Það sem við megum ekki sjá

Við vitum öll eitthvað án þess að einhver hafi beinlínis sagt okkur frá því. Við heyrðum eitthvað í heita pottinum eða á kaffihúsi, rákumst á eitthvað á samfélagsmiðlum og eigum svo kannski einhvern brjálaðan samsæriskenningasmið sem vin, kunningja eða samstarfsmann sem þekur líkama sinn í áli til að forðast 5G-geislun.

En einhvern veginn vitum við eitthvað sem enginn sagði okkur frá. Og vitum að það er rétt, svona innst inni.

Eins og að Jörðin sé kannski bara ekkert að hlýna, og sérstaklega ekki af mannavöldum.

Og að sprauturnar virka ekki. Þær virka jafnvel öfugt og veikja ónæmiskerfi fólks. Ekki stöðvuðu þær heimsfaraldur og hægðu ekki einu sinni á honum. Þetta vitum við án þess að nokkur segir okkur frá því.

Ekki má gleyma plaströrunum. Þau gera engum mein, drepa ekki skjaldbökur og skaða ekki lífríki sjávar. Þau eru í raun alveg ágæt, og pappírsrörin alveg ömurleg.

Hvað með Rússa? Eru þeir illmenni sem vilja hefja þriðju heimstyrjöldina? Nei, auðvitað ekki. Þeir eru í staðbundnum deilum um örlög ofsótts rússnesks minnihluta. Vopnasendingar til þessa frímerkis á landakortinu munu hins vegar bara magna og framlengja átök. 

Vesturlönd verða óþekkjanleg ef menningu þeirra er skipt út fyrir aðra menningu. Við vitum þetta án þess að hafa heyrt einhvern segja það upphátt.

Vindmyllur eru furðuleg fyrirbæri sem skaða fuglalíf, valda sjónmengun og eru algjörlega óþarfar í íslensku samhengi. Þetta blasir við þótt það eina sem okkur sé sagt er að þær eigi að reisa í tugatali og þá helst á flugleiðum farfugla sem missa höfuðið á leiðinni framhjá þeim.

Jarðefnaeldsneyti er blessun, ekki böl. Þetta vitum við og höfum alltaf gert. Samt skulum við forðast það og sætta okkur við rafmagnsleysi. Þetta vitum við að er rangt þótt enginn leiðrétti það.

Við vitum líka að rafbílar eiga það til að kveikja í sér, kyrrstæðir í bílastæðum.

Já, það er bara svo margt sem við vitum án þess að vita af hverju. Þess vegna fara hljóð og mynd ekki saman. Við kjósum gegn betri vitund, styðjum eitthvað slæmt og teljum okkur vera góð fyrir vikið og afneitum vitneskju okkar til að falla að áliti annarra.

Ég meina, hver vill láta kalla sig samsæriskenningasmið? Nema mögulega ég.

Flugeldar fundust í brunarústum bílsins

Athugasemdir

[Jónatan Karlsson, 21.1.2023 kl. 10:15]

Góðan daginn Geir.

Sannleiksgildi upptalningar þinnar blasir auðvitað við öllum sjáandi, en miðað við andrúmsloftið hjá okkur góða og upplýsta fólkinu hér á Vesturlöndum, þá er það nánast undrunarefni að spellvirkjar rétthugsunar á borð við þig gangi enn lausir.

[Kristinn Bjarnason, 21.1.2023 kl. 11:39]

Ég er farinn að taka því sem komplement að vera kallaður samsæriskenningamaður. Ein af mínum samsæriskenningum sem á eftir að viðurkenna opinberlega er að yfirvöld eru eitt stórt samsæri gegn almenningi. Það þarf yfirleitt ekki að leita langt til að sjá það t.d. dæla stjórnvöld fjármunum skattgreiðenda til Úkraínu með þann tilgang að fleiri drepist í stríðinu og Íslendingar standi eftir laskaðir óvinir Rússa sem hafa alla tíð verið vinir okkar. Það virðast allir sammála um að það sé hið besta mál drepa Rússa. Furðulegt. Þetta fáránlega stríð er alfarið í boði vesturlanda og það er ekki verið að verja lýðræði og hefur aldrei staðið til. 

[Bragi Sigurðsson (IP-tala skráð) 21.1.2023 kl. 11:54]

Nýju Fötin Keisarans.

Þessi saga á vel við samtímann. Í sögunni hefðu allir átt að sjá hvað blasti við, en menn voru hræddir við rétttrúnaðinn og þorðu ekki að segja neitt.

Margir gengu svo langt að sjá það sem ætlast var til (ofsjónir). 

Barnið sem vekur alla í sögunni væri í okkar samtíma stoppað af og refsað.

[Geir Ágústsson, 21.1.2023 kl. 18:30]

Á meðan plaströr eru frekar á útleið en innleið ætla ég að kalla samfélag okkar heilaþvegið. Þessi litli hlutur er táknrænn fyrir alla þvæluna sem gengur yfir okkur. Hvert einasta pappírsrör sem ég rekst á minnir mig á það.