Er Kína frjálsara hagkerfi en Bandaríkin?

Bandaríkin urðu auðug á frjálsri verslun eins og öll önnur rík ríki nema auðlindaríki. Bandaríkin eru vissulega auðlindaríki og geta og gátu því leyft sér ófrjáls viðskipti að hluta til, en það breytir ekki lögmálinu: Leirklessur eins og Danmörk eða klettahrúgur við sjóinn eins og Hong Kong eru rík vegna frjálsra viðskipta. 

Kínverjar eiga auðlindir, meðal annars allt að því óendanlegan mannauð, en hafa undanfarna áratugi áttað sig á verðmætaskapandi afli frjálsra viðskipta.

Bandaríkin hafa misst sjónar af verðmætaskapandi afli frjálsra viðskipta.

Ég heyrði einu sinni mann sem stundar alþjóðleg viðskipti segja að Kína sé efnahagslegra frjálsri en Bandaríkin. Skattar á fyrirtæki eru lægri og skriffinnskan minni, a.m.k. í hans tilviki. Viðkomandi var alls ekki meðlimur hins kínverska kommúnistaflokks. Hvað meinti hann þá?

Það er hugsanlegt að Kína sé frjálsara hagkerfi en Bandaríkin að mörgu leyti. Sé það rétt er bara spurning um tíma hvenær Kína verður mikilvægari markaður en Bandaríkin. Sé það rétt eru Bandaríkin að grýta eigin höfn og af eigin afli að gera sig síður mikilvæg sem viðskiptaland.

Trump mun ekki ná endurkjöri. Í hans stað verður kjörinn sósíalisti í anda Bernie Sanders sem mun ýta Bandaríkjunum endanlega til hliðar sem efnahagslegs stórveldis. En hvað gerist eftir það? Það kemur í ljós.

Táknrænar aðgerðir hjá Kínverjum

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 2.4.2018 kl. 22:44]

Stutta svarið er *já.*

Bandaríkin hafa verið að safna lögum og reglugerðum ansi lengi.  Danmörk & Skandinavía eru frjálsari eða "kapitalískari" eins og það er kallað.  Þvert á allt sem okkur er sagt.

Fólk og fyrirtæki hafa beðið um þessar reglur.  Vitandi og óvitandi, sitt á hvað.

Trump hefur verið að laga til.  Sjáum til hversu vel honum tekst til.

Kallinn er magnaður.

[Þorsteinn Briem, 2.4.2018 kl. 23:03]

Danmörk flytur út olíu og gas og er stærsta fiskveiðiþjóðin í Evrópusambandinu, þannig að landið á miklar auðlindir.

Þar að auki eru Danir flestir vel menntaðir og stunda mikil viðskipti við önnur ríki eins og aðrar þjóðir í Evrópusambandinu.

Og Evrópusambandsríkin eru lýðræðisríki en það er Kína að sjálfsögðu ekki og þar hefur verið gríðarleg spilling, sem kemur í veg fyrir eðlileg viðskipti og mannlíf.

Þar að auki getur gríðarleg misskipting auðs og stöðugt breikkandi bil á milli ríkra og fátækra í Kína endað með blóðugri byltingu eins og í Rússlandi fyrir einni öld.

En Kína hefur gríðarlega öflugan her sem valdastéttin hefur lengi notað til að pynta og drepa fólk í stórum stíl í landinu.

Herforingjastjórnirnar í Suður-Ameríku, sem Bandaríkin studdu, misstu hins vegar völdin eins og stjórnir kommúnista í Austur-Evrópu.

Og lönd verða að vera lýðræðisríki til að geta fengið aðild að Evrópusambandinu.

[Örn Einar Hansen, 3.4.2018 kl. 07:04]

Ég tek undir með Ásgrími, um að stutta svarið sé "já".  En setningin "Danmörk & Skandinavía eru frjálsari eða "kapitalískari" eins og það er kallað", en ég myndi taka "skandinavíu" út úr því og afmarka "danmörk".

En ég er 100% sammála, að það eru "lög" og "reglur" sem hafa gert okkur öllum skandala.  Á Íslandi var lífið algjör lúxus, alveg eins og í Bandaríkjunum ... áður en "endalausar" reglugerðir takmörkuðu verslunarfrelsið, í hag "einstakra" aðila. Sem stuðlað hefur að "einokun".

Uppgangur Kína, á sér stað af sömu ástæðu.  Þarna ríkir algert frelsi og markaðslögmál, í anda Deng Xiao Ping ... en Xi Jin Ping hefur aftur á móti byrjað að mynda höft, og það er hægt að sjá hvernig áhrif það hefur haft.  Einnig hefur Xi Jin Ping þau áform að gera Shang Hai að hafnarborg, og heftar því Hong Kong í því sambandi. Þetta hefur valdið vandamálum, og á eftir að skapa enn stærri vandamál.  Að "óráði" og "fáfræði" hafa Norðurlönd stutt þennan "Mao Tse Dong wannabe", sem á eftir að gera enn verra fyrir Evrópu.

Það var Ronald Raegan, sem á sökina að núverandi vandamálum ... þegar hann er við völd, eru skuldir Bandaríkjanna við Japan gífurlegar, og gerir kleift að flytja verksmiðjurnar til Kína, til að "refsa" Japan.  Upp úr þessum aðgerðum á Raegan tímabilinu, kom svo upp æðið með "outsourcing" sem fyrirtæki nýttu sér til að geta grætt meir, og dregið úr kostnaðinum.  Svíþjóð fylgdi í kjölfarið, og fyrir vikið er notendaréttur lítill sem enginn og ábyrgð á raftækjum farið úr 3 árum, niður í skilorðsbundið 1 ár.

Öll þessi lög, voru gerð í þágu einstakra aðila og fyrirtækja, sem hafði þver öfug áhrif á efnahag vestrænna ríkja.

Það má einnig rekja þetta vandamál, til Nóbels verðlaunanna sem Svíar veittu algerlega óreindu efnahagskerfi. Efnahagskerfi, sem síðan hefur gert það að verkum að vestræn ríki eru öll á barmi glötunar.

Við skulum sjá hvað Trump tekst til, en ég hef ekki mikla trú á að honum takist það sem hann segir.  Hann er viðskiptamaður ... vill græða peninga, handa sjálfum sér ... ekki almenningi.

[Geir Ágústsson, 3.4.2018 kl. 07:30]

Ég held að Kína hafi fengið tvær "gjafir" frá Vesturlöndum:

- Kyoto-samkomulagið, sem valdi stórflótta framleiðslufyrirtækja til Kína sem stóð utan samkomulagsins

- Einkaleyfi, sem Kínverjar taka nú bara svona mátulega alvarlega, en heldur aftur af nýsköpun og þróun hjá öðrum (sem felst nú oftar en ekki bara í því að taka þekkta hönnun og betrumbæta aðeins eða framleiða á ódýrari hátt)

Núna stefnir í að það eigi að bæta fleiri verðlaunum við:

- Samkeppnisríki vefja viðskiptahindrunum um sig og draga þar með úr vægi sínu

- Vopnakapphlaup hjá skuldugum ríkjum sem bæta enn við skuldirnar og auðvitað skattana líka og draga þar með þróttinn úr hagkerfunum