Titlatog og afnám jarðtengingar

Svolítil endurskoðun á reglugerð er handan við hornið. Hún er þannig séð ekki merkileg. Eitthvað um hver má kalla sig hvað. Lítil breyting þannig séð. Hver sem er má kalla sig heilara eða verkamann og svo er undir kaupendum komið að vega og mega orðspor og hæfni viðkomandi. Enginn titill getur í raun ábyrgst nokkuð. Það er hægt að fá mann sem kallar sig smið til að smíða en hann mætir mögulega ekki eða flýtir sér og skilar af sér lélegu verki eða vandar sig rosalega mikið og rukkar tvöfalda kostnaðaráætlun. Var hann ráðinn út á titilinn eingöngu, eða hvað? Þá er illt í efni.

Ég kalla það þess vegna storm í vatnsglasi að svolítil reglugerðarbreyting á því um það hver og hver ekki megi kalla sig bakara, hárgreiðslumann eða annað slíkt eigi að leiða til algjörrar tortímingar handverks og fagmennsku á Íslandi. Fúsk og svört atvinnustarfsemi mun fara á himinflug, hvorki meira né minna! Ekki af því virðisaukaskattur skattleggur fagmenn frá vinnu. Nei, af því að titlar munu ekki lengur njóta svokallaðrar lögverndar.

Ég skil vel að stéttir sem eru vel verndaðar gegn samkeppni kvarti yfir því að vera ekki lengur vel verndaðar gegn samkeppni.

Það er eiginhagsmunabarátta eins og sú sem börn á leikskóla eiga við þegar þeim er sagt, gegn vilja þeirra, að leikföngin á opna leiksvæðinu séu aðgengileg öllum þegar þau eru ekki í notkun.

Ég man vel eftir því þegar pabbi minn var færður í nýja stöðu á þáverandi vinnustað og hét ekki lengur vélstjóri heldur vélfræðingur. Hann vissi ekki af hverju þessi breyting var gerð. Honum fannst hún skondin, enda búinn að vera vélstjóri í áratugi og var ekki að gera neitt nýtt, þannig séð.

Í fyrra var mér sagt að ég væri ekki lengur „senior“ heldur „lead“ í mínu starfi. Starfið er það sama. Þetta snýst um að senda skilaboð. Ég er með sömu menntun, sömu verkefni og sama samstarfsfólk og áður.

Ég er verkfræðingur í Danmörku, en hver sem er má kalla sig verkfræðing í Danmörku. Það eitt og sér leiðir ekki til þess að mega hanna rör og annað sem skiptir máli að sé í lagi - hagkvæmt, öruggt og löglegt. Hæfnin skiptir máli, ekki titillinn og ekki lögverndun hans.

Kannski stóra málið sé það að við séum að tapa jarðtengingunni. Við teljum að pappír sé mikilvægari en þekking og geta. Að stimplar séu merkilegri en kunnátta og hæfni. 

Að embættismenn geti tryggt annað en eigið starfsöryggi.

Að forfeður okkar hafi skilað okkur ófullkomnum, og að skrifræði geri okkur betri.

Ég leyfi mér að hafna öllu þessu. 

Athugasemdir

[Wilhelm Emilsson, 4.3.2023 kl. 03:12]

Skemmtilegar pælingar. Finnst þér að einhver störf eigi að vera lögvernduð? Störf kennara? Störf lögfræðinga? Störf flugumferðarstjóra? Störf lækna?

[Geir Ágústsson, 4.3.2023 kl. 06:35]

Wilhelm,

Ég hef starfað sem kennari og var alveg ágætur. Hvað átti ef að kalla mig? Kennaralíki? Töflustjóra?

Ég ætla rétt að vona að flugumferðarstjórar séu ekki ráðnir út á titilinn eingöngu.

Kannski einn titill megi njóta lögverndar: Blaðamaður. Og þá sem viðvörun að hér sé mættur sölumaður lyfjafyrirtækja og hamfarahlýnunar. Fólk hefur þá tækifæri til að forða sér ef einhver með þennan titil kynnir sig.

[Wilhelm Emilsson, 4.3.2023 kl. 08:36]

:0)