Sjálfkrýndi samfélagssérfræðingurinn

Þegar þú heyrir einhvern sífellt og ítrekað vera kallaðan nasista þá tekur þú væntanlega lítið mark á slíku. Ég meina, er þetta ekki bara ofnotað viðurnefni sem er kastað kæruleysislega á alla sem tjá skoðanir aðrar en þeir sem vinstrisinnaðir stjórnmála- og blaðamenn hafa?

Jú, vissulega er það svo, en sumir trúa. Sumir telja að þeir sem eru sér ósammála hljóti að vera einhvers konar fylgjendur þjóðernissósíalisma (nasismi til styttingar).

Það þarf lítið til að vera kallaður nasisti. Kannski bara að vera ósammála því að fylla samfélag sitt af nauðgurum með sveðjur, eða heilaþvo börn í grunnskólum. Jafnvel bara vilja draga úr miðstýringu hins opinbera. 

Í gær var Bandaríkjamaðurinn Charlie Kirk myrtur með byssuskoti (myndband - ekki fyrir viðkvæma) þar sem hann var að ræða við háskólanema um hvað það sem þeir vildu ræða við hann um. Tveir hljóðnemar, skoðanaskipti og samtal, og fjöldi áhorfenda. Nokkuð sem Charlie Kirk var þekktur fyrir að gera og gerði mjög mikið af, og alltaf til í að setjast með fólki sem hann var ósammála.

Margir málefnalegir andstæðingar hans hafa vottað samúð sína og fordæmt atvikið en slík yfirvegun er ekki algild. Ýmsir síðhærðir karlmenn með derhúfur og ýmsar vanstilltar konur með hring í nefinu hafa fagnað þessu morði ákaft og einlæglega. Evrópskir blaðamenn kenna auðvitað Trump um allt. En eftir stendur að maður sem hafði það starf að bjóða fólki að ræða við sig og rökræða var skotinn til bana. 

En af hverju að myrða hann?

Jú, því hann er nasisti, ekki satt?

Og nasista þarf að drepa, ekki satt? Alveg eins og í seinni heimstyrjöldinni, ekki satt?

Því trúa margir því þeir trúa því sem þeim er sagt.

Það er því ekki bara hægt að tala um krúttlega einföldun á veruleikanum að henda nasista-stimplinum í allar áttir. 

Af því það eru til einfeldningar sem trúa því að um bókstaflega nasista sé að ræða.

Sem er kannski markmiðið: Að ná einfeldningum á sitt band og senda þá eina af stað til að fórna lífi sínu til að forða öðrum frá óþægilegum rökræðum og skoðanaskiptum og jafnvel leiðinlegum kosningum þar sem sauðsvartur almúginn fær að segja sína skoðun í kjörklefanum.

Í gær var Charlie Kirk myrtur, en líka stór hluti af því sem var einu sinni vestræn menning skoðanaskipta án ofbeldis og yfirgangs. Þar sem tveir einstaklingar gátu skotið með orðum en ekki byssukúlum.

Þessu verður svarað. Ekki með ofbeldi heldur ennþá fleiri orðum. 

Arfleifð Charlie Kirk er gulltryggð og höggin í stein. Hér með.

„En öllu frelsi fylg­ir ábyrgð og það er eðli­legt að við spyrj­um okk­ur einnig hvenær frelsi eins til að tjá skoðanir sín­ar í formi mót­mæla geng­ur á tján­ing­ar­frelsi ann­ars,“ skrif­ar rektor Háskóla Íslands.

Með öðrum orðum: Ef einhver vill tjá sig en einhver hrópar hærra þá fær sá sem hrópar hærra sínum vilja framkvæmt og þaggar niður í þeim sem talar lægra.

Rektor vill meina að fyrirlestur, sem er haldinn í sal og fyrir framan fólk sem lagði leið sína á staðinn og vill hlusta, megi víkja ef einhver sem vill ekki hlusta á hann mætir samt og byrjar að góla og garga.

Ekki mótmæla með mótrökum í skipulögðum rökræðum eða með öðrum fyrirlestri eða blaðagrein. Nei, mótmæla með því að mæta líkamlega á staðinn og eyðileggja viðburðinn.

Málfrelsið er annaðhvort til staðar eða ekki. Ef hópur nýnasista ákveður að hittast í borðstofu eins þeirra og ræða kosti og galla ýmissa kynþátta þá er slíkt varið í umhverfi málfrelsis. Sömuleiðis ef grænmetisætur vilja kalla kjötætur morðingja. 

Ef málfrelsið er bara til þess fallið að verja vinsælar og óumdeildar skoðanir þá er það með öllu verðlaust. Þá er alveg eins hægt að tala um málfrelsi í Norður-Kóreu, Úkraínu og Rússlandi, eða Íran og Kína. 

Í Bretlandi er málfrelsið farið nema fyrir þá sem hafa góðan aðgang að fjölmiðlum, svo dæmi sé tekið. Núna virðist það hafa yfirgefið Háskóla Íslands. 

Málfrelsi til að hrópa aðra niður eða þagga niður í þeim er verðlaust. Aldalöng barátta forvera okkar að engu orðin. Stjórnarskrá orðin að ígildi klósettpappírs: Fallegt munstur en atað í saur.

Kannski bara gott að vita svo enginn blekki sjálfan sig.

	Rektor skrifar um atvikið 6. ágúst
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur ákært framkvæmdastjóra Smáríkisins fyrir að starfrækja smásölu áfengis án leyfis. Fleiri fyrirtæki í sambærilegum rekstri eru undir rannsókn lögreglu og góðar líkur eru á því að þau verði einnig ákærð.

Þessu bjuggust margir við og fyrir löngu búnir að ráða sér lögfræðinga til að taka slaginn. Þetta er tapað mál fyrir hið opinbera og skattgreiðendur sjá fram á að greiða svimandi fjárhæðir í málskostnað á öllum dómstigum, frá héraði og hæstaréttar til Evrópudómstóla.  

Á Íslandi eru í gildi lög sem veita ÁTVR einkaleyfi á smásölu með áfengi, þ.e. að færa varning frá hillu að kassa og staðgreiða við kassann. Hins vegar er netverslun með áfengi innan EES heimil og einfaldlega búið að gera þá netverslun hraðvirkari í tíma. Bæði gildir. 

Það þarf ekki neinar lagabreytingar til að gera núverandi fyrirkomulag og framkvæmd áfengisverslunar á Íslandi löglega. Auðvitað væri snyrtilegra að ríkið lokaði ÁTVR og gerði hefðbundna smásölu með áfengi löglega til jafns við netverslun með áfengi. En ef þingið veldi nú að gera lagabreytingar er alltaf sú hætta á að ný eftirlitsbákn, nýjar stofnanir og nýir skattar verði til. Það er því best að breyta engu.

Það þarf ekki að óska seljendum áfengis innan EES og þar með Íslandi góðs gengis í baráttunni við ríkið. Sigurinn blasir við og seljendur eru vel undirbúnir. En fyrir hönd skattgreiðenda má vona að sýningunni ljúki sem fyrst. 

	Ákærur vofa yfir netverslunum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það var gaman að ræða við hið skynsama og skemmtilega fólk hjá Bítinu á Bylgjunni. Fyrir þá sem misstu af þessu litla spjalli þá er það aðgengilegt hér:

Pottormar, sem láta nú sjóða sig eins og frosk, mega gjarnan byrja að láta heyra meira í sér, ekki satt?

Þekkja ekki allir George Soros? Manninn sem eyddi svimandi auðævum í að opna landamæri og koma í veg fyrir að glæpir yrðu stöðvaðir, meðal annarra svokallaðra afreka. Arfleifð hans er víst að skolast út með sjávarfallinu (eða skólpinu) og enginn mun sakna hennar. 

Hvaða milljarðamæringar sjá fram á sömu örlög? Milljarðamæringar sem hafa mokað svimandi fjárhæðum í að eyðileggja samfélag okkar. Bill Gates sennilega bráðum ef hann missir þróttinn (og yfirhylminguna). Davos/WEF-klíkan eins og hún leggur sig, mögulega. 

Milljarðamæringar með draumóra um eitt alheimsríki þar sem við eigum ekkert (en þeir allt, auðvitað), látum sprauta okkur stanslaust, sættum okkur við viðvarandi orkuskort af því veðrið er að breytast og af sömu ástæðu rándýrt kjöt sem enginn hefur efni á, og yfirgefum menningararf okkar og þjóðareinkenni. Og borðum pöddur í staðinn fyrir mannamat. Slík plága milljarðamæringanna er mögulega að ganga yfir og enginn mun sakna hennar. 

George Soros er að gufa upp vegna elli og vanhæfni sonar hans en þeir næstu sem gufa upp gera það af því enginn nennir að hlusta og hlýða lengur. Þeir verða jafnvel sóttir til saka fyrir glæpi og spillingu! 

Eða það má leyfa sér að vona. Svona ef lýðræði á að skipta einhverju máli og svo ekki sé talað um frjálsan markað þar sem á hillunum er í boði það sem fólk raunverulega vill.

Kannski voru veirutímar ágætt meðal til að vekja fólk. Brennt barn forðast eldinn. Núna mega fullorðnir forðast milljarðamæringa með mikilmennskubrjálæði, jafnvel þótt helstu fjölmiðlar segi okkur annað. Í bili.