Ekki hafa áhyggjur af hópnauðgunum á stúlkum

Fólk eigi ekki að breyta sínu dag­lega lífi vegna frá­sagna af hóp­nauðgun, segir í fyrirsögn á Visir.is.

Ekki það nei?

Okkur er sagt að hata hina og þessa sem eru engin ógn við Íslendinga. Okkur er sagt að óttast veðrið og loftslagið. Okkur er sagt frá allskonar ógnum sem flæma okkur frá hagkvæmum lausnum í daglegu lífi.

En að það sé að fæðast hópnauðganamenning á Íslandi, í boði yfirvalda? Slakaðu á, samsæriskenningasmiðurinn þinn! Leigubílstjórinn sem býðst til að keyra dóttur þína heim er ekki að fara skilja hana eftir í bílskúr í Kópavogi í sundurtættri nærbrók! 

Ég legg til að óttast það sem þarf að óttast og ekki annað en heldur ekki minna en það.

Hópnauðgunarmenningin er komin til Íslands og það kallar á breytingar.

Hópnauðganafaraldurinn evrópski

Svo virðist sem hópnauðganafaraldurinn evrópski hafi náð til Íslands. Hann kom með fjöldainnflutningi á fólki sem hefur verið kennt frá blautu barnsbeini að konur eru verðlausar skepnur í eigu karlmanna. Þetta er afbrigði af heimsmynd múslíma en þó fjarri því allra múslíma svo það sé nefnt og virðist bundin við ákveðin múslímaríki umfram önnur. Kannski heimsmynd sambærileg við heimsmynd sumra kristinna manna á miðöldum þegar þeir lögðu undir sig fólk sem aðhylltist önnur trúarbrögð og fóru með eins og skepnur.

Kristnir menn lærðu með tíð og tíma þann boðskap Jesú Krists að öll erum við manneskjur sem eiga allar að njóta sömu mannréttinda en sú hugsun hefur alls ekki náð inn í alla menningarheima og raunar fjarri því. Hérna rekast því á tvær heimsmyndir: Sú sem fordæmir hópnauðganir á konum, og sú sem fordæmir þær ekki.

Það er erfitt að halda því fram að þegar Íslendingar ákváðu að endurtaka mistök annarra Evrópuríkja í innflytjendamálum að þá mætti búast við annarri niðurstöðu. Ef þú borðar eitrið þá verður þú lasinn og þaðan af verra. Íslendingar völdu samt að trúa einhverju öðru. Sennilega eru einhverjir Íslendingar nú þegar byrjaðir að aðlagast eins og Danir þegar þeir biðja um H.C. Andersen leigubíl til að vera viss um að fá innfæddan Dana á bak við stýrið. Hvað segja menn á Íslandi til að tryggja sér íslenskan bílstjóra? Biðja kannski Jón Sigurðsson leigubíl?

Ákveðin hverfi í evrópskum borgum eru orðin að öðrum menningarheimi þar sem kristnir og innfæddir eru illa séðir. Er eitthvað slíkt að eiga sér stað í Reykjavík, Reykjanesbæ og víðar? Þegar verst lætur þá flæma íbúar lögregluna í burtu, slíkt er ástandið. 

Það er auðvitað hægt að víkja af þessari braut, svo sem með því að senda fólk til síns heimalands í stórum stíl, en slíkt krefst pólitísks hugrekkis og þess að kjósendur verðlauni slíkt hugrekki. Mér sýnist Íslendingar upp til hópa ekki vera komnir þangað. Fleiri hópnauðganir þurfi til og ungum stúlkum fórnað á það bál. 

Eða hvað? Íslendingar láta ekki alltaf flækja sig í net pólitísks rétttrúnaðar eða regluverksins. Þegar eldgos ógnar innviðum þá reisa þeir varnargarða. Þegar veturinn feykir burtu háspennulínum þá vaða menn snjó og byl til að koma rafmagni aftur á. Kannski bregðast Íslendingar núna hratt við hópnauðgunarfaraldrinum til að bjarga stúlkum sínum. Eða hvað?

RÚV sagði frá einhverju fréttnæmu í 5 mínútur

Hvernig lífi myndir þú lifa ef þú óttaðist það helst af öllu í lífinu að vera kallaður kynþáttahatari? Eða ásakaður um að hreinalega vilja afmá tilveru ákveðins fólks af yfirborði Jarðar? Eða ásakaður um að afneita raunveruleikanum? Eða ásakaður um að vera vond manneskja, jafnvel án mikils rökstuðnings? Ásakaður um að vilja frekar stríð en frið?

Þú myndir væntanlega lifa í miklum ótta. Forðast að ræða hluti sem lægju á hjarta þínu. Kinkar jafnvel kolli þegar einhver fjarstæða er borin á borð. 

Auðvitað er hægt að vera afstöðulaus um ákveðin málefni, eða að vera sammála um að eitthvað þurfi að gera en af öðrum ástæðum en haldið er á lofti. Þannig finnst mér sjálfsagt að skoða valkosti við jarðefnaeldsneyti en án þess að liggja svefnlaus af áhyggjum yfir loftslagsbreytingum.

Svo má auðvitað vera ósammála.

Eða hvað?

Nú virðist sem svo að atvinnusvæði leigubílstjóra við Keflavíkurflugvöll sé orðið að átakasvæði og yfirvöld, landeigandi, fjölmiðlar, stjórnmálamenn og almenningur segir ekkert. Þorir því ekki. Ertu múslímahatari? Ertu útlendingahatari?

Ertu rasisti?

Gott. Þá máttu þegja.

Sem betur fer hafa nokkrar hugrakkar sálir ekki sætt sig við þetta og tókst jafnvel að lokka fréttamann RÚV á svæðið til að skoða málin. Vitaskuld var allt sem allir sögðu staðfest og strax í kjölfarið búið að endurnýja hlutverk kaffistofu sem kaffistofu frekar en bænahúss.

Gott. Það getur alveg borgað sig að tjá sig og þótt RÚV segi bara frá einhverju fréttnæmu eða athyglisverðu í 5 mínútur á ári þá er það betra en ekkert, sem hefur hingað til verið venjan.

Annars held ég að þetta sé komið gott af því að skipta um þjóð á Íslandi, en til vara mætti skipta Íslendingum út fyrir Pólverja. Þeir vita að það er rangt að gelda börnin og þykjast vera veikur til að sleppa við vinnu. 

Isavia neitar að tjá sig um bænahald í kaffiaðstöðu

Fasísk orðræða

Ég þarf því miður að bíta í það súra epli að ég kemst ekki á blað þegar menn ræða boðbera fasískrar orðræðu á Íslandi.

En lítið blogg á kannski ekki slíkt skilið.

Það er að renna upp fyrir fleirum en mér að miðað við skilgreiningunni á fasista á dag - sá sem vill ekki gelda ókynþroska börn, manna erlend glæpagengi, skvetta sýru á kvenfólk og sprauta fólk til dauða - þá erum við fleiri fasistarnir en þessir sem halda á hljóðnema. Mögulega miklu fleiri. 

Ekki fasistar sem væru Hitler og Mussolini að skapi, en skilgreiningar á orðum breytast og oft í að verða algjör andstæða upprunalegrar skilgreiningar.

Fannst bara rétt að halda því til haga.

Dulin skattheimta

Þau gera þetta bæði, sveitarfélögin og ríkisvaldið: Mjólka fyrirtæki í sinni eigu eins mikið og þau geta, eða fegra þau á bókhaldinu til að fegra eigin fjárhagsstöðu. Fyrirtæki sem áttu að tryggja góða og trausta innviði á sanngjörnu verði. Þau eru núna orðin að mjólkurbeljum.

Þetta er auðvitað ekkert annað en dulin skattheimta. Þegar hið opinbera mjólkar fyrirtækin sín í sjóði sína þá þurfa þau að finna leiðir til að fjármagna framkvæmdir með hærri verðum. Ekki skemmir fyrir að það er orkuskortur sem leiðir til enn hærra verðlags sem þýðir enn meiri arður sem hið opinbera getur sogað til sín. Það er jafnvel þess virði að hugleiða hvort orkuskortur yfirvalda sé viljaverk, ætlaður til að halda uppi verði og þar með arðgreiðslum til sín. Ef ekki þá er um vanhæfni að ræða.

Hvort er það? Samsæri eða vanhæfni? Aðrir möguleikar eru ekki í boði.

Óháð því þá er fórnarlambið það sama í öllum tilvikum: Íslenskur almenningur. Hann fær að borga ef gengi krónunnar er lágt og kaupmáttur lélegur. Hann fær að borga ef gengið er hátt og dollarinn minna virði. Hann fær að borga fyrir orkuskortinn og arðgreiðslurnar. Og hann fær að borga mikið fyrir vanrækta innviði.

Því árið er 2025 og of langt liðið síðan Íslendingar hófu þrjú þorskastríð gegn Bretum og unnu þau öll til að einhver muni hvað þýðir að vera sjálfstæð þjóð á eldfjallaeyju í miðju úthafi. Blauti draumurinn um pláss á Evrópuþinginu hefur tekið yfir.

Landsvirkjun látin brúa gengismun

Þegar Íslendingar voru sjálfstæð þjóð

Í sumar verður liðin hálf öld frá því að lögsaga Íslands var færð út í 200 mílur, en með því hófst þriðja og síðasta þorskastríðið sem lauk með samningum ári síðar í Noregi. Sú útfærsla krafðist hugrekkis og því að standa í kokinu á evrópskum nýlenduherrum, taka mál alla leið fyrir dómstóla og sigra með notkun réttlætis og sterkrar röksemdarfærslu.

Á svipuðum tíma reistu Íslendingar líka sínar fyrstu stóru virkjanir og beisluðu náttúruöflin til að standa undir auðsköpun og velmegun. Þeir stofnuðu flugfélög, byggðu stórar brýr, boruðu jarðgöng og lögðu hitaveitu.

Við í dag lifum svolítið á grunninum sem var lagður á þessum árum - frá miðbiki 20. aldar og einhverja áratugi eftir það. Kannski mætti segja að lítið hafi bæst við síðan í raun. Jú, einhverjar virkjanir en ekki nógu margar og stórar til að anna eftirspurn. Meira malbik vissulega en ennþá treðst öll umferð Suðurlands í gegnum eina brú við Selfoss svo það sé nefnt. Rafmagn framleitt á Austurlandi kemst ekki á Suðurlandið, og öfugt. Fiskvinnslan var komin í rafmagn en hefur núna snúið sér aftur til olíunnar - andstæða þeirra orkuskipta sem stefnt var að.

Þessi stöðnun í innviðaframleiðslu á sér hliðstæðu í utanríkisstefnu Íslands. Ef undan er skilinn sigur Íslands á Bretlandi og Hollandi í Icesave-deilunni er eins og utanríkisstefna Íslands sé bara óskýr spegilmynd af þeirri sem Evrópusambandið heldur á lofti hverju sinni (þar sem það er ákveðið hver er góði kallinn og hver er vondi kallinn, hvaða stríð á að fjármagna og hvaða minnihlutahópum má útrýma án mótmæla). Stoltir og framkvæmdaglaðir Íslendingar þorðu að halda á lofti eigin utanríkisstefnu. Þeir sem falla á hnén þegar útlendingar skammar þá er heldur ekki að fara ráðast í metnaðarfullar framkvæmdir fyrir land og þjóð.

Maður hefði haldið að þessi þjónkun við erlendar reglugerðir væri farin að skila sér í breyttri hegðun kjósenda og breyttum áherslum stjórnmálastéttarinnar en eru einhver merki um slíkt?

Kannski væri ráð að hringja til landsstjórnar Færeyja og fá góð ráð þar um hvernig á að standa í lappirnar gagnvart erlendur ofríki, bora í gegnum fjöll og slaka á þegar einhver hrópar „heimsfaraldur“.

Hálf öld frá útfærslu í 200 mílur

Hægri og vinstri samsæriskenningar

Hvað eigum við að kalla það þegar fjölmiðlar, yfirvöld, læknar og prófessorar héldu því fram að sprauturnar gegn COVID-19 væru öruggar og virkuðu, þvert á margar vísbendingar frá upphafi spraututíma og jafnvel fyrr?

Lygar?

Barnslega trú?

Áróður?

Samsæriskenningu?

Ekki var það sannleikurinn og þaðan af síður sannanleg og vísindalega rökstudd afstaða.

Eigum við að kalla það vinstri samsæriskenningu? Vinstri, því hún snérist um að fá alla til að taka sömu ákvörðun. Vinstri, af því þetta var eitthvað sem yfirvöld töldu vera best fyrir alla? Vinstri, af því ríkisvaldinu var beitt eins og kylfu á heilbrigðistengdar ákvarðanir einstaklinga rétt eins og skattkerfið lemur á launatekjum fólks?

Kannski gagnast það ekki neinum að búa til einhvern stimpil á ákveðnar skoðanir. Að kalla eitthvað samsæriskenningu sem sagan sýnir svo að er alveg hárrétt afstaða sem sönnunargögnin halda áfram að hlaða undir svo árum skiptir.

En kannski er það einföldun sem fólk skilur. Ég tala nú ekki um að nota hugtökin „hægri samsæriskenning“, þar sem efast er um að sprautur af ýmsu tagi séu hollt meðal, og „vinstri samsæriskenning“, þar sem þeirri samsæriskenningu er haldið á lofti að yfirvöld stundi engin samsæri.

Þegar heykvíslarnar fara á loft

Það er stundum erfitt að skilja mannkynssöguna.

Hvernig tókst þjóðernissósíalistum í Þýskalandi að fá almenning til styðja við málstað sinn um yfirburði hvíta kynþáttarins, útrýmingu Gyðinga og allsherjarstríð á svo gott sem allan umheiminn?

Hvernig tókst kommúnískum sósíalistum að halda á lífi svo áratugum skiptir stjórnarfyrirkomulagi sem gerði almenning fátækari og fátækari á meðan afgangur heimsins dúndraðist upp í lífskjörum?

Hvernig tókst að fá vestrænan almenning til að samþykkja grímur, sprautur, samkomubönn og lokun fyrirtækja í tvö og jafnvel þrjú ár?

Svarið er í öllum tilvikum það sama: Almenningur slekkur á gagnrýninni hugsun og heilbrigðri skynsemi, lætur óttann taka völdin, samþykkir einhvers konar frásögn (narrative) sem segir hvað er rétt og rangt og við hæfi að gera og styðja, og stekkur svo eins og læmingjahópur fram af hengibrún og niður í eigin tortímingu.

Mér datt þetta í hug í dag þegar ég labbaði framhjá tómri hleðslustöð fyrir Teslu-bíla á fjölförnum ferðamannastað í Danmörku þar sem öll önnur stæði fyrir bíla voru svo gott sem full og annars konar hleðslustöðvar á öðrum stöðum í bænum sæmilega fullar. 

Hvernig stendur á því í landi þar sem Teslan er nokkuð algeng (10% allra nýrra afhentra bíla í fyrra)? 

Jú, Teslu-eigendur þora ekki lengur að keyra bílum sínum. Því hefur verið haldið fram að slíkt sé stuðningsyfirlýsing við rasisma og fasisma. Slíkir bíleigendur eru áreittir og bogna um leið í hnjánum. Teslan, sem var einhvers konar stöðutákn fyrir góða fólkið fyrir ekki löngu síðan, er horfin af götunum, eða allt að því.

Sama fólkið og lét plata sig til að eyða morðfjár í rándýran lúxusbíl til að bjarga heiminum frá tortímingu loftslagsbreytinga hefur núna samþykkt að einhver frumkvöðull í Bandaríkjunum sé fasisti og rasisti.

Ekki aðalritari Kína, sem er helsti samkeppnisaðili sama frumkvöðuls og heldur í raun uppi útrýmingarbúðum og framkvæmir þjóðarhreinsanir, heldur frumkvöðullinn sem býr til græjur sem keyra eða fljúga, og er þessa dagana að fletta ofan af gengdarlausri sóun á fé bandarískra skattgreiðenda (launalaust). 

Þetta segir mér það að yfirvöld muni ekki eiga í neinum vandræðum með að skella samfélaginu í lás aftur, banna samkomur, loka fyrirtækjum, setja jarðarfarir í myndbandsstreymi og taka skólalífið af krökkunum. Og auðvitað að halda áfram að ryksuga vasa skattgreiðenda til að fjármagna vindmyllur (bókstaflega) og stríð.

Og kannski eru einhver áform nú þegar í bígerð. Það er því mögulega við hæfi að byrja að undirbúa sig andlega fyrir að vera skammaður í búðum fyrir grímuleysi og sektaður af lögreglu fyrir að halda partý á tímum samkomubanns. Og þér er boðið.

Íslendingar stefna að kerfi sem Danir voru að leggja niður

Í Danmörku voru nemendur í efstu bekkjum grunnskóla lengi vel metnir á félagslegum og faglegum forsendum hvort þeir væru tilbúnir í næsta skólastig.  

Þetta þýddi að kennarar litu ekki bara til einkunna heldur líka til þátttöku í hópastarfi, mætingar og til þess á hvaða vegferð nemandi var á: Voru einkunnir á uppleið eða niðurleið? Var þátttaka í kennslunni að aukast eða minnka?

Væri nemandi ekki metinn tilbúinn þá beið hans einfaldlega að endurtaka seinasta árið í grunnskóla. Hann fengi ekki að sækja um næsta skólastig ef hann væri ekki metinn tilbúinn til þess. 

En Danir hafa núna breytt þessu fyrirkomulagi og líta núna mun meira til einkunna og mun minna til annarra þátta.

Frá skólaárinu 2024-25 þurfa nemendur í 8., 9. og 10. bekk ekki lengur að gangast undir mat á undirbúningi fyrir nám (UPV) áður en þeir geta fengið inngöngu í framhaldsskóla.

Afnám UPV þýðir að nemendur þurfa ekki lengur að vera metnir út frá persónulegum, félagslegum og verklegum forsendum.

 

Ekki man ég eftir rökstuðningi að baki þessari breytingu. En það sem mér sýnist vera að gerast á Íslandi er að verið sé að stefna að kerfinu sem Danir voru að leggja niður. Væri það ekki alveg rosalega sniðugt?

 

Ég man vel eftir 10. bekk og kapphlaupinu að undirbúa sig fyrir samræmdu prófin. Ég man í kjölfarið eftir spennunni að sjá hvort fyrsta val í framhaldsnám færi í gegn. Og ég man mjög vel eftir þeim sem komust inn í metnaðarfullan menntaskóla á grundvelli búsetu og var skolað hratt út á fyrsta námsárinu. Samræmdu prófin virkuðu mjög vel sem mælikvarði og gaf framhaldsskólum góða möguleika á að fá réttu nemendurna fyrir þeirra tiltekna námsframboð.

 

Svona rétt eins og hitamælir er ljómandi góður til að mæla hitastig vatns. Það þarf ekki að innleiða sjónrænt mat á uppgufun, mæla að auki leysni vatnsins eða telja fjölda loftbóla í því. Hitastigsmælingin er alveg næg, og raunar alveg frábær.

 

Eða þar til stjórnmálamenn fara að mynda sér skoðun.

Segir ósanngjarnt að meta nemendur út frá einkunnum

Af hverju þarf að þvinga þig til að fagna fjölbreytileikanum?

Mikið er rætt og skrifað um stefnu bandarískra yfirvalda að falla frá kröfum um einhvers konar stefnu sem fagnar fjölbreytileikanum - að ráðningar þurfi að snúast um að skoða kynfæri og húðlit umsækjenda, auka hlutfall ákveðinna húðlita og kynfæra innan stjórna og deilda og kennslustofa og vísa frá þeim sem eru of hvítir eða karlkyns af þeirri ástæðu einni.

Á Íslandi eru víst lög sem kveða á um að banna slíka mismunun á grundvelli húðlitar og tegund kynfæra. 

En er einhver þörf á slíkri löggjöf?

Þarf að þvinga þig til að horfa á einstaklinga á grundvelli persónuleika, frammistöðu og framlags frekar en húðlits og kynfæra? Eru Íslendingar virkilega svo uppteknir af því að allir séu hvítir og karlkyns að aðrir fái ekki möguleika á starfsframa eða að fái sanngjörn tækifæri?

Ég hélt ekki, en ef það þarf löggjöf til að spyrna gegn slíku hugarfari þá er það líklega lausnin.

Ég hefði haldið að slík lög ættu meira erindi í ríkjum þar sem aðrir en innfæddir eru meðhöndlaðir eins og ódýrir þrælar, en ekki á Íslandi.

Kannski Íslendingar séu svo meðvitaðir um fordóma sína að þeir vilja að löggjafinn hjálpi þeim að draga úr öllum fordómum sínum. Ísland, sem kaus fyrst allra forseta af kvenkyni. Ísland, þar sem konur eru áberandi á öllum sviðum samfélagsins, í ábyrgðar- og valdastöðum.

En kannski er þetta bara afurð löggjafar. Kannski Íslendingar séu upp til hópa með mikla tilhneigingu til að mismuna og að það hafi þurft að banna slíka tilhneigingu. Kannski Íslendingar, eins og þú, séu með þeim fordómafyllri sem finnast í heiminum en fengu löggjöf til að siða þá til.

Ef ekki, þá má afnema alla þessa löggjöf í kringum fjölbreytileika og mismunun, en þá þarft þú, kæri lesandi, að hætta að vera þessi rasisti og kvenhatari sem löggjafinn telur þig vera.

Ræður þú við það?