Þöggunartilburðir

Ennþá leynast þeir á bak við hóla og hæðir þessir sem vilja þagga niður í skoðunum annarra. Það er eins og sumt fólk laði að sér allskyns „vísindi“ og „sannindi“ og verði nánast vitstola við að sjá einhvern tjá sig á annan hátt. Engin leið er fyrir þetta fólk að hrista af sér þessi „vísindi“ og „sannindi“, sama hvað sönnunargögnin gegn þeim „vísindum“ og „sannindum“ hrúgast mikið upp (veirusprauturnar sem lækning verri en sjúkdómurinn hérna augljóst dæmi).

Um daginn varð ég fyrir frumlegri tilraun til að þagga niður í mér sem rann vitaskuld út í sandinn enda ríkir í Danmörku málfrelsi (að fólk ritskoði sjálft sig af ótta við álit annarra er annað mál). Ég varð þrátt fyrir það hugsi. Þessi tilraun gekk út að reyna kalla mig allskyns nöfnum, frá kynþáttahatara til stuðningsmanns Pútíns og fleira slíkt, og náði til uppnefna um efni sem ég hef ekki skrifað um svo mánuðum skiptir, svo einhver vann heimavinnuna sína vel. En hvað ef tilraunin hefði tekist? Væri heimurinn betri? Einni rödd færra í umræðunni? Einum færri til að rífast við í athugasemdum? 

Nei, auðvitað ekki. Raunar hefur þöggun af ýmsu tagi að mörgu leyti rústað opinberri umræðu og leitt til þess að fjölmargir valkostir við hefðbundna fjölmiðla hafa sprottið upp til að fylla skarðið. Morgunblaðið hefur að mestu leyft frjálsa tjáningu á þessu svæði sem betur fer en margir aðrir miðlar hafa bæst við og auðgað umræðuhefðina á Íslandi (sama hvað mönnum finnst um innihaldið). Menn geta hrópað sig hása af reiði yfir allri þessari frjálsu tjáningu en hún er þarna og verður ekki svo auðveldlega tröðkuð niður, sérstaklega ekki þegar í raun allir geta orðið miðlar án hindrana.

Í stað þess að reyna þagga niður í öðrum gæti verið gagnlegra að annaðhvort hunsa þá eða takast á við þá með málefnalegum rökum. Þessu gerðu menn sér grein fyrir þegar var loksins búið að steypa af stóli þrúgandi einræðiskonungum og draga úr áhrifum frekar íhaldssamrar kirkju miðalda. 

Ég þoli alveg uppnefnin og jafnvel fúkyrðin en ef það er reynt að þagga niður í óvinsælum skoðunum þá skipti ég skapi, og jafnvel þótt þögguninni sé beint að röddum sem ég er gjörsamlega ósammála. Því málfrelsið er ekki frelsi til að segja frá vinsælum skoðunum, heldur vörn fyrir þá sem hafa óvinsælar skoðanir.