Miðvikudagur, 5. október 2022
Hvar liggja mörk þess sem má kenna Rússum um?
Kennum Rússum um! Þetta hefur lengi verið hálfgerð tíska en í hið minnsta hneigð á Vesturlöndum. En eru einhver mörk á því hvað er hægt að kenna Rússum um? Ég meina, núna er verið að kenna þeim um að sprengja eigin eigur og tekjurlindir í loft upp. Þegar ekki tekst að sýna fram á neitt slíkt er gripið til enn fjarstæðukenndari kenninga. En sem betur fer virðast fáir nema fréttaneytendur holræsamiðlanna (e. main stream media) ætla að bíta á agnið.
(Auðvitað sprengdu Bandaríkjamenn, eða strengjabrúður þeirra, upp hin rússnesku rör.)
En hvað með orkukreppuna? Það vantar jú olíu og gas í Evrópu! Allar lindir, öll rör og öll flutningaskip keyra á fullum afköstum en ennþá vantar mikið upp á að anna eftirspurn. Er það ekki Rússum að kenna? Þeir réðust jú inn í Úkraínu og samþykkja viðskiptahindranir á viðskipti við sig! Ganga jafnvel enn lengra og skrúfa fyrir kranana áður en boðaðar viðskiptahindranirnar eru lagðar á og spara þannig öðrum ómakið að skipa þeim að gera slíkt.
Nei, orkukreppan er ekki Rússum að kenna. Hún er heimatilbúinn vandi sem stafar af því að miklum fjárhæðum hefur verið varið frá því að fjárfesta í fleiri olíu- og gaslindum undanfarin ár og frekar í átt að því að reisa vindmyllur og annað slíkt. Í ágætri grein á oilprice.com segir meðal annars um þetta:
The short answer is that for the period since 2014, producers have been disincentivized to explore for or sanction the mega-project that was the mainstay of the 2000-2013 era.
The graph above is telling us that for a lot of reasons-low oil prices for much of the period, governmental preferences shifting to alternative energy and discouraging production of fossil fuels, and capital restraint by producers globally that we have under-invested in upstream supply by hundreds of billions.
Ástandið jafnast á við að bóndinn hafi plantað blómum í stað korns og sé svo hissa á að geta ekki lifað á hunangi eftir næstu uppskeru.
Auðvitað þarf að huga að öðrum orkulindum en olíu og gasi. En geri maður það of snemma þá kemur orkuskortur. Geri maður það of seint þá kemur orkuskortur. Geri maður það mátulega hratt og með svolitlu raunsæi um þróunina til framtíðar þá gengur það mögulega vel. Það tók mannkynið (ríka hluta þess) 100 ár að skipta úr trjám í kol, og önnur 100 ár að skipta úr kolum í olíu og gas. Að ætla sér að skipta yfir í sól og vind á broti þess tíma er auðvitað galið og núna sjáum við það.
Hérna er ekki hægt að kenna Rússum um annað en að vekja þá sofandi, óviljandi en mjög markvisst. Því miður, sjálfumglöðu stjórnmála- og blaðamenn: Á þetta agn verður ekki bitið. Haldið frekar áfram að reyna selja okkur sprautur. Þeir sem trúa öllu upp á Rússa eru eflaust til í fleiri slíkar!
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 18:27 | Facebook
Athugasemdir
Ég held að ósprautaðir séu mun líklegri til að styðja Púín.
Kristinn Bjarnason (IP-tala skráð) 6.10.2022 kl. 09:03
Kristinn,
Ég hef ekki rekist á marga á Vesturlöndum sem beinlínis styðja Pútín. En þeir sem kynna sér aðdragandann að atburðum dagsins í dag eru kannski ólíklegri til að telja öll heimsins vandamál vera Pútín að kenna. Telja að mögulega sé hér um langvarandi átök tveggja varnarliða á ferð sem óumflýjanlega hlaut að enda á að annað liðið skipti út varnarmönnum fyrir sóknarmenn og reyndi að ljúka málinu.
Geir Ágústsson, 6.10.2022 kl. 11:00
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.