Ráðist á einkennin, en ekki sjúkdóminn

Það er mjög í tísku núna að tala um að bankakerfi vestrænna banka þurfi "umbætur" og "endurskoðun". Bent er á að bankar borgi starfsmönnum mikla kaupauka ef mikil áhættusækni skili sér. Ef áhættan leiðir hins vegar til taps þá beri skattgreiðendum að hlaupa undir bagga. Þetta sé ekki sjálfbært og leiði af sér eitt og annað slæmt.

Hér er samt verið að ráðast á einkennin en ekki sjúkdóminn. Einkenni sjúklinga eru kannski blóðnasir og því þurfi að troða pappír upp í nefið hans til að stöðva blæðinguna. Sjúkdómurinn er hins vegar hár blóðþrýstingur svo sjúklingurinn á kannski að minnka neyslu harðrar fitu og byrja hreyfa sig.

Vandamál bankakerfisins er ekki kaupaaukagreiðslur til starfsmanna eða áhersla banka (og annarra fyrirtækja) á að skila hagnaði. Vandamálið er aðgengi bankanna að peningaprentvélum ríkisins og leyfi þeirra til að gíra upp innistæður viðskiptavina sinna án þess að óttast lögsóknir vegna peningafölsunar. 

Vandamál bankakerfisins eru náin tengsl ríkis og hagkerfis. Þetta þurfi að aðskilja til að ná fram friðsælli sambúð. Aðskilnaður ríkis og kirkju leiddi til endaloka trúarlegra átaka. Aðskilnaður ríkis og hagkerfis mun leiða af sér samskonar frið.

Ríkisvaldið hefur, í huga almennings, allskyns "skyldur", svo sem að sjá um löggjafarvald, dómsvald og framfærslu listamanna sem tekst ekki að selja neinum list sína. En þessar skyldur á ríkisvaldið að fjármagna með skattheimtu, ekki peningaprentun. Ríkið á ekki að þurfa verja eina tegund fyrirtækjareksturs (bankastarfssemi) umfram aðra (t.d. sjoppurekstur). Ríkið á að skilgreina verksvið sitt, áætla fjárþörf, skattleggja eins hóflega og unnt er til að mæta henni, og láta þar við sitja.

Lausnin á vandræðum bankakerfisins er aðskilnaður ríkis og hagkerfis. Allt annað er plástur á blæðandi höfuðkúpubrot. 

King: Nauðsynlegt að gera umbætur á bankakerfinu

Athugasemdir

[Egill Helgi Lárusson, 6.3.2011 kl. 08:38]

Eins og 99% þjóðarinnar þá ertu á villigötum Geir. Vandamálið er að bankarnir ERU prentvélar ríkisins. Það þarf ekki annað en að skoða samsetninguna á heildarfjármagni samfélagsins (M3) til að sjá að ríkið býr bara til 1% af fjármagninu, afgangurinn er "bankapeningur".

Við höfum leyft bönkum að yfirtaka það vald sem á að liggja hjá samfélaginu (fjármagnsframleiðsluna). Fyrir vikið er fjármagni, sem nauðsynlegt er að spýta inn í hagkerfi svo það stoppi ekki, eingöngu veitt í formi skulda. Það þýðir að samfélagið þarf stöðugt að bæta á sig skuldum til þess að hagkerfið haldist gangandi.

 Á ákveðnum tímapunkti er skuldsetningin orðin of mikil og bankar hætta að lána, og einbeita sér að því að innheimta útistandandi skuldir. Á meðan það gengur yfir fer samfélagið í gegnum samdrátt eða kreppu eftir því hversu fast og ákveðið er skrúfað fyrir fjármagnsframleiðsluna.

Ég hvet fólk til að kynna sér þetta því hér mun ekki ríkja sanngirni og jöfnuður fyrr en samfélagið tekur til sín valdið til að framleiða fjármagnið. Sá sem stjórnar framleiðslu fjármagnsins stjórnar efnahagslífinu og í dag eru það bankarnir sem stjórna öllu, (ef einhver hefur ekki tekið eftir því síðustu misserin).

Við munum ekki komast að því hversu sannarlega ríkt samfélag við erum fyrr en við tökum þetta vald til okkar.

 www.umbot.org

[Geir Ágústsson, 6.3.2011 kl. 10:16]

Egill,

"Vandamálið er að bankarnir ERU prentvélar ríkisins."

Einmitt. Þetta fyrirkomulag þarf að afnema. Menn ættu að ímynda sér heim án seðlabanka. Það var fínt fyrirkomulag.