Svarti markaðurinn sýnir klærnar

Fáránlega háar opinberar álögur á tóbak hafa ýtt mörgum tonnum af íslenskri sígarettusölu út á hinn svarta markað. Sígarettum er smyglað til landsins í stórum stíl, en líka stolið úr löglegum verslunum og seldar til venjulegs fólks á mun lægra verði en gengur og gerist.

Svipaða sögu má segja um áfengi, en heimabrugghús spretta upp um á margföldum hraða lokunar hjá lögreglu. 

Venjulegt fólk finnur sig í auknum mæli knúið til að skipta við lögbrjóta til að verða sér úti um neysluvarning, t.d. tóbak og áfengi en einnig ýmislegt annað (kjöt, fatnaður og svona má lengi telja).

Viðbrögð yfirvalda við þessari þróun eru fyrirsjáanleg. Reglur verða hertar, sektir hækkaðar og kröftum lögreglunnar beint að því að elta uppi fólk sem hefur engu ofbeldi beitt og það hengt upp fyrir blaðaljósmyndara. Á meðan dalar löggæslan á öðrum sviðum, t.d. þar sem áfengi er haft um hönd. Það hefur lengi verið mjög erfitt að ná samband við lögregluna á næturnar um helgar, en ástandið mun bara versna.

En er einhver leið út úr þessum vítahring refsinga og fangelsana á venjulegu fólki? Já. Hún er sú að fækka því sem telst til lögbrota. Markmiðið ætti að vera að hreinsa hegningarlöggjöfina af öllu því sem ekki felur í sér beint líkamlegt ofbeldi eða hótun þar um. 

Stálu sígarettum fyrir á aðra milljón