Föstudagur, 25. janúar 2013
Fyrsta verk: Lesa Hagfræði í hnotskurn
Starfsmenn hjá hinu opinbera eru snillingar í að búa til vinnu handa sjálfum sér.
Nú er búið að stofna nefnd ("samráðsvettvangur") sem á t.d. að "[m]óta heildstætt og óháð yfirlit yfir aðgerðir sem geta stuðlað að langtímahagvexti og efnahagslegum stöðugleika."
Ég legg til að fyrsta verk þessarar nefndar verði að lesa tvær bækur eftir mann að nafni Henry Hazlitt.
Sú fyrri er til í íslenskri þýðingu og heitir Hagfræði í hnotskurn. Hún er ekki löng en fyrir flesta er hún sennilega gríðarlega fræðandi. Ef óskað er eftir "frekari gögnum" um niðurstöður bókarinnar er af nægu að taka.
Sú síðar heitir Man vs. The Welfare State og lýsir í knöppu máli afleiðingum þess að leyfa velferðarkerfinu að blása út. Mér er sérstaklega minnisstæður kaflinn um Suður-Ameríkuríkið Uruguay, en þar var velferðarkerfinu leyft að ganga alla leið og drepa hagkerfið með öllu. Ríkt land varð fátækt. Vinnusamir íbúar landsins lögðust á ríkisspenann. Ríkidæmi varð að fátækt.
Sjálfsagt ætlar hin nýja nefnd að framleiða stóra og flotta skýrslu sem mælir með öllu því sem skiptir engu máli en leggur enga áherslu á það sem skiptir raunverulegu máli. Ég vona samt að nefndin sýni hógværð og játi að allt sem er þarf til að stuðla að "langtímahagvexti og efnahagslegum stöðugleika" er vel þekkt og mæli einfaldlega með því að setja í verk stórkostlegan niðurskurð hjá hinu opinbera, gríðarlega grisjun á reglugerðafrumskóginum og algjöran aðskilnað ríkisvalds og hagkerfis, þ.e. ríkisreksturs og peningaútgáfu.
Samráðsvettvangur eftir skýrslu McKinsey | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Facebook
Athugasemdir
Sæll.
Það sem fólk almennt séð, og kannski sérstaklega stjórnmálamenn, virðast ekki skilja er að efnahagslífið mun rétta úr kútnum án nokkurrar aðstoðar eftir kreppur ef það fær að vera í friði.
Það er búið að heilaþvo almenning þannig að hann heldur, upp til hópa, að hið opinbera þurfi að koma öllu af skrið og bjarga einkageiranum frá sjálfum sér og sinni græðgi. Svo er alltaf verið að kenna græðgi um þetta og hitt sem er auðvitað bara brjóstumkennanlegt. Ég get verið gráðugasti maður í heimi en samt einn sá blankasti. Græðgi og ríkidæmi fara ekkert endilega saman.
Helgi (IP-tala skráð) 28.1.2013 kl. 21:43
Sæll Helgi og takk fyrir innlegg þitt,
Það sem gleymist líka oft er að menn geta stundað samvinnu og samstarf á hinum frjálsa markaði með það eitt að leiðarljósi að bæta eigin hag (en bæta um leið hag annarra eins og við vitum og hagfræðin kennir okkur). Þetta kallaði Henry Hazlitt (í lauslegri þýðingu minni) "samstarfsisma" sem var hans siðfræði og fjallaði um ágæti hins frjálsa markaðar.
En það er vissulega svo að í hvert skipti sem ríkisvaldið skiptir sér af markaðinum, ýmist með það að leiðarljósi að "laga" hann eða "bjarga", þá drepur ríkisvaldið niður það sem hefði geta vaxið, eða hægir á vexti þess sem vex nú þegar. Á þessu eru engar þekktar undantekningar.
Geir Ágústsson, 29.1.2013 kl. 09:28
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.