Nægt framboð þrátt fyrir allt

Mikill hugur var á baráttufundi grunnskólakennara sem fór fram í Iðnó. Þar eru um 500 manns samankomnir og þurfa margir að standa utan dyra. Ljóst er að kennarar eru mjög óánægðir með sín launakjör. Þeir segja launin vera tímaskekkju sem verði að leiðrétta.

 

Látum orðskrípi eins og "launaleiðréttingu" eiga sig í bili og spyrjum okkur að því hvort lögmál hagfræðinnar gildi ekki um grunnskólakennara eins og allt annað. Geri þau það má benda á að til er nokkuð sem heitir framboð annars vegar og eftirspurn hins vegar, og tenging milli þessa sem heitir verð. Aukist framboð í umhverfi óbreyttrar eftirspurnar þá lækkar verð. Minnki framboðið þá hækkar verðið.

 

Enginn skortur er á framboði grunnskólakennara. Sjálf fögin í grunnskóla eru flestum fullorðnum vel kunnug. Sjálfur kenndi ég stærðfræði í menntaskóla á meðan ég var í háskólanámi og fannst ég ekki standa mig miklu verr en samkennarar mínir með allar uppeldisgráðurnar. Ég þori næstum því að fullyrða að nánast allir Íslendingar með stúdentspróf og flestir með grunnskólapróf gætu kennt öll fögin í grunnskólum. (Hvort sú kennsla færi vel fram og á yfirvegaðan og skipulagðan hátt er önnur saga; þekking á innihaldi námsins væri til staðar hvort sem viðkomandi gæti kennt eða ekki.)

 

Verkalýðsfélag kennara hefur reynt að stemma stigu við þessu mikla framboði með því að hvetja ríkisvaldið til að setja allskyns skilyrði fyrir því að fá að kenna í grunn- og menntaskóla. Núna þarf tilvonandi kennara að hoppa í gegnum allskonar gjarðir til að eiga von um að hljóta fastráðningu. Námskeið, 5 ára háskólanám og fleira slíkt eru allt tilraunir verkalýðsfélags kennara til að minnka framboð á tilvonandi grunnskólakennurum og þannig auka eftirspurnina eftir þeim sem eftir eru, og þannig hækka verð á þeim (laun).

 

Hvað um það. Menntakerfið á Íslandi á auðvitað að einkavæða eins og það leggur sig, og ríkið á að koma sér alveg af þeim markaði, sem og afnema allar lögbundnar kröfur sínar til menntunar (og lækka um leið alla skatta sem svarar til kostnaði við rekstur menntakerfis og eftirfylgni við regluverkið). Vilji einhver fjármagna menntun annarra, t.d. með skattfé (slæmt) eða framlögum úr eigin vasa (gott), þá er hægt að gera slíkt án þess að ríkið standi í rekstri.

 

Sjáum svo til hvort kennarar verði ekki sáttari með svigrúmið sem skapast með því og hætti að hóta foreldrum með lokun á geymslustöðum barna þeirra.  

Mikil stemning á baráttufundi

Athugasemdir

[Helgi (IP-tala skráð) 7.10.2013 kl. 14:21]

Sæll.

Þörf hugleiðing en verkalýðsfélag kennara er ekki eina verkalýðsfélagið sem er til ama. Hlutverk verkalýðsfélaga virðist fyrst og fremst vera að standa vörð um hagsmuni þeirra sem fyrir eru. Verkalýðsfélag verkfræðinga og lækna er sjálfsagt engu skárri en verkalýðsfélag kennara.

Hvað ef einhver skóli telur sig geta útskrifað verkfræðing á 3,5 árum en ekki 5. Sá skóli á sér ekki viðreisnarvonar vegna verkalýðsfélags verkfræðinga.

Hvað ef einhver skóli telur sig geta útskrifað sérfræðilækni á 7 árum en ekki 10-12 árum? Þeir sem fyrir eru á fleti munu ábyggilega gera allt til að tortryggja viðkomandi skóla.

Vandi okkar í dag er ekki bara verkalýðsfélög heldur sú skólavæðing sem við sitjum uppi með. Ef 5 ára kennaranám er betra en 3 ára hlýtur 8 ára kennaranám að vera betra en 5 ára o.s.frv.

Menn gleyma því algerlega, viljandi eða óviljandi, að eins gott og skólanám getur nú verið að mikið nám sér iðulega stað um leið og menn eru byrjaðir að vinna. Hvað telur þú þig geta nýtt stóran hlut af því sem þú lærðir í háskóla dags daglega í þínu starfi? Hefur þú ekki lært heilmikið í starfi sem þú ekki lærðir í þínu námi? 

Væri ekki nær að atvinnurekendur mætu það bara fyrir sig hvort viðkomandi hefði næga þekkingu og tækju þá að sér, ef þeim sýndist svo, að stoppa í þau göt sem finnast?