Ólafur Ragnar - Steingrímur J: 20:33

Tveir frægustu vinstrimenn Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson og Steingrímur J. Sigfússon, heygja nú baráttu þar sem sá síðarnefndi er með gott forskot: Hvor situr lengur í stól sínum?

Þetta benda Þrestir Þjóðmála á (með tilvísun í Pál Vilhjálmsson). 

Markatalan í dag er 20:33, Steingrími J. í hag.

En þá segir kannski einhver: Það er munur á því að einn maður hafi ákveðin völd á sinni hendi og að deila völdum með 62 öðrum einstaklingum.

Jú mikið rétt, en stjórnarskráin er nú nokkuð skýr hvað þetta varðar: Öll völd forseta eru falin ráðherra að undanskildu því eina veigamikla atriði að forseti þarf að undirrita lög til að þau öðlist gildi. Það hefur Ólafur Ragnar samviskusamlega gert í 20 ár með örfáum (þremur eða fjórum?) undantekningum. Meiri eru völdin nú ekki. Í eitt skipti var það til að greiða fyrir Baugsfyrirtækinu en í hinum til að forða íslenskum almenningi frá skuldaklafa án hans beina samþykkis. 

En hvað um það - Steingrímur J. er með forystuna. Sjáum hvað setur. 

Fjölbreyttur ferill forsetans

Athugasemdir

[Davíð12 (IP-tala skráð) 19.4.2016 kl. 23:13]

Forseti þarf ekki að undirrita lög til að þau öðlist gildi. Neiti forseti að undirrita lög þarf að afnema þau með þjóðaratkvæðagreiðslu. Þau taka gildi strax og Alþingi samþykkir þau.

[Jón Steinar Ragnarsson, 20.4.2016 kl. 06:23]

Tek undir ofanritaða athugasemd. Sá varnagli að forseti geti áfríað lögum og ákvörðunum þingsins til þjóðarinnar er lykilatriði lýðræðisins. Sá tilgangur einn réttlætir embættið fyllilega og tryggir líka sátt í samfélaginu á umrótatímum.

Þeir sem vilja tala niður gildi embættisins eru að mæla fyrir annari stjórnskipan en lýðræði.

[Geir Ágústsson, 20.4.2016 kl. 06:51]

Það hefur vissulega sýnt sig að þinginu er ekki hægt að treysta í öllum málum. Hvort það réttlæti tugmilljóna útgjöld í embætti sem í 99,9% tímans er bara skrautfjöður er önnur saga. 

Ólafur hefur vissulega breytt embættinu til hins betra. Hann var einn fárra sem töluðu máli Íslendinga erlendis í kringum Icesave-málið og stóð á sínu. Hann virðist líka vera nokkuð laus við gamla, atkvæðaveiðandi, pópúlíska stjórnmálamanninn í sér. 

En sjáum hvað setur. Nú eru kosningar framundan og til Alþingis á næsta ári. Kapphlaupið heldur áfram.