Löggjafinn sem siðapostuli

Það eru til tvenns konar lög.

Fyrri tegundin snýst um að hindra glæpi. Það eru lög sem taka á ofbeldi, þjófnuðum, ógnum og árásum.

Seinni tegundin snýst um að framleiða glæpi. Það eru lög sem gera friðsamt, ofbeldislaust og sjálfviljugt samstarf einstaklinga að afbroti.

Seinni tegund laganna er mjög í tísku, sérstaklega hjá þeim sem hafa gefist upp á að sannfæra aðra um málstað sinn með rituðu eða töluðu máli og vilja nú bara að allir sem fylgja ekki eigin sannfæringu fari í grjótið.

Er ekki kominn tími til að afnema öll lög af hinni síðari tegund og hlúa þess í stað betur að lögum sem eiga að hindra glæpi?

Segir kannabissúkkulaðimálið vera einstakt

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 2.11.2017 kl. 09:41]

 Hvenær brýtur nauðsyn lög og hver á að dæma um slíkt?

 Vandi er um slíkt að spá.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Geir Ágústsson, 2.11.2017 kl. 10:02]

Oft er það eina siðferðislega rétta í stöðunni að brjóta lögin. 

Best er auðvitað að vera ekki "böstaður", en til vara eiga almennir borgarar að standa með þeim sem sæta ofsóknum ríkisvaldsins (mafíunnar). 

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 2.11.2017 kl. 10:49]

Tjáningarfrelsi allra misjafnlega góðra er grunnurinn að öllu góðu.

Lögbann á tjáningarfrelsi er lögbrot.

Við erum öll stödd í ólöglegu lögbanni á tjáningarfrelsi.

M.b.kv.

[Stefán Örn Valdimarsson (IP-tala skráð) 2.11.2017 kl. 12:00]

Tjáningarfrelsið er mikilvægt en það er friðhelgi einkalífsins líka. Einn réttur á ekki ganga yfir annan rétt.

[Geir Ágústsson, 2.11.2017 kl. 12:22]

Hvernig er sannleikanum best borgið?

Sumir segja að löggjafinn eigi að sannreyna sannleiksgildi fullyrðinga. Þannig dæma dómstólar hin og þessi ummæli ómerk og ógild. Menn bíða spenntir eftir slíkum dómum. Þar til dómari hefur kveðið upp úrskurð má telja líklegt að allt sem er sagt sé satt og rétt. Enginn þarf að taka afstöðu til slíks. Allt er satt og rétt þar til dómstóll kemst að annarri niðurstöðu.

Sumir segja að allar skoðanir og fullyrðingar eigi að fá að fljóta um, en að öllu verði um leið að taka með fyrirvara því enginn dómstóll er að fara setja sig inn í allt sem er sagt. Menn tortryggja því allt sem sagt er og bíða sannanna. Sá sem talar þarf að sanna mál sitt eða hætta á að vera ekki tekinn alvarlega.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 2.11.2017 kl. 13:58]

Mikilvægi vandaðra og heiðarlegra vinnubragða og verkferla þeirra sem starfa í æðstu valdaembættum lögverjandi réttlætisvernd þjóðfélagsþegna, eru undir nú undir hælnum á fjársveltum lögregluembættum og bankaráns-slitastjórna þöggunarkúguðum embættismönnum?

Það er svo ótal margt sem ekki gengur upp í þessu þöggunarsamfélagi.

Það er ekki nokkurrar vesællar persónu vernd fólgin í því, að handrukkarar dópglæpabanka-slitastjórnir setji sýslumannskrafið lögbann á tjáningarfrelsi.

M.b.kv.

[Helga Kristjánsdóttir, 3.11.2017 kl. 01:18]

Af því ég kem beint úr endurteknu efni á Sögu og heyrði Víglund Þorsteinsson spyrja hvort mætti ekki bæta þeim sem misstu hús sín í kreppunni,borga þeim sanngirnisbætur eins og Breiðivíkur og Landakotsbörnum. Hvernig sem því víkur við að fólk missti heimili sín,er eitt alveg víst stjórnvöld brutu Neyðarlögin með því ma.að taka til baka niðurfærslur skulda látakanendur sem skulduð í íbuðalánasjóði,vogunarsjóðirfengu þær fyrir lítið en rukkuðu heimilin á fullu..   

[Halldór Egill Guðnason, 3.11.2017 kl. 02:41]

Hvernig er sannleikanum best borgið?

 Nú með því að segja sannleikann, eða hvað? Er hann ávallt sagna bestur? Hver metur það? 

 Uppskrift að algeru Kaosi eru endalausir möguleikar á því, að túlka og dæma hvað sé rétt, eða rangt. Við höfum hinsvegar ramma utanum það helsta og eftir honum ber að fara. Punktur. Það heita lög.

 Þar ræður almenn skynsemi för.

 Reglugerðir eru hinsvegar allt annað mál, en nú er kominn tími á kojuna.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.