Það sem er EKKI kosið um

Á laugardaginn verður kosið um ýmislegt og auðvitað er aðaláherslan mismunandi milli kjósenda. Sumir vilja t.d. halda áfram að njóta skattalækkana, en aðrir hafa meira áhuga á skattahækkunum (settar fram í formi útgjaldatillaga fyrir ríkisvaldið). Það sem er ekki kosið um er ansi uppörvandi listi, sem gæti e.t.v. litið svona út:

• Atvinnuleysi.
• Skuldir ríkissjóðs.
• Dræmt útlit í efnahagsmálum.
• Rekstrarvandræði t.d. sjávarútvegs og annarra atvinnugreina.
• Samdrátt í tekjum heimila.
• Hækkandi skatta.
• Fjölgun skatta. 
• Samdrátt í þeirri þjónustu sem ríkið krefst þess að viðhalda einokun sinni á.
• Fækkun nemenda á framhalds- og háskólastigi.
• Dræmt og hrörnandi úrval vöru og þjónustu.
• Samdrátt kaupmáttar almennings og þá sérstaklega  þeirra tekjulægstu.
• Samdrátt á kaupmætti bóta- og ellilífeyrisþega.
  
• Staðnaðan hlutabréfamarkað.
• Versnandi samkeppnisstöðu Íslands.

Svona má eflaust halda áfram lengi. Þess í stað er, að mati margra, kosið um eftirfarandi atriði:

• Meiri innflutningsútgjöld en útflutningstekjur allra Íslendinga (vöruskiptahalli).
• Meiri fjárfestingar Íslendinga erlendis en útlendinga innlendis (viðskiptahalli).
• Tannheilsu barna (sem versnaði skyndilega þegar ný og fullkomnari tækni var tekin í notkun til að finna skemmdir).
  
• Hvernig tekjur sumra hafa hækkað hraðar en annarra.
• Misræmi í hlutfalli kynfæra í þægilegum skrifstofustörfum hjá ríki og einkafyrirtækjum.
• Ráðstöfun ríkisvaldsins á landi sínu og fyrirtækjum, t.d. að láta ríkisorkufyrirtækin virkja á landi sem ríkið gaf sjálfu sér.
• Ekki nægilega hraða aukningu á fjármunum til skóla og spítala.
• Jónínu Bjartmarz.
• Ekki nægilega hraðar skattalækkanir á tekjur og varning til að koma í veg fyrir að hækkun launa og aukin sala á hásköttuðum varning leiði til hækkandi skattbyrði.
• Stýrivexti og tímabundin verðbólguskot.

Uppáhaldið mitt á þessum lista eru tveir síðustu punktarnir. Skattar eiga að sjálfsögðu að lækka svo hratt að aukin velta og breyttar neysluvenjur leiði ekki til hækkandi reiknaðrar skattbyrðar eða aukinnar innheimtu ríkisins í krónum talið. Ríkið á einnig að koma sér af gjaldmiðlamarkaðinum, leggja niður Seðlabankann og einkavæða krónuna svo þessar eilífu upp- og niðursveiflur gengis geti heyrt sögunni til.

Á heildina litið samt frekar óspennandi kosningar því öll gömlu klassísku krísumálin eru orðin að mikilli leit að kosningamálsnál í góðærisheystakk.