Ísland að innan og utan

Ég er staddur á Íslandi þessa dagana með börnum mínum og alltof upptekinn með vinum og fjölskyldu til að skrifa pistla en vonandi er enginn að sakna þess og sem flestir í sömu stöðu og ég - að drekka í sig góða tíma með góðu fólki og njóta sumarsins.

Mér hefur alltaf liðið vel á Íslandi þótt ég sjái úr fjarska marga galla við íslenskt samfélag. Stjórnmálamennirnir eru ónothæfir, innviðir sprungnir, verðbólgan komin í himinhæðir á ný og svo skilst mér að veðrið hafi verið slæmt þetta sumarið þótt ég hafi ekki upplifað það mikið sjálfur, sólbakaður í dag eftir yfir 20 stiga hita á Suðurlandi. En gallana þekkja Íslendingar og kunna að eiga við þá. Ég tek lítið dæmi.

Fyrir nokkrum misserum voru bundin í íslensk lög allskyns boð og bönn um einnota plasthluti sem svo er lýst í frétt yfirvalda:

Bann við að setja tilteknar, algengar einnota vörur úr plasti á markað tekur gildi í dag. Meðal vara sem bannað er að setja á markað eru einnota bómullarpinnar úr plasti, plasthnífapör og -diskar, sogrör, hræripinnar og blöðrustangir. Matarílát, drykkjarílát, glös og bollar úr frauðplasti eru einnig óheimil. Undantekningar eru gerðar ef vörur flokkast sem lækningatæki.

Þetta er alveg galið, eins og augljóst er, en hvað gera Íslendingar? Jú, aðlagast.

Ég fór í íslenska verslun í dag og keypti ákveðin matvæli sem krefjast íhlutar úr plasti til að njóta almennilega. Sami íhlutur úr pappír verður fljótlega ónothæfur vegna notkunar og raka og þá er tvennt í boði: Henda matvörunni eða hafa með sér nokkra íhluti úr pappír og skipta reglulega út þar til matvælanna er að fullu neytt. 

Áður en ég pantaði spurði ég hvort nefndur íhlutur væri fáanlegur í plasti. Svarið var já, og hann sóttur á földum stað. Ég pantaði matvöruna og naut vel. 

Ég hafði heyrt sögusagnir þess efnis að þetta væri víða mögulegt enda vita allir að pappírslausnin er ónothæf.

(Ég forðast að nefna nákvæmlega hvaða íhlutur var hér á ferð eða hvaða matvæla ég var að neyta til að minnka líkurnar á að einhver góðborgarinn sigi lögreglunni á náunga sinn - nokkuð sem Íslendingar eru óvenjugóðir í því miður.)

Íhluturinn endaði í ruslafötu sem verður tæmd af fagmönnum og innihaldið flokkað og því fargað á viðeigandi hátt. Ekkert endar í hafinu eða á hálendinu. Ekki frekar en ef íhluturinn væri úr pappír.

Þessi viðskipti minntu mig á mörg svipuð sem ég hef átt á Íslandi þar sem sumt er afgreitt samkvæmt seinustu reglugerð eða annarri álíka þvælu en annað samkvæmt heilbrigðri skynsemi, í trássi við lög.

Auðvitað get ég sagt svipaðar sögur í dönsku samhengi. En þótt bæði Ísland og Danmörk taki við tilskipunum frá lagaverksmiðju Evrópusambandsins þá innleiða Íslendingar þær af þvílíku offorsi að menn þurfa að aðlagast mun hraðar með lausnir undir borðið eða öðrum úrræðum. 

Mögulega mætti líkja Íslandi við ávöxt, eins og appelsínu. Börkurinn er bitur og stífur en innihaldið er sætt og ljúffengt, ef menn komast svo langt. Eitt að utan, annað að innan. Kannski ekki besta lausn, en betri en samfélög þar sem ávöxturinn er allur bitur og stífur.

Athugasemdir

[Guðjón E. Hreinberg, 9.7.2023 kl. 22:33]

Ég gef fuglunum matarleifar, en ég lít ávallt í kringum mig fyrst.

Maður aðlagast.

[Ómar Geirsson, 10.7.2023 kl. 17:39]

Blessaður Geir.

Velkominn heim, en hættu samt þessu væli.

Það er viss árátta að leita upp það versta, flestir yfirgefa viðkomandi búð og segja; ég kem aldrei aftur í Krónuna, sem er líklegast vitleysingabúðin sem þú vitnar í.

Tölfræði ítarlegustu vísindarannsókna segir að þrátt fyrir gífurlega leit, rannsókna og annað, þá finnst ekki fólk, reyndar innan við 1% skekkjumörk, sem trúir að pappír í pokum virki í íslensku slagvirði, langtum lægra hlutfall en þeir sem trúa á endurkomu Pýramídabyggjarana eitt góðvirðiskvöld á Snæfellsjökli.

Þú vísar reyndar í ákveðinn fávitahátt, vaxtaverki hinna íslensku reglusmiða.

En líttu þér nær Geir, sú mygla og nábítur er ekki einskorðuð við Ísland, reyndu frekar að skoða kjarna þess sem alvöru Friedmanistar á sínum tíma kölluðu; Loksins.

Og er regluverk Frjálshyggjunnar í þágu hinna ofurríku, dagsdaglega kennt við hið Frjálsa flæði.

Já, það var nefnilega með okkur Hriflungana, og grænu og rauðu bólurnar sem við fengum þegar við lásum fyrst um þetta blessaða regluverk Nýfrjálshyggjunnar.

Mér finnst eiginlega að þú sért kominn með sama útbrotið.

En hvað veit ég í afdal mínum?

Kveðja að austan.

[Geir Ágústsson, 11.7.2023 kl. 10:47]

Ómar,

Það er kannski erfitt að sjá en ég er hér ekki að tuða heldur hrósa. Skriffinnarnir eru í öllum ríkjum en almenningur nær oft að sjá við þeim og Íslendingar þar oft fremst í flokki, þó ekki alltaf.

[Ómar Geirsson, 11.7.2023 kl. 13:11]

Já, þetta var eiginleg stílbragð hjá mér; þetta með vælið, ég var líka eiginlegaa að hrósa.

Og held mig við fornkveðna; Keep on running.

Kveðja að austan.