Land skal nú nýtt

Ég les af mikilli undrun um kröfur ríkisins um að leggja undir sig allskyns svæði og kalla þjóðlendur. Þjóðlenda er lagatæknilegt hugtak, og af öðru tagi en eignaland, eins og útskýrt er hérna.

Þjóðlenda er skilgreind í þjóðlendulögum sem „landsvæði utan eignarlanda þó að einstaklingar eða lögaðilar kunni að eiga þar takmörkuð eignarréttindi“.

Þjóðlendur eru með öðrum orðum svæði þar sem ríkisvaldið hefur nokkuð um það að segja hvernig þeim er ráðstafað.

En hvers vegna er ríkisvaldið að reyna troða sér inn á stór landflæmi núna? Það er ekki eins og það hafi efni á fleiri eftirlitsmönnum til að koma í veg fyrir að landeigandi reisi gistihús eða að sveitarfélag ráðist í innviðaframkvæmdir.

Er það einfaldlega að þenja sig út, af því bara? Þjóðlendur kalla jú á allskyns flækjustig og leyfi sem þarf að meðhöndla. Eða svo vísað sé í 3. gr. laga 58/1998:

Enginn má hafa afnot þjóðlendu fyrir sjálfan sig, þar með talið að reisa þar mannvirki, gera jarðrask, nýta hlunnindi, vatns- og jarðhitaréttindi, sbr. þó 5. gr., nema að fengnu leyfi skv. 2. eða 3. mgr. og að uppfylltum skilyrðum laga að öðru leyti.

Sama lagagrein segir líka þetta:

[Þjóðlendur skulu undanþegnar öllum sköttum og gjöldum.]

Er ríkisvaldið að reyna tryggja svæði til að troða á vindmyllum án þess að nokkur geti að hafist? Mér finnst það vafasamt, en ekki útilokað. Það er þekkt, t.d. frá Svíþjóð, að allskyns ívilnanir fyrir tískumál dagsins fái greiða leið í gegnum kerfið og sleppi við skatta. Um leið sýnir reynslan að slíkt er ávísun á gjaldþrot, en á kostnað skattgreiðenda auðvitað.

Það er gott að sjá marga spyrna við fótum. Ríkisvaldið er hérna að reyna hrifsa til sín svæði sem hafa verið nýtt á einn eða annan hátt, formlega eða óformlega, án nokkurra vandræða. 

Kannski það sé hollt að rifja upp að munurinn á fasisma og kommúnisma er ekki stærri en svo að í fasisma þá áttu eitthvað, en mátt ekki nýta það nema að hentisemi hins opinbera, en í kommúnisma þá áttu ekkert, en færð úthlutað einhverjum afnotum. Þegar ríkið er að lýsa yfir að eitthvað svæði sé orðið þjóðlenda þá er það að stunda fasisma.

Hólmarar mótmæla kröftuglega

Nýi rasisminn

Margir keppast við að segja frá því frá morgni til kvölds að þeir séu engir rasistar, hafi enga fordóma, elski alla og vilji bjarga heiminum á kostnað annarra. Þetta góða fólk er um leið mjög upptekið af því að kalla aðra rasista, skammast yfir fordómum og benda á flísina í augum annarra. 

Þetta fólk vill að útlendingur á tímabundinni vegabréfsáritun komi fram fyrir hönd Íslands í skemmtiþætti. Það vill líka moka efnalitlum Íslendingum og erlendu starfsfólki á götuna til að koma fyrir útlendingum sem leggjast beint á bótakerfið. Það er jú ekkert betra fyrir flóttamenn frá fjarlægum heimshornum en að vera settir í framandi samfélag í kulda sem þeir þekkja ekki og í tungumál sem er eins ólíkt þeirra eigin og hægt er að hugsa sér svo það hafi nú alveg örugglega engin úrræði til að standa á eigin fótum. 

En það eru ekki allir svona góðir eins og góða fólkið og blöskrar raunar aðförina að samfélaginu sem hin Norðurlöndin hafa gefið upp á bátinn, sum fyrir löngu síðan. Margir eru farnir að grípa til mjög sterkra orða í mikilli geðshræringu og skal þá kannski engan undra. Þetta gera menn heima hjá sér, að loknum vinnudegi, í eigin nafni.

Á umburðarlynda og fordómalausa Íslandi er það greinilega brottrekstrarsök.

Ég les mjög margt um mig sem ég á erfitt með að tengja við. Að ég sem hvítur, gagnkynhneigður, miðaldra karlmaður sé einhvern veginn að kúga aðra þjóðfélagshópa. Að sem slíkur sé ég í raun ofbeldismaður. Að sem slíkur er ég í forréttindastétt. Að sem slíkur fái ég fleiri tækifæri en aðrir.

Allar slíkar yfirlýsingar má kalla fordómafullar og jafnvel rasískar, en slíkt er málfrelsið að slíka tjáningu má ekki skerða, né lífsviðurværi þeirra sem velja hana. 

Ég sé að á degi kvenna, sem er á föstudaginn, er verið að óska öllum konum góðs dags: Dökkum konum, konum í karlmannslíkömum, múslímskum konum, en ekki hvítum konum.

Það má ausa yfir hvítt fólk aur og leðju og skít, afleiðingalaust, og sem betur fer. Það er jú málfrelsi.

En það má ekki pústa aðeins reiði og gremju á samfélagsmiðlum yfir dekstri yfirvalda við alla nema skattgreiðendur í launaðri vinnu án þess að missa lífsviðurværið. Skattgreiðendur mega bíða eftir þjónustu, berjast á leigumarkaði og kljást við verðbólguna sem yfirvöld bjuggu til. Þeir eru jú að megninu til hvítt fólk - íslenskt, evrópskt. Hinar vinnandi stéttir sem sætta sig við fúkyrðaflauminn og harkið. 

Góða fólkið eru hinir raunverulegu rasistar en rasisminn hefur breytt um mynd. Núna áttu helst að hata sjálfan þig ef þú ert hvítur, en til vara aðra sem eru það.

Ég er ekki að kvarta þannig séð (það er alltaf hægt að velja vini sem hata ekki sjálfa sig), en ég sé ekki endilega hvernig þetta má kalla uppbyggilegt hugarfar. Kannski er mér að yfirsést eitthvað?

Leyfi til að fara á klósettið

Flest fólk á heimili. Það getur verið eign viðkomandi eða leiguhúsnæði. Íbúð eða hús. Kjallari eða risíbúð. Ríkið hefur hingað til ekki skipt sér mikið af því hvernig fólk rekur heimili sín. Sum heimili eru skítug og óheilnæm en önnur svo hrein að ónæmiskerfi heimilisfólksins leggst í dvala. Sumir eiga birgðir af klósettpappír og aðrir ekki. Sumir þvo sængurfötin vikulega og aðrir kannski bara einu sinni á ári. Ríkið hefur einfaldlega ekki skipt sér af þessu og samfélagið hefur ekki hrunið.

Það má meira að segja búa á fjölmennu heimili án þess að einhver reglugerð fari í gang.

En núna stefnir í breytingar. 

Ef heimili er nýtt til að bjóða fólki á ferðinni aðstöðu eins og rúm og klósett, og gera það í meira en 89 daga á ári eða þiggja meira en tvær milljónir á ári fyrir greiðann, þá þarf rekstrarleyfi. Það hljómar kannski sakleysislega. Ég meina, maður skráir bara hjá sér hvað margir gista og hversu lengi, ekki satt?

Ónei.

Núna kemur báknið til leiks!

Til að fá rekstrarleyfi til að mega leigja rúm á eigin heimili þarf að hleypa bákninu inn í öllu sínu veldi. Þar sem þú hefur áður staðið í sturtu eða sest á klósett þarf núna að uppfylla kröfur ríkisvaldsins til heimilishalds. Þær má kynna sér hérna.

Ef þú leigir í meira en 89 daga á ári þá þarf heimili þitt núna að líta út eins og anddyri hótels:

Tryggja þarf að húsnæðið uppfylli viðeigandi kröfur laga og reglugerða um brunavarnir, þar á meðal að:

• Reykskynjarar með hljóðgjafa séu í hverri íbúð eða hverju herbergi þar sem boðið er upp á heimagistingu.
• Eldvarnarteppi og slökkvitæki séu í húsnæðinu.
• Yfirlit um flóttaleiðir úr eigninni séu á áberandi stað.
• Yfirlit um staðsetningu brunavarna séu á áberandi stað.

Það er þess virði að minna á að hér er um að ræða heimagistingu, þ.e. gistingu á heimili.

Þú þarft líka að uppfæra ruslatunnuna á baðherberginu þínu:

Baðaðstaðan skal vera vel loftræst og sé hún notuð jafnt af gestum og heimilisfólki skulu þar aðeins vera hreinlætistæki með tilheyrandi nauðsynjum ásamt ruslafötu með loki. Skulu gestir hafa þar forgang.

Í hverju gistiherbergi skal vera aðstaða til að hengja upp föt, ruslakarfa, nægilegur fjöldi hand­klæða og vatnsglas.

Sérstaklega er mikilvægt að muna vatnsglasið! Það gæti verið of langt að sækja það í eldhúsið.

Ekki má heldur hætta á að skítugir ferðamenn þurfi að bíða of lengi eftir að komast í sturtu.

Ekki skulu fleiri en tíu manns vera um hverja fullbúna baðaðstöðu.

Ef þú býrð á heimili sem uppfyllir ekki allar þessar kröfur þá ættir þú að skammast þín. Þú ert ekki með ríkisheimili þar sem ruslafatan á baðherberginu er með loki! 

Að minnsta kosti ef þú leigir út aukaherbergið í meira en 89 daga á ári. 

Eftirlit með heimagistingu hert

Stjórnlausar stofnanir

Starf ráðherra er krefjandi. Ég efast ekki um það. Að mörgu er að hyggja. Ráðherrar eru yfirleitt þingmenn líka og þurfa að rækta ýmsar skyldur. Þeir þurfa líka að troða sér í sem flest viðtöl til að minna kjósendur á tilvist sína. 

Það er því kannski ekki skrýtið að maður fái það á tilfinninguna að íslensk stjórnsýsla sé full af stjórnlausum stofnunum sem haga sér eins og ríki í ríkinu án þess að ráðherrar grípi í taumana.

Þetta á við um Seðlabanka Íslands og auðvitað Samkeppniseftirlitið. Stofnanir ferðast um landið og slátra heilu fjárhúsunum ef þannig liggur á þeim. Þær verðlauna starfsmenn sína fyrir að ákæra sem flesta um brot og svik. Þær halda innfluttum vörum í gíslingu og dreifa sektum yfir fólk og fyrirtæki fyrir allskyns meint brot, eins og að verðmerkja ekki heilhveitibrauðið nógu vel. Vel reyndar aðferðir til að greiða úr málum víkja fyrir nýjum túlkunum. Leyfisveitingar eru settar ofan í skúffu til að tefja fyrir nauðsynlegum framkvæmdum.

Stjórnlausar stofnanir hvert sem litið er.

Mögulega gæti einhver séð lausn í því að raða enn fleiri aðstoðarmönnum á ráðherrana svo þeir geti fylgst almennilega með þeirri starfsemi sem heyrir undir ráðuneyti þeirra en ég held ekki. Ég held að ráðherrar ættu bara að taka slaginn við báknið þegar þess gerist þörf. Ef þeir þora. Þeir sem þora ekki mega gjarnan víkja.

Málareksturinn kostaði um tvo milljarða

Reykjavík orðin að austur-evrópskri borg

Reykjavíkurborg hyggst sækja um rúmlega 15 milljarð króna lán til Þróunarbanka Evrópuráðsins. Borgin bætist þar í fríðan hóp skjólstæðinga hjá þessum banka sem meðal annars aðstoðar fátæk svæði að taka við flóttamönnum, fátækar borgir að byggja íbúðir fyrir námsmenn og fátæk héröð að efla heilbrigðisþjónustu sína.

Það kemur vonandi engum á óvart að til að bjarga borginni eftir valdatíma fráfarandi borgarstjóra og þeirra flokka sem héldu honum uppi þurfi hreinlega að sækja um þróunaraðstoð. Mikil er niðurlæging Íslands að svona sé komið fyrir höfuðborginni. 

Um leið virðist jarðtengingin ekki vera komin á. Borgin er ennþá á kafi í gæluverkefnum og því að flækjast fyrir fólki og fyrirtækjum, hvort sem það er með því að sekta fólk fyrir að leggja í innkeyrslunni sinni eða að gera það nánast ómögulegt að losna við sorp.

Það má finna margt sameiginlegt með meðhöndlun borgarfulltrúa í Reykjavík á skattfé og ráðherra í Stjórnarráðinu. Munurinn er helst sá að lánstraust ríkisins er meira og því getur sóunin og geðveikin gengið yfir lengri tíma. Hún byrjaði líka seinna en hjá borginni. Vegferðin er samt sú sama, og afneitunin sömuleiðis. Íslenska ríkið telur sig ekki hafa efni á skattalækkunum en það er til nóg fyrir alla á meðan þeir eru ekki með íslenskt vegabréf. Innviðirnir fá að grotna niður og hallareksturinn fjármagnaður með svimandi arðgreiðslum úr raforkuframleiðslu vegna orkuskorts sem þrýstir uppi verði og framkvæmdabanns sem fyllir alla framkvæmdasjóði og opnar á arðgreiðslur úr þeim. 

Allt eru þetta heimatilbúin vandamál í boði stjórnmálamanna og þar með í boði kjósenda. Það er jú lýðræði, ekki satt? 

Reykjavík er komin á sama stað og fátækar borgir í Austur-Evrópu. Hvenær ætli Ísland verði í heild sinni líkara austur-evrópsku ríki en vestur-evrópsku? Eftir einar kosningar eða tvær? Tekið er við veðmálum í athugasemdum.

Sækja um 15 milljarða lán til endurbóta á skólum

Jón Jónsson leigubíll

Ég les í fréttum að ýmsir á Íslandi eigi núna í vandræðum með að finna leigubíl þar sem leigubílstjórinn er hvorki ofbeldismaður né nauðgari.

Þetta er vel þekkt vandamál í Danmörku. Kannski minna í dag en áður svo því sé haldið til haga. Í Danmörku eru flestir flokkar orðnir þjóðarflokkar. Á Íslandi eru þeir í minnihluta.

En hvað er til ráða ef þú vilt leigubíl og vilt um leið lágmarka líkurnar á að bílstjórinn sé ofbeldismaður eða nauðgari?

Danska þjóðin fann upp á lausn.

Þegar leigubíll er pantaður er hægt að biðja um H.C. Andersen leigubíl.

Þetta skilaboð, að biðja um H.C. Andersen leigubíl, gerir það að verkum að leigubíll með innfæddum, dönskum leigubílstjóra mætir á svæðið.

Það hefði systir mín betur gert fyrir 20 árum þegar hún settist upp í hefðbundinn leigubíl í Kaupmannahöfn og taldi sig allt í einu vera í hættu á örstuttum túr. Sem betur fer fór allt vel.

Kannski þurfa Íslendingar, í bili, að hugleiða svipaða orðaleiki. Kannski að biðja um Jón Jónsson leigubíl, eða Skarphéðinn Njálsson leigubíl. Hver veit.

En eitt er víst: Að þegar er til vandamál þá finnur fólk upp á lausnum þar til yfirvöld vakna til lífsins, ef það gerist þá nokkurn tímann.

Valdir þú lið eða var þér skipað í það? Þarftu að vera í liði?

Eins og allir vita eru íbúar Vesturlanda þeir hjartahreinustu, umhverfisvænstu, umburðarlyndustu og mest friðelskandi allra Jarðarbúa.

Fjölmiðlar okkar segja sannleikann, forðast lygar og áróður og fylgja vísindunum.

Það blasir því við að þeir sem eru á annarri skoðun eru herskáir barbarar.

Í svona öruggu umhverfi er nánast óþarfi að tala um málfrelsi. Ef þú ert eitthvað ósáttur við það sem þér er sagt þá ertu klappstýra einræðis- og stríðsherra, fordómafullur rasisti og fylgismaður samsæriskenninga, falsfrétta og framandi áróðurs.

Það má því með ró í maga taka upp þann málstað sem hæst fer hverju sinni.

Svo sem að það sé hamfarahlýnun í gangi, sem er þér að kenna og er að tortíma Jörðinni.

Og að átök í Úkraínu séu stærsta ógn Evrópu síðan Hitler var upp á sitt besta.

Og auðvitað að flóttamenn frá Palestínu þurfi mest á öllu í heiminum á því að halda að verða fluttir til Íslands.

Allt saman góð mál og sjálfsagt að styðja, ekki satt? Og um leið alveg óþarfi að skoða aðrar hliðar málsins. Ekki vera álhattur!

En það sem meira er: Óþarfi að skoða önnur mál, hreinlega. Ef einhver átök eru ekki að birtast þér í fyrirsögnum og fréttatímum þá þarf ekki að taka afstöðu. Voru yfirvöld í Aserbaídsjan, sem eiga af einhverjum ástæðum vingott við Evrópu (og Eurovision), nýlega að hrekja frá heimilum sínum heila byggð af Armenum, sem hafa lengi verið undir verndarvæng Rússa í landamæradeilum þeirra við Aserbaídsjan? Skiptir ekki máli. Er Kína að seilast inn í Hong Kong og innleiða þar kínverskan kommúnisma? Skiptir ekki máli. Eru vestræn umhverfisverndarsamtök að stuðla að eyðingu regnskóganna? Gott mál.

Ertu í réttu liði? Ertu þar vegna þess að þú valdir að vera þar eða vegna þess að þér var sagt að vera þar? Veistu af hverju þú ert í því liði?

Mér finnst blasa við að með vali á því frá hverju er sagt og hverju ekki, og hvar stjórnmálamenn velja að tjá sig (og eyða peningum þínum) að hvar ekki, að þú sért einfaldlega að velja að velja ekki ef þú lætur aðra um að velja. Þessi er góður, þessi er vondur. Þetta er alvarlegt, þetta er það ekki. Þessi er næsti Hitler, þessi er bara einn af þessum brjálæðingum í fjarlægu ríki.

Auðvitað er ég ekki saklaus hérna, en það er þess virði að spyrna við fótum. Ég mæli til dæmis með því að heimsækja Antiwar.com reglulega til að sjá allar fréttirnar um átök, valdarán, þjóðernishreinsanir, múðurgreiðslur og trúarstríð sem þykja ekki nógu mikilvægar til að rata í okkar fyrirsagnir og fréttatíma.

Það er líka þess virði að hugsa: Ef allir eru sammála um flókin mál sem ná áratugi og jafnvel aldir aftur í tímann, er þá ekki eitthvað að? Er heimsmyndin einfaldlega sú að stór maður er að berja á lítilli konu og augljóst að óréttlætið megi uppræta með því einu að handtaka stóra manninn?

Ég spyr mig að þessu reglulega. Mögulega er ég ekki með öll svörin, en ég er með spurningarnar. 

Skuggastríðið sem Íslendingar létu draga sig inn í

Í dag varpaði bandaríska dagblaðið New York Times stórri sprengju: Síðan í valdaráninu í Úkraínu árið 2014 hefur bandaríska leyniþjónustan unnið með yfirvöldum í Úkraínu í þjálfun sérsveita og uppbyggingu á háþróaðri njósnastarfssemi beint gegn Rússlandi. Ég mæli með góðri umfjöllun Zerohedge um þessa grein.

Ég trúi því auðvitað ekki í augnablik að hérna sé um að ræða einhverja afhjúpun sem ekki er þóknanleg bandarískum yfirvöldum. Miklu frekar er líklegt að grein NY Times sé hálfgerð fréttatilkynning til Rússlands: Hey, við erum með okkar menn og tæki á svæðinu svo þið náið aldrei að vinna stríðið! 

Engu að síður er athyglisvert að sjá hér vestrænt dagblað gert út af vestrænu ríki til að segja frá háleynilegum aðgerðum og uppbyggingu hernaðarlegra mannvirkja með hjálp vestrænnar leyniþjónustu - alveg eins og Pútín sagði frá en var þá kallað samsæriskenning. Það er verið að senda einhver skilaboð, mögulega að reyna hita aðeins upp í kolunum.

Inn í þetta skuggastríð Bandaríkjanna hafa svo Íslendingar látið plata sig. Íslensk yfirvöld vita væntanlega ekki hálfa söguna en senda samt peninga, vopn og hjálpargögn í hendurnar á nafnlausu fólki í fjarlægum útlöndum á meðan Íslendingar deyja í röðinni á sjúkrahúsið.

Það sannast enn og aftur að munurinn á samsæriskenningu og raunveruleikanum er, að jafnaði, 6-9 mánuðir. 

Rússagrýlan mætt í Keflavík

Rússar eiga hraðfleygustu flugskeyti í heimi sem þeir þróuðu sem andsvar við uppbyggingu flugskeytaskotpalla NATO um gjörvalla Austur-Evrópu. Eða það er að minnsta kosti söguskýring Pútín. Sennilega erum við á Vesturlöndum með einhverja aðra.

Þessi flugskeyti geta ferðast heimsálfa á milli á mínútum. Mögulega hraðar en viðbragðstími margra varnarkerfa gegn flugskeytum. 

Það eru til margar leiðir til að lokka slík flugskeyti til sín (ef menn vilja vera á slíkri vegferð). Danir eru hérna mögulega fremstir í flokki. Þeir buðu NATO upp á mjög veglegar aðstæður til að koma sér fyrir í Eystrasalti. Um daginn lofuðu þeir að gefa Úkraínu öll stórskotaskotfæri sín. Hvað er heppilegra skotmark en vopnlaus bandamaður andstæðingsins með stórar bækistöðvar hers á sínu landi? Ég bý innan við 3 km frá flugvellinum í Kaupmannahöfn. Mér finnst þetta ekkert sniðugt (og heldur ekki ef kílómetrarnir væru hundrað). En það má jú ekki gagnrýna svona málningarvinnu á skotskífum.

Á hverju degi birtast fréttir af því hvað Rússar gætu gert. Um leið er okkur sagt hvað rússneska ríkið standi höllum fæti. Pútín er allt í senn að skipuleggja allskyns árásir og um leið á banabeði og notar klóna til að koma fram fyrir sína hönd. Hann heldur tveggja tíma ræður og situr álíka löng viðtöl en er um leið við lélega andlega heilsu. Hann er með krabbamein um leið og hann yngir upp kærustuna.

Blaðamenn ættu kannski að finna sér eitthvað annað til að fjalla um úr því þeim gengur ekki betur en þetta.

Telur Rússa hafa áætlanir fyrir Keflavíkurflugvöll

Ekkert er varanlegra en tímabundnar björgunaraðgerðir yfirvalda

Katrín Jakobsdóttir for­sæt­is­ráðherra segir þörf á að horfa til blandaðra leiða til að mæta kostnaði vegna náttúruhamfara á Reykjanesskaga. Aukin útgjöld ríkisins eru nauðsynleg á komandi tímabili. Í þessu felst meðal annars að hækka skatta, gera tímabundna skatta varanlega, halda áfram að vanrækja þá þjónustu sem fólk heldur að ríkisvaldið eigi að einbeita sér að, og margt fleira gott.

Á meðan er hælisleitendum keyrt í leigubílum á milli landshluta til að sækja ókeypis tannlækna- og heyrnatækjaþjónustu um leið og þeim er réttur vasapeningurinn sinn. Á vegum íslenska ríkisins eru í dag hópar embættismanna í Egyptalandi til að múta landamæravörðum til að hleypa fleiri hælisleitendum til Íslands og a.m.k. einn þingmaður í Úkraínu að berja þar í trommur stríðsreksturs í landamæradeilum tveggja ríkja vegna yfirráða yfir rússneskumælandi fólki sem fær aldrei að kjósa án þess að atkvæðunum sé hent í ruslið.

Á sama tíma fjalla samstilltir fréttatímar um ölvunarástand íslenskra unglinga í flugvél og hvaða fasteign fræga fólksins er til sölu.

Til að bæta gráu ofan á svart virðist svo vera hafinn undirbúningur fyrir að byrja aftur að sprauta fólk með mRNA svokölluðum bóluefnum. Í þessari frétt er fjallað um rannsókn sem á einhvern undraverðan hátt sýnir algjöra andstæðu gríðarlegs fjölda annarra rannsókna, sem er sú að mRNA svokölluðu bóluefnin séu örugg (ekki endilega að þau séu gagnleg, en örugg). Og það eftir litla 10 daga frá útgáfu þeirrar rannsóknar. Það mætti halda að blaðamenn séu að fylgjast með, en eru auðvitað bara að fá ábendingar um „réttar“ rannsóknir.

Ég tek ekki þátt í þessu bulli. Ég borga nokkurn veginn alla mína skatta til að forðast fangelsi en ég er farinn að banna læknum að sprauta börnin mín, merki engar myndir af mér með fánum og merkjum, lít á fréttir (að undanskildum íþróttafréttum og kannski veðurfréttum) sem afþreyingu frekar en upplýsingar, huga í engu að kolefnisfótspori mínu og finnst orðið „kvár“ ekki eiga að fá stig í orðaleikjum.

Hið opinbera veit að fátt er varanlegra en tímabundið neyðarástand. Veira, Úkraína, Ísrael. Hið eina raunverulega neyðarástand fyrir Íslendinga eru eldsumbrot en allir sjóðir eru tómir. Nýir skattar taka við. Öll neyðarástöndin halda áfram. Forgangsröðun er engin. Áfram gakk!

Komandi tímar kalla á útgjöld