Um banvæn áhrif þess að sækja messu: Engin

Smit, undanfarna mánuði:

Dauðsföll sem yfirvöld rekja til COVID-19 (sem í sjálfu sér er vafasöm tölfræði, enda aðallega háaldraðir einstaklingar að deyja úr "einhverju"):

Tilvitnunin á myndinni er auðvitað í málpípu úlfur-úlfur kórsins.

Spurningin er bara: Hvenær sér fólk í gegnum úlfur-úlfur gólin?

Jólahaldið hafði nákvæmlega engin áhrif á smit og hvað þá dauðsföll. Engin! Ekki einu sinni sölusýningin sem fjármálaráðherra sótti sést á neinu línuriti og þar var fólk víst að knúsast og kyssast í tugatali.

Og hvað með gjörgæsluna? Hér er svarið:

Það er hávetur á norðurhveli Jarðar og veikburða einstaklingar eru að deyja úr allskonar veirum og meinum, jafnvel kulda og undir það seinasta lífsleiða og einmanaleika.

Í mörgu ríkjum þar sem er nú verið að þjarma allverulega að almenningi, atvinnulífi, samfélagi, félagslífi, menntun, félagslegum þroska, frumkvöðlum og foreldrum er hreinlega engin röksemd fyrir svokölluðum aðgerðum, önnur en sú að fækka smitum, sem er auðvitað bara önnur leið til að orða frestun smita. 

Þeir sem geta og vilja mega auðvitað bíða eftir sprautunni. Ég ber fulla virðingu fyrir því. Ef þú getur unnið heima eða ert á öruggri framfærslu og getur beðið af þér félagslífið - gjörðu svo vel! Ég hef séð ummæli eftir atvinnuforritara sem segja að nú sé samfélagið byrjað að haga sér eins og þeir hafi alla tíð gert - og kvarta ekki.

En aðrir? Aðrir eru að drepast úr allskonar öðru en veiru, ýmist andlega eða líkamlega, eða bæði.

„Leiðinlegt þegar fólk spilar ekki með“

Lágpunktur ársins

Björn Ingi Hrafnsson, ritstjóri eigin bloggsíðu, var spurður um lágpunkt ársins. Hann svaraði:

Lág­punkt­ur árs­ins er að heyra rök­semd­ir fólks sem finnst að all­ir aðrir en það sjálft eigi að færa fórn­ir í heims­far­aldri. 

Miðað við að maðurinn hafa sótt marga fundi, eða kannski vegna þess, þá er þetta yfirlýsing sem má hnýta í.

Hverjir hafa fært fórnir? 

Lífeyrisþegar á öruggum tekjum í öruggu heimili? Nei.
Ríkisstarfsmenn á öruggum tekjum í öruggu heimili? Nei.
Einbúar sem hafa hvort eð er ekki þurft á öðru fólki að halda í holdi og blóði? Nei.
Skrifstofustarfsmenn í tölvuvinnu sem gætu unnið vinnuna sína í gegnum netið á toppi Mount Everet? Nei.
Stjórnmálamenn? Nei.

Ungt fólk í námi, í miðju andlegu og félagslegu þroskaferli sínu? Já.
Viðkvæmt fólk sem hefur misst vinnu sína, vini, lífsþrá eða allt ofangreint? Já.
Frumkvöðlar sem hafa ekki ratað inn í þrönga ramma lokunarstyrkja og sjá fram á að sparifé þeirra og tími sé gufað upp? Já.
Fólk sem þjónustar fólk á ýmsan hátt, t.d. með því að nudda það, klippa hár þess og rækta líkama þess? Já.
Fólk sem býr utan akstursfæris við fjölskyldu sína og vini og sér fram á að megnið af vinnufríi þess fari í sóttkví? Já.

Yfirlýsing ritstjóra eigin bloggsíðu jaðrar við fávisku, en er ekki fáviska. Viðkomandi er rosalega vel upplýstur um ástandið. Ástæðan hlýtur því að vera hroki. Eða hvað?

Þetta ætlar Björn Ingi að gera árið 2021