Ekkert-að-marka stéttirnar

Það er ánægjulegt að sjá allskyns stjórnmálamenn, ýmis yfirvöld og opinberar stofnanir og jafnvel leyniþjónustur smátt og smátt viðurkenna að aðgerðir gegn veiru voru sóun á tíma og fé, orsökuðu fleiri vandamál en þær leystu, skildu eftir sig sviðna jörð sem tekur mörg ár að gróa og komu ekki í veg fyrir neitt slæmt á meðan margt gott var sett í ruslatunnuna.

En hverjir eru það sem tjá sig nú þegar sönnunargögnin hrannast upp? Jú, þeir sem klöppuðu fyrir aðgerðunum á sínum tíma, eða framfylgdu þeim, eða þögðu bara.

Er eitthvað að marka þetta fólk? Nei.

Er þetta fólkið sem er hægt að treysta á til að greina atburði líðandi stundar í dag? Nei.

Það lá fyrir, í rækilega ritrýndum vísindarannsóknum, vorið 2020, að þessi veira væri ekki meiri ógn við mannkynið en skæð flensa, og jafnvel vægari en það fyrir flesta aldurs- og sjúklingahópa.

Vorið 2020.

Næstu tvö ár fóru samt í að loka og læsa, banna, ritskoða og eyðileggja alla gjaldmiðla með peningaprentun og mokstri á auði úr vösum skattgreiðendum í vasa hluthafa hjá stórum lyfjafyrirtækjum og skjólstæðinga þeirra.

Það er fínt að vera vitur eftir á, og neyðast til að segja satt án þess að biðjast afsökunar og sýna fram á betri dómgreind í dag. En það er engin dyggð. 

Sérfræðingarnir, fjölmiðlarnir og stjórnmálamennirnir brugðust í slíkum mæli að traust á þessum talandi stéttum er hvað mig varðar horfið, með örfáum undantekningum.

Samsæriskenningar og raddir þeirra ritskoðuðu höfða frekar til mín, a.m.k. til að hjálpa mér að móta afstöðu.

Ekkert-að-marka stéttirnar eru bara það: Stéttir sem er ekkert að marka. 

Daði: Vafasamt met Íslands með covid-aðgerðum