa 2 mánuði. Um 30-40 einstaklingar leggjast inn á spítala á dag um þessar mundir en ný dauðsföll varla teljandi og flest í aldurshópnum 80+ (meðferðir, einhver?). Álagið á sjúkrahúsin vegna COVID-19 er svo viðráðanlegt að tölur um slíkt hafa ekki verið teknar saman í sérstaka útgáfu síðan í lok júní.

Danir lærðu loksins sænsku leiðina. Vonandi varanlega.

Danmörk afléttir öllum takmörkunum 10. september

Bólusettir veirudreifarar

Við vitum flest að við þurfum ekki bóluefni við öllu sem gengur. Flestir undir fimmtugu sleppa flensusprautunni árlegu. Enginn er sérstaklega hræddur við svolítið kvef og hálsbólgu og fæstir láta lækninn sinn vita af slíkum pestum. Hingað til höfum við þegið bóluefni við mjög alvarlegum sjúkdómum eins og mislingum og mænuveiki en um leið fullvissuð um að slík bóluefni eru rannsökuð í þaula yfir áratugi.

Nú er búið að snúa öllu á haus. Ungu fólki er nú sagt að bólusetja sig gegn einhverju sem herjar engu verr á líkama þess en flensa og nota til þess lítið rannsökuð efni sem byggjast á lítið rannsakaðri tækni.

Það má ganga á slíkt fólk og spyrja: Af hverju þá að bólusetja sig? Af hverju að þröngva þessum sprautum upp á börnin?

Og þá kemur dýrðlingurinn fram: Jú, ég er að bólusetja mig til að verja aðra! Ég er að reyna koma í veg fyrir að smita þá eldri og viðkvæmari!

En er ekki búið að bólusetja þá eldri og viðkvæmari og þeir komnir með nauðsynlega vörn?

Já, vissulega, en sjáðu til: Ég er fyrirmyndarborgari og tek áhættuna af þessum efnum fyrir þá sem þola ekki að koma nálægt veiru!

Þetta gæti auðvitað verið ákveðinn punktur. Vandamálið er bara að bólusettir geta alveg smitað eins og þeir óbólusettu. Rannsóknir hafa sýnt að veirumagnið í bólusettum getur verið alveg jafnmikið og óbólusettum. Bandarísk rannsókn komst til dæmis svona að orði:

Notably, 68% of individuals infected despite vaccination tested positive with Ct <25, including at least 8 who were asymptomatic at the time of testing. Our data substantiate the idea that vaccinated individuals who become infected with the Delta variant may have the potential to transmit SARS-CoV-2 to others.

(Hér er vert að nefna að hugtakið Ct, eða "cycle threshold", gefur til kynna hversu mikið af veiru er í líkamanum. Lág gildi, t.d. undir 25, gefa til kynna mikið veirumagn á meðan hærri gildi, t.d. yfir 35, gefa til kynna lítið veirumagn.)

Rannsókn frá Singapore komst svo að orði:

PCR cycle threshold (Ct) values were similar between both vaccinated and unvaccinated groups at diagnosis, but viral loads decreased faster in vaccinated individuals.

Bóluefnum er vissulega hampað fyrir að lækka veirumagnið hratt en fyrstu daga eftir smit er það samt svipað hjá bólusettum og óbólusettum, og er ekki líklegt að fólk sé mest smitandi í upphafi á meðan veiran er að breiða úr sér, jafnvel einkennalaust?

Einn læknir (sem af afskaplega hlynntur sprautunum) kemst svona að orði eftir að hafa fjallað um þessar rannsóknir og aðrar:

The substantial outbreaks in exceptionally well-vaccinated places like Israel, Malta and Vermont make it clear that pushing up vaccination rates does not guarantee control of Covid-19.

Þegar íslensku tölurnar eru skoðaðar virðast bóluefnin leiða til minna en 20% fækkunar í smitum og hafa lítið sem engin áhrif á innlagnir á spítala.

Hvað um það. Ef þú tókst sprauturnar til að verja þá eldri og viðkvæmnari þá ertu búin(n) að kaupa áróður eða úreltar upplýsingar. Hafir þú komist í námunda við veiruna þá getur þú smitast og smitað aðra, alveg eins og óbólusettir. Það er enginn munur á þér og óbólusettum annar en sá að þú tókst gríðarlega áhættu með ófyrirséðum afleiðingum. Þú skalt því ekki voga þér að kalla eftir sprautu í mín börn í nafni verndar á öðrum. 

Þegar vísindin eru ekki vísindi

Treystum vísindunum!

Á þessu er stanslaust tönglast svona eins og vísindin séu einn stór kór þar sem allir syngja í takt. Svo er ekki. Vísindin eru vísindamenn að takast á, prófa kenningar, gera tilraunir og rökræða niðurstöður hvers annars. Ef vísindin væru öll á sama máli þá væru sóttvarnaraðgerðir allra ríkja þær sömu, byggðar á hinum einu sönnu vísindum. Svo er ekki. Á Íslandi er búið að bólusetja mest allra Norðurlanda og um leið eru ströngustu sóttvarnaraðgerðirnar þar. Svíþjóð og Þýskaland fylgja sömu kúrvu þótt sóttvarnaraðgerðir þessara ríkja séu gjörólíkar. 

En hvað með bóluefnin? Þau eru jú afurð vísindamanna sem fullyrða að þau séu örugg. Er eitthvað við þau að athuga?

Já, mikil ósköp, og sagan ætti að kenna okkur það. Í grein British Medical Journal (aðgengileg hér) um bóluefnin gegn svínaflensunni svokallaðri (frá 2009) er spurt: 

Pandemrix vaccine: why was the public not told of early warning signs?

Sagan byrjar á kunnuglegum nótum og með kunnuglegu nafni:

In October 2009, the US National Institutes of Health infectious diseases chief, Anthony Fauci, appeared on YouTube to reassure Americans about the safety of the “swine flu” vaccine. “The track record for serious adverse events is very good. It’s very, very, very rare that you ever see anything that’s associated with the vaccine that’s a serious event,” he said.

Lyfjaframleiðandinn vissi samt af aukaverkunum og sagði ekkert. Yfirvöld sögðu ekkert. Margir hlutu varanleg mein sem meðal annars hafa leitt til greiðslu skaðabóta á Íslandi.

Höfundur spyr sig margra spurninga eftir að hafa fjallað um leyndarhyggju bóluefnaframleiðandans og getuleysi eftirlitsaðila:

When do public health officials have a duty to warn the public over possible harms of vaccines detected through pharmacovigilance? How much detail should the public be provided with, who should provide it, and should the provision of such information be proactive or passive?

If history were to repeat itself, does the public have a right to know?

Þessar spurningar eiga vel við í dag. Almenningi er lítið sagt. Blaðamenn þurfa að senda sérstakar fyrirspurnir til að komast að því hvað margir eru að lamast í kjölfar sprautu. Lamast! Og það sem verra er: Börn að lamast!

Þeir sem vilja hlaða gæsahúð á líkama sinn og fyllast hrolli og viðbjóði yfir sprautuáróðrinum ættu að skoða þetta myndband. 

Vísindin eru ekki drifkrafturinn á bak við sóttvarnaraðgerðir. Þau eru svolítil hækja sem stærri hagsmunir styðja sig við. Fáir vísindamenn þora að tjá sig og enn færri læknar. Önnur sprautan verður sú þriðja og fjórða. 

Næsta skref: Loka á þjónustu og valkosti

Í upphafi átti, í skamman tíma, að fletja út kúrvu, kynnast veiru og efla heilbrigðiskerfið til að mæta auknu álagi. Viðkvæmir hópar nutu sérstakrar verndar. 

Næsta skref var að framlengja tímann sem tók að fletja út kúrvuna. Grímurnar ennþá á hillunni.

Síðan kom sumar og smávegis hlé á ástandinu þegar fólk fór á ný að viðra sig meira og fá D-vítamín úr sólinni. 

Síðan hófst ástandið aftur og grímurnar nú teknar fram. Takmarkanir og lokanir út í eitt í langan tíma.

Þá fóru bóluefnin á stjá. Þau áttu fyrst að leita til eldri og viðkvæmra hópa og þá fengi samfélagið að taka við sér aftur. Það breyttist og smátt og smátt átti að bólusetja alla niður í unglingsárin. Og svo 12 árin. Og næsta skref verður að stefna að bólusetningu allra. Allra! Þá má opna allt aftur, nema hvað þá er komið nýtt afbrigði og önnur sprautan verður að þriðju og þeirri fjórðu og þeir með tvær sprautur ekki lengur taldir fullgildir meðlimir í hópi fullbólusettra sem svo er kallað.

Sem sagt, þetta mun vara að eilífu ef enginn spyrnir við fótum.

Sem forsmekk að öllu þessu má taka dæmi: Fréttatilkynning frá Sinfóníuhljómsveit Baltimore-borgar í Bandaríkjum. Grípum niður í hana:

Effective September 1, proof of full vaccination against COVID-19 is required to attend all indoor BSO performances and events. ... Proof of a negative COVID- 19 test is not acceptable for entry; and in keeping with current vaccination eligibility guidelines, children under the age of 12 will not be admitted to BSO indoor events until further notice.

Þá höfum við það. Þarna er tónleikastaður að loka dyrum sínum fyrir alla 12 ára og yngri af því þeir mega ekki fá sprautuna (í bili) og geta því ekki fengið vígslu inn í hóp fullbólusettra. 

Er verið að styðjast við vísindin hérna? Auðvitað ekki. Börnum stafar engin hætta af COVID-19, leggjast ekki á heilbrigðiskerfið vegna veirunnar og smita minna frá sér en fullorðnir. 

Er verið að verja þá eldri (og fullsprautuðu) með því að sprauta börnin? Auðvitað ekki. Hafi sprauturnar eitthvað notagildi þá er það að koma í veg fyrir að sprautaðir smitist hvort sem smitberinn er barn, fullorðinn eða leðurblaka. Séu sprauturnar ekki að duga sem vörn má alveg fleygja þeim í ruslið. Hafi sprautan þau áhrif að draga úr alvarlegum veikindum þá á fullorðið fólk að sýna sóma sinn í að taka skellinn ef það þýðir að börn, sem smitast síður og smita minna frá sér, geti lifað lífinu. 

Þeir sem stökkva ofan í næsta skurð þegar ósprautaður krakki er nálægt viðkomandi innandyra ættu kannski bara að fara heim og horfa á sjónvarpið. Hræðslan hefur þá heltekið viðkomandi og lítið annað að gera en segja bless við samfélag manna.

Þetta hættir aldrei fyrr en við spyrnum við fótum. Geri stjórnmálamennirnir það ekki (opnanir Danmerkur má fyrst og fremst rekja til harðrar stjórnarandstöðu sem krefst rökstuðnings og tímaramma) þá þarf almenningur að gera það.

57% barna bólusett en öll hafa fengið boð

Lamanir og allir rólegir

Fréttablaðið skrifar:

Lyfja­stofnun hefur borist ein til­kynning til við­bótar um tíma­bundna lömun eða skerta hreyfi­getu sem hugsan­lega auka­verkun við bólu­setningu gegn Co­vid-19, sam­kvæmt skrif­legu svari stofnunarinnar við fyrir­spurnum Frétta­blaðsins.

Er loksins einhver blaðamaður að vinna vinnuna sína? Lömun í kjölfar sprautu ætti að vera stórfrétt í hvert skipti og jafnvel senda sprautuherferðir í hlé á meðan öllum steinum er lyft. Svo er hins vegar ekki. Senda þarf sérstaka fyrirspurn og svarið sem kemur er að um tímabundna lömun sé að ræða. Er þar með sagt að 19 ára stúlka sem lamaðist fyrir neðan mitti í kjölfar sprautu sé búin að jafna sig? Kannski einhver kunnugur samfélagsmiðlinum TikTok geti athugað hvað stúlkan er að brasa um þessar mundir.

Enginn virðist svo ætla að reyna útskýra hvernig hinar og þessar sprautur geti valdið öllum þessum alvarlegu aukaverkunum. Hjartabilanir, margir mánuðir af tíðarblæðingum, lamanir á ýmsum stöðum, truflanir á sjón og ég veit ekki hvað. Grafa þarf djúpt til að finna einhverja sem reyna að útskýra allt þetta með hliðsjón af tækninni á bak við sprautuefnin, þar sem algeng skýring virðist vera að efnin í sprautunni, svokölluð brottprótein, fara, þvert á áætlanir, á flakk um líkamann frá sprautustað og valda allskyns usla. Ekki alltaf en stundum. Ég fullyrði ekkert um það en kann vel að meta allar tilraunar til að skýra hvað er í gangi.

Því ekki segja yfirvöld neitt, né málpípur þeirra hér og þar í samfélaginu.

Sprauta! Sprauta! Sprauta! 

Smit! Smit! Smit!

Hoppaðu á vagninn ella verður þér úthýst. 

Ekki-frétt

Á visir.is er núna frétt um falskar myndir í umferð sem eiga að sýna fjölmenn mótmæli gegn sóttvarnaraðgerðum. Frétt? Já, kannski. Á samfélagsmiðlum gengur ýmislegt, sumt rétt og sumt ekki. Við sumu má vara, við öðru tekur það því ekki.

En hvað með öll fjölmennu mótmælin sem hafa farið fram um allan heim og fjölmiðlar hafa ekki fjallað um? Eða afskrifað sem einskonar blöndu af rasistum, vitleysingum og samsæriskenningasmiðum. 

Blaðamenn eru ekki að flytja fréttir. Þeir eru að flytja frásögn. Þá frásögn að allir séu bara alsælir með að láta sprauta sig tvisvar og þrisvar og jafnvel oftar með efnum sem lítið er búið að rannsaka (á mælikvarða bóluefna) en samt samþykkt á veikum grunni og valda mörgum alvarlegum aukaverkunum og framleiðendur þeirra mala gull á. Og allt rekið áfram með fyrirsögnum um smit og aftur smit.

Svo er ekki. Gagnrýnin hugsun finnst sem betur fer.

Viðmið þess sem telst öruggt eða ekki

Árið 2018 skrifaði Þórólfur Guðnason, sóttvarnarlæknir (og að því er virðist sá eini á Íslandi miðað við þögnina í öllum öðrum), eftirfarandi orð:

...alvarlegar aukaverkanir bóluefna sem notuð eru hjá börnum í almennum bólusetningum eru mjög fátíðar, eða um ein aukaverkun á hverjar 500.000-1.000.000 bólusetningar.

Nokkuð gott ekki satt? Þórólfur heldur áfram:

Þetta þýðir að á Íslandi má búast við einni alvarlegri aukaverkun á um 40 ára fresti. Fjöldi aukaverkana er þannig óverulegur í samanburði við þann árangur sem sést af bólusetningum.

Ein á 40 ára fresti! Nokkuð gott! Þetta voru rök Þórólfs fyrir því að telja bóluefni sem notuð eru á börnum örugg og áhættunnar virði. 

Í dag blasir nokkuð annað við. Á heimasíðu Landlæknis er skrifað um sprautuefnin sem núna er verið að dæla í börnin:

... um 9/100.000 bólusettum börnum fær alvarlega aukaverkun, þ.e. aukaverkun sem krefst læknisskoðunar.

Einnig:

Meðal alvarlegra aukaverkana eru gollurshússbólga (bólga í himnu utan um hjartað) og hjartavöðvabólga.

Það er sem sagt búið að lækka viðmiðið fyrir það sem er talið öruggt úr 1/500.000 í nokkurn veginn 1/10.000, eða fimmtíufalt. 

Eitthvað yrði nú sagt ef bílaframleiðandi segði eitthvað svipað, nú eða flugfélag: Við erum búnir að auka áhættuna á alvarlegum slysum fimmtíufalt. Komið með börnin ykkar!

Nú fyrir utan að engin rannsókn er til á langtímaafleiðingum. Og svo virðist nú alltaf koma ýmislegt í ljós þegar fleiri og fleiri hafa fengið sprautuna og eitthvað sem minni úrtök ná skiljanlega ekki að grípa. Eins og dauðsföll skömmu eftir sprautu sem má vitaskuld aldrei segja að séu vegna sprautu, og eftir standa foreldrar barna með samviskubit yfir því að hafa hleypt sprautu í börnin sín og ýmist skaðað þau eða drepið.

Bólusetning barna er áhættusamt glapræði, stutt veikum grunni, umvafið mikilli óvissu og mun að lokum ekki opna á eðlilegt líf því alltaf munu koma ný afbrigði, bólusettir smita og smitast og veikjast nánast alveg eins og aðrir og spítalinn á endalausu neyðarástandi með stóran hluta af starfsfólki sínu á launum í sóttkví.

Bless, þríeyki, og takið sprauturnar með ykkur.

Mælir heilshugar með bólusetningum barna

Vesturlönd á vappi

Bandaríkjamenn hafa nú ákveðið að fórna ekki lengur unga fólkinu sínu í vonlausu stríði gegn óvini sem í raun varð til vegna þess að stríðið við hann var byrjað. Umheimurinn virðist vera eitthvað á báðum áttum með þá ákvörðun og vill halda áfram að drepa unga bandaríska hermenn að nauðsynjalausu. Kalla það jafnvel siðferðislega skyldu Bandaríkjanna. Það er ljótt.

Bandaríkjamenn eiga ekkert erindi í Afganistan og hafa aldrei átt eins og Scott Horton rekur í bók sinni Fools Errand. Vestræn ríki eiga ekkert erindi í Miðausturlöndum annað en að stunda viðskipti. Ef mannréttindabrot eru framin ber að fordæma þau og setja pólitískan þrýsting á að uppræta þau. Ef alþjóðleg hryðjuverkastarfsemi er rekin úr einhverju ríki (sem er ekki tilfellið í Afganistan) ber að koma á samstarfi og slökkva á henni. Hvaða áhrif hefur það á starfsemi hryðjuverkasamtaka að senda inn herlið og taka yfir svæði, myrða konur og börn og sprengja í loft upp spítala og skóla? Jú, hryðjuverkasamtök upplifa aukna aðsókn. Skiljanlega. Stríðið gegn hryðjuverkunum styrkir óvininn sem um leið framlengir stríðið. Er þá ekki betur heima setið en af stað farið?

Nú þegar Bandaríkin eru vonandi endanlega á leið út úr Afganistan þá er næsta skref að koma sér út úr Miðausturlöndum eins og þau leggja sig. Hermenn eiga að verja landamæri móðurjarðar sinnar. Ungir bandarískir hermenn eiga ekki að deyja í fjarlægum eyðimörkum fyrir vonlausan málstað. Og hin, sem eru ekki í bandaríska hernum en vilja skipta sér af málum í erlendum ríkjum? Kaupið ykkur flugmiða. Hann verður líklega bara aðra leið en hrós fyrir að láta verkin tala.

Blair: Brottför Bandaríkjahers hræðileg mistök