15+12+ ...?

Íslenska ríkið ætlar að senda 15 manns á loftslagsráðstefnuna í París. Reykjavík sendir 12 manns. Eflaust er ekki allt upptalið. Kannski eru einhverjar opinberar stofnanir sem ætla að senda fólk, og einhver hálfopinber fyrirtæki. Hvað eiga skattgreiðendur að standa undir mörgum ferðalöngum sem ætla að brenna þotueldsneyti til að komast í kjaftaklúbb sem kvartar yfir notkun á jarðefnaeldsneyti?

Þessi ráðstefna er ein stór og dýr afsökun til að opinberir starfsmenn komist í skemmtiferð á kostnað skattgreiðenda. 

Það væri í mesta lagi hægt að rökstyðja að senda einn ráðherra og aðstoðarmann af stað fyrir hönd Íslendinga allra og hans eina hlutverk væri að segja að Íslendingar geti ekkert gert fyrir málstaðinn nema fylla upp í skurði í sveitum landsins þar sem land hefur verið framræst - eitthvað sem er ekki alveg sársaukalaust fyrir bændur landsins. 

Þessi loftslagsbreytingasöngur er orðinn þreyttur fyrir löngu. Þeir einu sem hafa ekki sætt sig við það eru þeir sem lifa af því að syngja hann - opinberir starfsmenn að safna flugpunktum, stjórnmálamenn og vinstrisinnaðir forstöðumenn opinberra stofnana. 

Ráðuneytin senda 15 utan

Frétt í röngum dálki?

Frétt segir:

Hlýnun jarðarinnar gæti aukið tíðni sjúkdóma, tortímt ræktarlandi og valdið fátækt hjá 100 milljónum manna til viðbótar að fimmtán árum liðnum, sé ekkert gert til að hindra framgang hennar. Þetta kemur fram í skýrslu sem Alþjóðabankinn gaf út í dag. 

Fréttin er sett í dálkinn "Erlent". Á hún ekki miklu frekar heima í völvuspá Vikunnar eða undir stjörnuspánni eða einhvers staðar annars staðar þar sem menn spá fyrir um framtíðina með notkun galdratækja og miðilshæfileika frekar en rannsókna og vísinda?

Milljónir fátækra vegna hlýnunar

Kröfur þegar fyr­ir­tæki noti efsta stig lýs­ing­ar­orðs

Á Íslandi gera yfirvöld "þegar fyr­ir­tæki noti efsta stig lýs­ing­ar­orðs". Jæja þá, íslenskir neytendur þurfa kannski á slíku að halda því annars hlaupa þeir glórulausir inn í verslanir sem nota efstastig og segjast t.d. ódýrastur eða með mesta úrvalið.

Íslensk yfirvöld geta samt ekki varið íslenska neytendur með sama hætti erlendis, t.d. í Danmörku. Í Danmörku er önnur hver verslun "ódýrust" eða "með mest úrval" eða "með bestu tækin". Ég sé að vísu ekki neytendur hlaupa eins og höfuðlausar hænur á eftir slíkum auglýsingum. Mig grunar að þeir geri verðsamanburð og fleira slíkt og taki sjálfstæðar ákvarðanir.

Íslenskir neytendur í útlöndum þurfa sennilega að vera í reglulegu símasambandi við íslensk yfirvöld til að skera úr um rétta notkun á lýsingarorðum í efstastigi. 

Það er gott að ríkið passar upp á okkur og bara sanngjarnt að það sjúgi til sín vænar summur á hverju ári úr vösum skattgreiðenda til að fara yfir auglýsingar og sannreyna að málfar þeirra standist ítrustu sönnunarkröfur dómstólanna. 

Auglýsing Skeljungs bönnuð

Æxli á skrokk skattgreiðandans

RÚV er að mörgu leyti miklu stærra og verra æxli á skrokk skattgreiðandans en margar aðrar ríkisstofnanir (ohf. eða eitthvað annað). RÚV fær peninga fyrir að predika og útvarpa og senda út og nýtir oft aðstæður sínar til að predika eigin hagsmuni, og þeir hagsmunir eru yfirleitt andsnúnir hagsmunum skattgreiðenda sem RÚV þrífst á.

Þannig nýtur RÚV mikils trausts sem það notfærir sér til að mála sjálft sig eins og dýrðling og alla sem gagnrýna stofnunina sem andstæðinga. Aðrar opinberar stofnanir þurfa að láta sér nægja að senda menn í einstaka viðtöl og koma frá sér opinberum yfirlýsingum. RÚV getur raðað heppilegum álitsgjöfum í þætti sína og flutt fréttir um sjálft sig allan sólarhringinn.

RÚV er ígildi sovésku ríkisfjölmiðlanna sem sjá einn sannleik en ekki mismunandi sjónarmið.

RÚV ber að koma af spena skattgreiðenda og ýmsum lögbundnum hlutverkum þess, svo sem að senda út táknmálsfréttir sem enginn horfir á lengur og varðveita gamlar upptökur af Stundinni okkar sem enginn hefur áhuga á eftir að allt fjölmiðlaefni varð stafrænt, á að bjóða út eða hreinlega koma í lóg. 

Dýrt fyrir RÚV að spara ekki

Nýtt byggingaland að opnast

Þeir gleðjast eflaust margir sem sjá fram á að nýtt byggingaland sé að opnast í Straumsvík ef álverinu þar verður lokað. Það vill jú enginn búa nálægt þessu ferlíki, er það nokkuð? Það var a.m.k. viðkvæðið á árum áður.

Að vísu getur sveitarstjórnin þá ekki eytt eins miklu fé enda mjólkar hún álverið rækilega og hefur alla tíð gert.

Að vísu verður eitthvað minna um atvinnu á svæðinu en menn eru jú allir komnir út í að týna fjallagrös og brugga töfraseyði heima og hafa af því ljómandi gott lifibrauð.

Að vísu verða þá einhverjir af meðlimum verkalýðsfélaganna atvinnulausir og minna aflögufærir um himinhá félagsgjöld og það takmarkar eflaust byggingavinnu við sumarbúðstaði og niðurgreiðslur á gleraugum, en þannig er það bara.

En segjum sem svo að verkalýðsfélög hefðu ekki meintan verkfallsrétt og að álverið gæti ráðið fólk með gagnkvæmu samkomulagi við hvern og einn væntanlegan starfsmann. Væri það svo hræðilegt? Af hverju þurfa að gilda önnur lögmál um suma en aðra? Ég sé fyrir mér að ef ég færi í verkfall þá væri uppsagnarbréfið u.þ.b. tvo daga að berast mér, kannski meira ef ég fæ einhverja samúð. Mér finnst það bara mjög skiljanlegt. 

Megi verkalýðsfélög starfsmanna álversins í Straumsvík vera sem skilvirkust í að moka félagsmönnum sínum á atvinnuleysisskrá, og sjáum svo hvað fólk verður ánægt með niðurstöðuna og allt nýja byggingalandið. 

Verkfall aftur boðað í Straumsvík

En eru þetta ekki bara 'hefðir' annarra menningarheima?

Til eru þeir sem aðhyllast það sem kallast "polylogism", svo skilgreind á einum stað:

Polylogism is the notion that different groups of people have different and incompatible modes of logic.

Með öðrum orðum sú hugsun að telja að mismunandi hópar fólks aðhyllist mismunandi og ósættanlegar tegundir af rökhugsun. 

Samkvæmt þessari hugsun þá er rökhugsun manna í Evrópu önnur en þeirra í miðausturlöndum, og þeirra í Afríku frábrugðin þeirra í Norður-Ameríku, svo dæmi séu tekin.

Samkvæmt þessari hugsun er ekki hægt að heimfæra rökfræði eins upp á aðra og ekki má fordæma hugsunarhátt annarra því það er ekkert til að fordæma - við hugsum bara öðruvísi en þeir og ekkert við það að athuga!

Nú tilheyri ég vissulega ekki þeim hópi einstaklinga sem hugsa svona. Fyrir mér er þjófnaður bara það - þjófnaður. Fyrir mér er ofbeldi bara það - ofbeldi. Ég ætla því að fordæma þessar viðurstyggilegu og andstyggilegu aðferðir sem margar greinar af íslam boða að eigi að beita á ótrúa, gifta einstaklinga. 

Það skiptir í raun litlu máli hvað stendur í Kóraninum þegar kemur að hegðun og atferli margra múslíma og jafnvel flestra svo ég leyfi mér að alhæfa. Rit múslíma eru uppfull af réttlætingum fyrir voðaverkum, ofbeldi og hreinni villimennsku, og þótt hið sama sé hægt að segja um kristin trúarrit þá fer nú eitthvað aðeins minna fyrir framkvæmd voðaverkanna hjá kristnum svo vægt sé til orða tekið.

Á yfirráðasvæðum múslíma eru konur kúgaðar, jafnvel af sínum eigin sonum, og listinn yfir réttdræpa er langur. Þar sem múslímar eru í meirihluta innan ákveðinna borga eða hverfa eru þeir fljótir að söðla undir sig skólakerfið og úthýsa nákvæmlega því umburðarlyndi og virðingu og varð til þess að þeir fengu að flytja inn á viðkomandi svæði. Þeir hafa meira að segja gert arabísku að fyrsta tungumáli skólakrakka þar sem þeir hafa náð tökum á sveitar- eða bæjarstjórnum, t.d. á sumum stöðum í Bretlandi þar sem börn hafa ekki séð orð í ensku þegar þau byrja í skóla (dæmi). 

Hérna í Danmörku eru sagðar margar sögur af ungum stúlkum sem hafa hafið sambönd með múslímum og margar hafa þurft að flýja land til að losna við líkamlegt ofbeldi og af ótta við hefndarverk, þar á meðal ein íslensk stúlka sem bjó í sama hverfi og ég. Er það tilviljun?

Maður sem ég ræddi mikið við á tímabili bjó í næsta bæ við Luton á Englandi og sagði að enginn færi í þann bæ nema í hóp og aldrei nema í dagsbirtu, því hvítir og ótrúaðir menn væru ekki vel séðir þar. Hann kallaði Luton múslímabæ þar sem börn lærðu arabísku á undan ensku, bæði heima og í skólanum. 

Á Arabíuskaga þrifust á sínum tíma fjölmörg trúarbrögð áður en múslímar náðu vopnum sínum og gerðu allt nema eigin siði útlæga. 

Listinn er endalaus og það fer í taugarnar á mér að við sýnum svo mikið umburðarlyndi og virðingu fyrir hugsunarhætti sem boðar ofbeldi, kúgun og okkar eigin kvalarfulla dauða. 

Áður en ég flutti til Danmerkur fyrir 11 árum vissi ég ekki mikið um múslíma og hvað þá múslíma á Vesturlöndum. Ég er reynslunni ríkari í dag. 

Mér er persónulega alveg sama hvaða trúarbrögð fólk aðhyllist, ef einhver. Ég ætla hins vegar ekki að eyða öllu mínu umburðarlyndi í fólk með hugsunarhátt sem snýst um það að eyða eða útrýma umburðarlyndi og boða þess í stað ofbeldi og kúgun sem aðgöngumiða í þeirra eigin Paradís. 

Ung kona grýtt til bana