Gamalt vín í nýjum belgjum: Vilja allir vera eins og Pamela Anderson?

Á öllum tímum hafa foreldrar miklar áhyggjur af fyrirmyndum krakka sinna.

Meðal stórhættulegra fyrirmynda má nefna Elvis, Rolling Stones, Def Leopard, Metallica, Bítlana og Pamelu Anderson.

Hefur eitthvað breyst? Það held ég ekki. Hafa ekki allir séð myndbandið þar sem Christinu Aguilera segist vilja vera skítug? 

Hvað hefur orðið um alla drengina og stúlkurnar sem sáu þetta myndband í óharðnaðri barnæsku? Fóru þeir krakkar allir til fjandans?

Ef eitthvað hefur breyst þá hugsa ég að það hafi frekar breyst til batnaðar. Ariana Grande er t.d. róleg og skapstillt stúlka sem kýs frekar að vera einhleyp en með einhverju bjána. Það er hægt að hugsa sér margt verra. Sonur minn lítur upp til hraustra og duglegra atvinnumanna í fótbolta. Það gæti varla verið betra. 

Öndum með nefinu, reynum að tala við börnin okkar um lífið og tilveruna og hættum að mála skrattann á vegginn. Vinsamlegast.

„Vill dóttir mín vera eins og hún?“

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 10.2.2019 kl. 12:15]

Þetta var undarleg grein. Höfundur ekki nefndur og frásögnin af afspurn. Hún/hann heyrði semsagt "foreldri" hneykslast á þessu og það er tilefni fyrir siðgæðisfyrirlestri viðkomandi.

Blaðamennska eða er mogginn að breytast í sama klikkbeituskeiniblað og DV?