Hvenær hættir venjulegt fólk að geta ferðast?

Októbermánuður var metmánuður þegar horft er til brottfara Íslendinga frá landinu. Samkvæmt tölum Ferðamálastofu fóru um 72 þúsund Íslendingar af landi brott í október og hafa utanlandsferðir landsmanna aldrei verið fleiri í einum mánuði.

Sumir gleðjast þegar þeir lesa svona fréttir. Vinir og vandamenn þvert á landamæri eru að hittast. Fjölskyldur að skreppa í frí og slappa af saman. Unnendur náttúru eða stórborga að sækja sér upplifun. Viðskiptaaðilar að tengjast með handabandi. Frábært, ekki satt?

Nei, segja sumir. Öll þessi ferðalög eru að leiða til mikillar losunar á koltvísýringi og gjörbreyta loftslaginu til hins verra (alltaf til hins verra, sama hvaða breytingar menn nefna). Þetta gengur ekki! Það þarf að skattleggja svona losun! Það þarf að draga úr möguleikum venjulegs fólks til að ferðast!

En hvað með óvenjulegt fólk? Það á auðvitað að fá að ferðast, til dæmis á loftslagsráðstefnur þar sem það drekkur úr sér allt vit og borðar þykkar steikur á kostnað skattgreiðenda.

Það er bara spurning um tíma þar til óvenjulega fólkið finnur leiðir til að halda venjulegu fólki á jörðinni og frá því að ferðast. Skattar verða lagðir á flugmiða og eldsneyti sem gera flugmiða óaðgengilega. Slíkt dregur úr framboði og samkeppni sem mun leiða til enn frekari verðhækkana. Flugferðir verða eitthvað sem fjölskyldur geta ekki leyft sér nema á nokkura ára fresti. 

Og allt þetta mun fyrr en þú heldur.

Vittu til.

Íslendingar slá met í utanlandsferðum

Er í lagi að grýta konur til dauða?

Hættum að versla við Rússa!

Ekki meiri rússneska orku og ekki meira rússneskt gas!

Enga rússneska framleiðslu!

Rússar eru jú að ráðast á Úkraínu, með sín ósnertanlegu landamæri, flekklausu stjórnvöld og friðelskandi þjóðernishreyfingar!

Gott og vel. Við kaupum bara olíu og gas frá öðrum ríkjum. Nútímalegum lýðræðisríkjum sem virða mannréttindi og leyfa blaðamönnum sínum að lifa.

Eða einræðisríkjum þar sem konur eru grýttar til dauða, blaðamönnum er stútað og fólki varpað í steininn án dóms og laga. Já, frekar það. 

Cooperation between the European Union and the Gulf Cooperation Council is more important than ever, the head of EU foreign policy Josep Borrell said, as quoted by The National, during a visit to the United Arab Emirates.

“Your security is our security,” Borrell said, adding that “This has changed the energy landscape of Europe. [This] energy partnership makes more sense than ever."

Borrell noted that while until this year the EU had relied on Russia for 40 percent of its energy supply, now this had dropped to just 8 percent. The current state of affairs was likely to continue for years, the EU’s top diplomat also said.

**********

Samstarf Evrópusambandsins og Samvinnuráðs Persaflóa er mikilvægara en nokkru sinni fyrr, sagði yfirmaður utanríkisstefnu ESB, Josep Borrell, í tilvitnun hjá The National, í heimsókn til Sameinuðu arabísku furstadæmanna.

„Öryggi þitt er öryggi okkar,“ sagði Borrell og bætti við að „Þetta hefur breytt orkulandslagi Evrópu. [Þetta] orkusamstarf er skynsamlegra en nokkru sinni fyrr.„

Borrell tók fram að þó að ESB hefði treyst Rússlandi fyrir 40 prósent af orkuframboði sínu fram á þetta ár þá hefði þetta lækkað í aðeins 8 prósent. Núverandi ástand er líklegt til að halda áfram í mörg ár, sagði æðsti diplómat ESB.

Allt saman í nafni ástar okkar á friði og ást. Eða ekki. Og hverjum er ekki sama um almenning í Miðausturlöndum? Ekki Evrópu, svo mikið er víst.

Þeir hljóta að hlægja sig máttlausa, prinsarnir í eyðimörkinni. Á mánudegi kemur Evrópa í heimsókn og biður um orku. Á þriðjudegi kemur Rússland og óskar eftir samstarfi. Á miðvikudegi hringir Indland og á fimmtudegi kemur beiðni frá Afríku. Svona ábatasöm vinnuvika er stutt og hægt að halda upp á þriggja daga helgi.

Dauðasprauturnar og 6 mánuðir

Lítum á línurit yfir sprautur á Íslandi árin 2021 og 2022:

Mikið sprautað í maí-júlí 2021 og mikið sprautað í desember-febrúar 2022.

Lítum svo á tölfræði yfir svokölluðu umframdauðsföll það sem af er ári 2022 í grein undir þeirri einkennilegu fyrirsögn Covid-19 andlát á Íslandi:

Um þetta segir landlæknir: 

Eins og sjá má ... var heildarfjöldi andláta á Íslandi af öllum orsökum óvenju mikill í mars 2022 (rauð lína). Andlát í júlí 2022 voru einnig mörg miðað við meðaltali fyrri ára en á þessu tímabili gengu yfir tvær stærstu bylgjur Covid-19 ... 

Covid-andlát, auðvitað!

Alls hafa 219 manns látist hérlendis frá 2020, beint af völdum Covid-19 eða Covid-19 var meðvirkandi þáttur andláts. Andlát er flokkað sem Covid-19 andlát ef viðkomandi lést á innan við einum mánuði eftir smit og læknir skráir Covid-19 sem orsök eða sem meðvirkandi þátt á dánarvottorð.

Sem sagt, þegar vægasta afbrigðið gekk yfir eitt sprautaðasta samfélag heims þá dóu margir. Og toppurinn í sumar, þegar veðrið er skárra en yfirleitt? Líka Covid-19 andlát.

Maður fer að halda að þessar sprautur hafi neikvæða virkni! Og uppfærða glundrið virðist svo sannarlega ekki lofa góðu.

Fyrri toppurinn kom um 6 mánuðum eftir sprautur sumarsins 2021. Seinni toppurinn kom um 6 mánuðum eftir sprautuherferðina í desember-janúar. Skiptir það máli? Nei, auðvitað ekki! Vægasta afbrigðið gekk yfir þrísprautað samfélag um hásumar og bjó til þvílíkan kúf af umframdauðsföllum að slíkt hefur varla sést áður. Og heimsfaraldursárin svokölluðu blikna einfaldlega í samanburðinum. 

Á í alvörunni að reyna telja okkur í trú um þessa þvælu? Og bjóða upp á enn fleiri sprautur? Kemur ný dauðabylgja næsta janúar, 6 mánuðum eftir sprautuherferð haustsins? Verður hún skrifuð á veiru sem herjaði á fjórsprautað samfélag? Verður því haldið fram að dauðabylgjurnar tvær í ár megi skrifa á skort á takmörkunum? Því að ungt fólk, margt hvert tvísprautað og allt fjarri því að vera í hættu vegna veiru, fékk að leika lausum hala? Því að sprauturnar virkuðu nákvæmlega ekki neitt og því þurfi fleiri slíkar? 

Örugglega, og veit slíkt ekki á gott þegar menn fálma eftir afsökunum til að skella öllu í lás aftur. Nema menn séu loksins komnir á botninn á ríkissjóði og þurfi einfaldlega að biðja fólk um að styrkja ónæmiskerfi sitt.

Hræsni ríku elítunnar og vestrænna leiðtoga

Greinin hér að neðan eftir Björn Lom­borg birtist í Morgunblaðinu í dag og ég vil gera orð hennar að mínum, frá upphafi til enda:

*********************

Á hverju ári bjóða alþjóðleg­ar lofts­lags­ráðstefn­ur fram skrúðsýn­ing­ar hræsni þar sem elíta heims­ins kem­ur í einkaþotum til að út­deila visku sinni til mann­kyns um að draga úr kol­efn­is­los­un. Lofts­lags­ráðstefn­an í Egyptalandi í nóv­em­ber mun bjóða upp á enn meiri hræsni en vana­lega, vegna þess að hinir ríku í heim­in­um munu pre­dika ákaft yfir fá­tæk­ari lönd­um um hætt­una sem staf­ar af jarðefna­eldsneyti – eft­ir að hafa sópað að sér feiki­legu magni af nýju gasi, kol­um og olíu.

Frá því að inn­rás Rússa í Úkraínu þrýsti orku­verði enn frek­ar upp hafa auðug ríki gramsað um all­an heim í leit að nýj­um orku­lind­um. Bret­ar for­dæmdu jarðefna­eldsneyti harðlega á lofts­lags­ráðstefn­unni í Glasgow í fyrra, en ætla nú að halda kola­kynt­um orku­ver­um gang­andi í vet­ur í stað þess að loka nán­ast öll­um eins og áður var ráðgert. Inn­flutn­ing­ur Evr­ópu­sam­bands­ins á kol­um til hit­un­ar frá Ástr­al­íu, Suður-Afr­íku og Indó­nes­íu hef­ur rúm­lega ell­efufald­ast. Einnig mun ný gas­leiðsla yfir Sa­hara gera Evr­ópu kleift að nýta sér gas beint frá Níg­er, Als­ír og Níg­er­íu; Þjóðverj­ar eru að opna kola­orku­ver á ný og Ítal­ía ætl­ar að flytja inn 40% meira gas frá Norður-Afr­íku. Og Banda­ríkja­menn fara bón­för á hnján­um til Sádi-Ar­ab­íu til að grát­biðja um meiri olíu­fram­leiðslu.

Á lofts­lags­ráðstefn­unni í Egyptalandi munu leiðtog­ar þess­ara landa, með postula­svip, ein­hvern veg­inn lýsa því yfir að fá­tæk­ari lönd verði að forðast nýt­ingu jarðefna­eldsneyt­is, af ótta við versn­andi lofts­lags­ástand. Þessi sömu ríku lönd munu hvetja fá­tæk­ustu ríki heims til að ein­beita sér í staðinn að grænni orku eins og staðbundn­um sól­ar- og vindorku­ver­um. Þ.e. utan dreifi­kerfa. Þeir eru þegar farn­ir að láta málið til sín taka. Í ræðu, sem víða er talið að sé beint að Afr­íku, sagði Ant­onio Guter­res, fram­kvæmda­stjóri Sam­einuðu þjóðanna, að það væri „glóru­laust“ fyr­ir lönd að fjár­festa meira í gas- og olíu­leit.

Hræsn­in er ein­fald­lega stór­kost­leg. Öll ríku lönd­in auðguðust á nýt­ingu jarðefna­eldsneyt­is. Helstu þró­un­ar­sam­tök heims­ins – að und­ir­lagi auðugra ríkja – neita nú að fjár­magna nýt­ingu jarðefna­eldsneyt­is sem fá­tæk ríki gætu notað til að lyfta sér upp úr fá­tækt. Það sem verra er, lyf­seðill elít­unn­ar til hinna fá­tæk­ari – græn orka – megn­ar ekki að auka lífs­gæði þeirra.

Það er vegna þess að sól­ar- og vindorka er gagns­laus þegar það er skýjað, nótt, eða eng­inn vind­ur. Staðbund­in sól­ar­orka utan dreifi­kerf­is get­ur veitt fal­lega birtu á dag­inn, en sjaldn­ast knúið ís­skáp eða ofn fjöl­skyld­unn­ar, hvað þá fram­leitt ork­una sem sam­fé­lög þurfa til að knýja allt frá bónda­býl­um til verk­smiðja, drif­krafta hag­vaxt­ar.

Rann­sókn í Tans­an­íu leiddi í ljós að næst­um 90 pró­sent heim­ila sem fengu raf­magn utan dreifi­kerf­is vilja vera tengd við landsnetið til að fá aðgang að jarðefna­eldsneyti. Fyrsta stóra rann­sókn­in sem birt var um áhrif sólarraf­hlaðna á líf fá­tæks fólks leiddi í ljós að þeir fengu aðeins meira raf­magn – getu til að knýja lýs­ingu á dag­inn – en það voru eng­in mæl­an­leg áhrif á líf þeirra; þeir juku ekki sparnað eða eyðslu, unnu ekki meira eða stofnuðu fleiri fyr­ir­tæki og börn þeirra nutu ekki meiri mennt­un­ar.

Þar að auki eru sólarraf­hlöður og vind­myll­ur gagns­laus­ar til að tak­ast á við eitt helsta orku­vanda­mál fá­tækra í heim­in­um. Næst­um 2,5 millj­arðar manna halda áfram að þjást af loft­meng­un inn­an­húss vegna brennslu óhreins eldsneyt­is eins og timb­urs og mykju til að elda og halda hita. Sólarraf­hlöður leysa ekki það vanda­mál vegna þess að þær eru of veik­ar til að knýja hreina ofna og hit­ara.

Aft­ur á móti hafa raf­orku­dreifi­kerfi – sem nær alls staðar dreifa að mestu orku úr jarðefna­eldsneyti – veru­leg já­kvæð áhrif á tekj­ur, út­gjöld og mennt­un heim­il­anna. Rann­sókn í Bangla­dess sýndi að raf­vædd heim­ili nutu 21 pró­sents meðal­hækk­un­ar tekna og fá­tækt dróst ár­lega sam­an um eitt og hálft pró­sent.

Stærsta blekk­ing­in af öllu er að rík­um leiðtog­um heims­ins hef­ur ein­hvern veg­inn tek­ist að koma fram í gervi grænna guðspjalla­manna, á sama tíma og meira en þrír fjórðu af gríðarlegri fru­morku­fram­leiðslu þeirra kem­ur frá jarðefna­eldsneyti, að mati Alþjóðaorku­mála­stofn­un­ar­inn­ar. Inn­an við 12 pró­sent af ork­unni koma frá end­ur­nýj­an­leg­um orku­gjöf­um, aðallega viði og vatns­afli. Aðeins 2,4% eru sól og vind­ur.

Berðu þetta sam­an við Afr­íku, sem er end­ur­nýj­an­leg­asta heims­álf­an, með helm­ing ork­unn­ar fram­leidda með end­ur­nýj­an­leg­um orku­gjöf­um. En þess­ir end­ur­nýj­an­legu orku­gjaf­ar eru nán­ast ein­göngu viður, strá og mykja og þeir eru í raun vitn­is­b­urður um hversu lít­illi orku álf­an hef­ur aðgang að. Þrátt fyr­ir allt lýðskrumið fær álf­an aðeins 0,3% af orku sinni frá sól og vindi.

Til að kljást við hnatt­ræna hlýn­un verða rík lönd að fjár­festa miklu meira í rann­sókn­um og þróun á betri grænni tækni, allt frá samruna, kjarnaklofn­un og ann­arri kyn­slóð lí­feldsneyt­is til sól­ar og vinds með gríðar­stór­um raf­hlöðum. Mik­il­væg­asta mark­miðið er að ný­sköp­un færi raun­kostnað nýrr­ar orku niður fyr­ir jarðefna­eldsneyti. Þannig munu all­ir að lok­um skipta. En að segja fá­tæk­um ríkj­um heims­ins að búa við óáreiðan­lega, dýra og ónóga orku er móðgun.

Það er nú þegar mótþrýst­ing­ur frá þró­un­ar­ríkj­um heims­ins, sem sjá hræsn­ina í þessu: Fjár­málaráðherra Egypta­lands sagði ný­lega að ekki mætti „refsa“ fá­tæk­um lönd­um og varaði við því að lofts­lags­stefn­an ætti ekki að auka þján­ing­ar þeirra. Það þarf að hlusta á þá viðvör­un. Evr­ópa er að leita að meira jarðefna­eldsneyti í heim­in­um vegna þess að álf­an þarf á því að halda vegna vaxt­ar og vel­meg­un­ar. Þessu sama tæki­færi ætti ekki að halda frá fá­tæk­ustu ríkj­um heims.

*********************

Orkuskipti? Já, þau geta skipt máli.

Hreinni orka? Það er alltaf markmið okkar.

Allt þetta á kostnað orku? Að það sé engin orka eða að hún sé gerð óáreiðanleg? Nei, aldrei. Við þurfum meiri orku, ekki minni.

Helstu afrekin í loftslagsbaráttunni

Ríkir hlutar mannkyns berjast nú eins og óðir gegn hamfarahlýnun, losun á koltvísýringi í andrúmsloftið og orkuskiptum frá olíu og gasi yfir í vind og sól.

Margt hefur unnist í þeirri baráttu. Tökum nokkur af helstu afrekunum:

Framleiðsla og flutningsleiðir:

Mikið af framleiðslu á því sem Vesturlönd þurfa á að halda hefur verið flæmd með svimandi sköttum og stífum reglum til fjarlægra heimshorna þar sem kostar ekkert að menga og losa (ég greini á milli þessa tvenns). Þeirri framleiðslu þarf svo að sigla yfir hálfan hnöttinn. Það hefur því tekist að auka töluvert losun á koltvísýringi með því að knýja hana með kolum og sigla síðan á olíu yfir langar vegalengdir.

Vel gert!

Orka og verð:

Mikill þrýstingur hefur verið undanfarin ár á að draga úr fjárfestingum í olíu og gasi á meðan eftirspurn eftir þessu tvennu heldur áfram að vaxa, ár frá ári. Vindmyllur og sólarorkuver eru engan veginn nálægt því að brúa bilið sem þarna hefur myndast á milli framboðs og eftirspurnar og minnstu raskanir senda verðlag í himinhæðir. Það hefur því tekist að auka orkuóöryggi og orkuverð og rýra orkuöflun og menn skipta óðum úr gasi og olíu yfir í kol og timbur.

Vel gert!

Færsla á fé til ríkra prinsa:

Í Evrópu væri hægt að auka til muna framleiðslu á olíu og gasi. Bæði má sækja gas með svokölluðu bergbroti ("fracking") en einnig opna hefðbundnari olíu- og gaslindir sem standa óhreyfðar í dag. En þetta gerir Evrópa auðvitað ekki. Nú þegar rússneska gasið er að þorna upp er nauðsynlegt að senda sendinefndir til Miðausturlanda og með betlistafinn í hendi lofa að kaupa meira frá spilltum prinsum sem þar búa. Þetta, samhliða hækkandi verði vegna skorts á framboði vegna þrýstings á að sækja ekki meira af olíu og gasi, er því að leiða til færslu á fé úr vösum almennings og í vasa spilltra prinsa.

Vel gert!

Eggin flutt í kínverska körfu:

Mörg auðug ríki hafa skuldbundið sig til að stórauka notkun sína á vind- og sólarorku. Þetta krefst hráefna sem að miklu leyti eru grafin úr jörðu í Kína. Kína framleiðir líka mikið af dótinu sem skattkerfi Vesturlanda hafa flæmt frá Vesturlöndum. Við flytjum sífellt fleiri af eggjunum okkar í kínverska körfu og gerum okkur gjörsamlega háð Kínverjum. Það er því lítið hægt að segja þegar Kínverjar stúta minnihlutahópum eða kæfa opinbera umræðu. Kínversk stjórnvöld eru með öll trompin.

Vel gert!

Ég gæti eflaust talið upp fleiri afrek en kannski ég bíði með það í nokkra daga á meðan fína fólkið á sólarströndinni í Egyptalandi í boði skattgreiðenda mótar nýjar leiðir til að gera okkur fátækari.

„Á hraðri leið til loftslagshelvítis“

Traustið og hvar á að setja það

Sá lifir sem lærir. Eða, svona yfirleitt.

Maður fer í banka og spyr um fasteignamarkaðinn, fær himinhátt greiðslumat og er sendur út í fasteignabólu sem springur nokkrum mánuðum seinna. Sá maður lærir að skoða slíka hluti upp á nýtt.

Foreldri lætur sprauta barn sitt með efni sem endar á að gefa barninu einhverfu eða drepur það jafnvel. Sú manneskja á öðruvísi samtöl við heimilislækni sinn í framhaldinu. Og vonandi allt hennar tengsla- og félagsnet. 

Manneskja finnur fyrir óþægindum og einhverju óvenjulegu og lætur skoða sig af lækni. Ekkert finnst og allt skrifað á álag og hreyfingu (eða skorti á henni). Einkennin versna. Manneskjan leitar þá til grasalæknis eða jafnvel einhvers á jútjúb og finnur aðferðir sem duga. Kannski hljóðbylgjunudd eða rauðljósameðferð. Einkennin hverfa. Þessi manneskja er sömuleiðis að fara túlka orð heimilislæknis síns öðruvísi framvegis.

Hverjum á að treysta? Fyrir heilsunni? Fyrir peningunum? Fyrir ráðgjöf um mataræði? Fyrir velferð barnanna? 

Engum? Sérfræðingunum? Vinum sínum? Einhverjum með álhatt á samfélagsmiðlum?

Ekkert eitt svar á við um allt fyrir alla. Möguleikar okkar til að vantreysta hafa aldrei verið meiri. Framboð mótsagnakenndra skoðana hefur aldrei verið meira en upplýsingaflæðið sömuleiðis.

Það tæki mann mannsævi að lesa hagfræðikenningar, skoða gagnasöfn, kynna sér starfsemi seðlabanka og lesa í vísbendingar um framtíðina til að vita með sæmilegri vissu hvort fasteignakaup séu hættulegt veðmál eða skynsöm fjárfesting, og meira að segja þá er engin vissa í neinu (mögulega minni óvissa samt). Enginn myndi kaupa fasteign ef allir legðu í slíka vinnu. Stundum þarf bara að stökkva á ákvörðun, og til vara að hafa eitthvað svigrúm ef þjónustufulltrúi bankans fór með fleipur. 

Venjuleg manneskja á heldur enga raunhæfa möguleika á að túlka, greina og skilja lyfjaiðnaðinn þegar hann sendir her sinn af stað til að segja okkur hvað læknar okkur eða fyrirbyggir sjúkdóma. Hvað grípa margir n=8 í fyrirlestraglærum lyfjafyrirtækis og skilja að úrtak fyrir prófanir á næstu sprautu - fyrir þig - eru átta mýs? Eða hvernig hitt og þetta efni í næstu pillu hefur verið prófað og hversu lengi og á hverjum og hvað það kemur þér við? Stundum þarf bara að velja og hafna byggt á tilfinningu og takmarkaðri vitneskju, og reyna eins og hægt er að vega kosti lyfs eða sóttvarnaúrræða á móti áhættu af veikindum. Svona eins og við féllumst flest á það vorið 2020 að hanga heima í nokkrar vikur á meðan ný veira var kortlögð (og sumir hættu að hanga heima eftir það, enda var þá búið að kortleggja veiruna nægilega vel til að taka upp eðlilegt líf á ný).

Ég hef engin góð svör. Ég treysti sumum fyrir sumu og öðrum fyrir öðru en einhvern veginn þarf maður að færast áfram í lífinu og láta ekki allar litlar efasemdir halda aftur af sér. Að hafna kóvít-sprautunum var tiltölulega auðveld ákvörðun þótt ég hafi þurfti að dansa nokkra dansa oftar en aðrir til að fá að sinna vinnu og taka þátt í samfélaginu. En hvað með barnasprautur fyrir börn mín? Þar slaka ég aðeins á varfærninni þótt sú varfærni hafi vissulega vaxið margfalt eftir veiruárin, samhliða auknu vantrausti á fjölmiðlum og sóttvarnaryfirvöldum, innlendum sem og erlendum. 

En aðalatriðið hlýtur að vera mátuleg tortryggni, alltaf. Ef ákveðinn boðskapur heyrist aðeins of oft úr aðeins of mörgum áttum þá má gera ráð fyrir að menn séu að lesa sama handritið, og um leið má spyrja sig hver skrifaði það. Stundum er þögnin um eitthvað stórt mál ærandi og gefur tilefni til að staldra við. 

Mátuleg tortryggni. Ekki algjör. Ekki engin. Mátuleg. Mátulega mikil til að láta ekki eitra fyrir sér (t.d. með sprautu), en mátulega lítil til að maður haldi samt áfram að lifa og starfa í samfélagi manna, kaupa sér fasteign og setja ofan í sig matvæli stórmarkaðanna. 

Ég held að því miður sé þetta samt ekki útbreitt viðhorf. Margir segjast „treysta“ ákveðnum aðilum vegna titils þeirra eða fornrar frægðar, eða af því þeir fengu fálkaorðu. Annað sé að vera „samsæriskenningasmiður“, orð sem fer að hljóma sífellt meira eins og hrós. Fólk kveikir á fréttatímunum og telur að þeir séu góð leið til að setja sig inn í mál dagsins og að útvaldir viðmælendur fréttamanna með sinn einhliða boðskap séu að vega og meta og segja frá á sanngjarnan hátt. 

Hverjum er hægt að treysta? Þeim sem þú vilt. Af hverju treystir þú þeim sem þú treystir? Því þú valdir það. Hvernig valdir þú þá sem þú treystir? Það er undir þér komið.

Rannsókn á umframdauðsföllum alveg á fullu!

Ég var í dag minntur á svolitla fréttatilkynningu frá stofnun að nafni EuroMOMO, sem er 

... a European mortality monitoring activity, aiming to detect and measure excess deaths related to seasonal influenza, pandemics and other public health threats

og hefur sem markmið að 

... reinforce the EU´s preparedness to respond to potential risk of all hazards by a continued operation of the EuroMOMO network which ensures quality checked, standardised weekly mortality monitoring.

Jæja, í viku 40 töldu menn ástæðu til að skrifa í fréttatilkynningu:

Since mid-2021, some unusual excess mortality signals have been observed in the age group of 0-14 years. EuroMOMO is looking into the possible explanation for these signals, in consultation with participating countries in the network.

Umframdauðsföll eru að sjást víða undanfarin misseri eins og útfarastjórar geta vitnað um. Menn skýra þau á ýmsan hátt, og er hér yfirlit yfir nokkrar slíkar útskýringar (eina vantar auðvitað, en við þekkjum þá sögu):

En EuroMOMO rannsakaði málið og komst að því að vandamálið væri ekki í fjölda dauðsfalla heldur í því að algóritmi þeirra væri rangur og troðfullur af kerfisbundnum villum sem verða leiðréttar einhvern tímann á næstunni. Einkennilegt af eftirlitsaðila að flagga því að þjónusta viðkomandi sé ónothæf, en gott og vel, þeir um það.

Eftir stendur að ekkert er fjallað um rannsóknir og skýrslur á umframdauðsföllum og hvar veiran er ennþá að láta til sín taka og hvaða samhengi gæti verið við aðrar breytur, svo sem við sprautur, sem væri auðvitað kallað tilviljun hvort eð er.

Umframdauðsföllin eru einfaldlega ekki þarna! Gögnin segja það ekki! Segi þau það þá eru þau röng! Það vantar að leiðrétta gögnin fyrir ýmislegu! Leiðrétta líkönin! 

Leiðrétta hagnaðartölur útfarastofa líka, býst ég við.

Það þótti sjálfsagt að lögsækja bankamenn og halda þeim í stöðu sakbornings í yfir áratug fyrir að kaupa og selja (nútímabankastarfsemi er í eðli sínu óheiðarleg svo ég geri ekki neitt veður úr því). Gott og vel. Er þá ekki sjálfsagt að skoða það aðeins betur hvort ótímabær andlát fjölda fólks og þar á meðal fjölda ungmenna verðskuldi ekki a.m.k. eina rannsóknarskýrslu? Þá gjarnan óháð, en ekki "brought to you by Pfizer".

Lokunarsinnar biðja um fyrirgefningu

Svolítil grein í stóru bandarísku vinstrisinnuðu tímariti hefur vakið svolitla athygli. Greinin, LET’S DECLARE A PANDEMIC AMNESTY, er athyglisverð að mörgu leyti. Þar segir meðal annars:

We have to put these fights aside and declare a pandemic amnesty. We can leave out the willful purveyors of actual misinformation while forgiving the hard calls that people had no choice but to make with imperfect knowledge. Los Angeles County closed its beaches in summer 2020. Ex post facto, this makes no more sense than my family’s masked hiking trips. But we need to learn from our mistakes and then let them go. We need to forgive the attacks, too.

*****

Við verðum að leggja þessi átök til hliðar og lýsa yfir sakaruppgjöf heimsfaraldurs. Við getum látið þá eiga sig sem dreifðu vísvitandi raunverulega röngum upplýsingum á meðan við fyrirgefum þeim sem neyddust til að taka erfiðar ákvarðanir með ófullkomnar upplýsingar því þeir höfðu ekki kost á öðru. Los Angeles sýsla lokaði ströndum sínum sumarið 2020. Séð í bakspeglinum er þetta ekki skynsamlegra en grímuklæddar fjallgönguferðir fjölskyldu minnar. En við verðum að læra af mistökum okkar og láta þau síðan renna eins og vatn til sjávar. Við verðum líka að fyrirgefa árásirnar.

Margir hafa brugðist harkalega við þessari beiðni um fyrirgefningu (og langar mig til dæmis að gera þessi orð að mínum). Meðal annars fólk sem sá aðstandendur sína deyja eftir sprautu eða rotna lifandi í innilokun. Á að fyrirgefa fólki sem klagaði nágranna sína, hrópaði á ógrímuklætt fólk í búðum og hótaði ósprautuðum atvinnumissi og vinslitum? Á að fyrirgefa að heil kynslóð framhaldsskólanema svo gott sem missti af framhaldsskólaárum sínum? Á ég að fyrirgefa að börnum mínum var meinað að hitta margsprautaðan langafa sinn þegar hann var við orðinn mjög hrumur og var látinn úr hárri elli nokkrum mánuðum seinna?

Ég segi nei en ætla um leið að vorkenna þeim sem létu plata sig. Ég slapp raunar vel og sit ekki á neinum brunarústum eftir brennuvargana. Mínir vinir mismunuðu mér ekki. Ég brosti á móti þegar ég var skammaður fyrir grímuleysið í almenningssamgöngum og verslunum. Vinnufélagar mínir spurðu mig um fjölda sprauta í mér og hlupu ekki í burtu þegar ég sagði núll.

Ég ætla ekki að fyrirgefa þeim sem studdu við vitleysuna, því vitleysan olli mjög mörgum mjög miklum skaða, en ætla heldur ekki að biðja um að tindátunum hræddu sé refsað fyrir að fylgja í ótta einhverjum sem þeir gerðu að leiðtoga sínum.

Að lokunarsinnar séu að sýna svolitla iðrun er ágætt. Ég hef samt enga trú á því að þeir standi í lappirnar í næstu atlögu að samfélagi okkar. Þeir hafa ekki verðskuldað fyrirgefningu ennþá.

Ritskoðun og þöggun sem aldrei má endurtaka sig

Robert Malone, ein stærsta hetja veirutímanna, bendir okkur á fræðigrein um ritskoðun og þöggun þeirra tíma. Það sem ég hef rekist á í þessari grein fellur nokkuð vel að minni upplifun og jafnvel reynslu. Hér er svolítil tilvitnun sem segir frá því hvernig rétttrúnaðurinn breyttist stundum og þar með hvaða skoðanir þurfti að þagga niður í og ritskoða:

It is worth noting that orthodox positions can change. For example, by mid-Spring 2020, discussion of the laboratory origins of SARS-CoV-2 was forbidden on certain social media sites, like Twitter and Facebook (Jacobs 2021). More recently the lab-leak theory has since gained more legitimacy, especially following articles in the Proceedings of the National Academy of Sciences (Harrison and Sachs 2022), Frontiers in Virology (Ambati 2022) and Vanity Fair (Eban 2022) as well as a statement by WHO director-general Ghebreyesus, who commented on an interim report by the Scientific Advisory Group for the Origins of Novel Pathogens, saying that all hypotheses need to be considered and criticizing the report for inadequate assessment of the lab-leak hypothesis (WHO 2022). Another example relates to the necessity of mask wearing: US officials such as the director of the National Institute of Allergic and Infectious Diseases (NIAID), Anthony Fauci, are on record recommending against universal mask wearing in March 2020, only to change their position in April to recommend universal mask wearing and mandates (Roche 2021).

Já, einn daginn mátti ræða uppruna veiru á rannsóknarstofu, og síðan ekki, og svo aftur. Einn daginn voru grímur gagnslausar en orðnar algjört lykilatriði næsta dag. Og menn auðvitað skammaðir ef þeir skiptu ekki nægilega hratt um skoðun, í takt við tíðarandann ef svo má segja.

Síðan eru auðvitað öllu drungalegri frásagnir, svo sem um þann þrýsting sem bandarísk yfirvöld beittu samfélagsmiðla til að loka á fólk með óheppilegar skoðanir:

This heavy censorship was done with the encouragement of governments (Bose 2021; O’Neill 2021), which cooperated with tech companies such as Facebook, Twitter, and Google. For example, on March 7, 2022, US Surgeon General Vivek Murthy called on tech companies to report “health misinformation” to the federal government and to step up their efforts to remove it (Pavlich 2022). Subsequently, e-mails released from legal proceedings have documented the ways in which government officials directly coordinated with tech companies like Twitter and Facebook to censor doctors, scientists and journalists (Lungariello and Chamberlain 2022; Ramaswamy and Rubenfeld 2022).

Við getum auðvitað lært af þessu tímabili. Ein lexía er sú að flest fólk er í raun og veru á móti málfrelsi, skoðanaskiptum og vísindalegri umræðu. Það vill bara eina skoðun og helst að hún komi úr munni einhvers yfirvalds. Annað er svo ruglandi, eyðileggur samstöðuna, ýtir undir samsæriskenningar og ógnar lífi gamla fólksins.

Önnur lexía er sú að fólk er tilbúið að bretta upp ermar og láta sprauta sig sama hvað lyfjafyrirtækin skilja eftir sig mörg lestarslys af lömuðum börnum, hjartveiku fólki, öryrkjum og líkum, og sama hvað þau þurfa að borga marga milljarða fyrir sinubruna fortíðarinnar.

Og þriðja lexían gæti mögulega verið sú að það er hægt að spila á fólk eins og fiðlu með því að nota orð eins og „samsæriskenningar“, „falsfréttir“ og „upplýsingaóreiða“. Segi fréttaþulur á RÚV eitthvað þá er það satt. Segir fréttaþulur á RÚV ekki frá einhverju þá finnst það ekki.

En mikið er nú gott að gögn og greiningar veirutíma eru að flæða upp á yfirborðið í slíkum mæli að RÚV þarf að hafa sig alla við að segja ekki frá neinu af því. Mun sú þvermóðska einhvern tímann bráðna?