Einokunarverslun sigruð

Þökk sé frumkvöðlinum Arnari Sigurðssyni og fyrirtæki hans Sante.is er búið að sigra einokunarverslun ÁTVR. Eftir svolítið áreiti frá ÁTVR í upphafi hefur Arnar sannað að yfirvöld geta ekki herjað á sjálfstæða, íslenska aðila sem vilja selja Íslendingum áfengi á sama hátt og útlendingar geta selt Íslendingum áfengi. 

Verslun ÁTVR við hlið Costco stendur nú tóm (mynd við færslu tekin í dag, á föstudegi kl. 16) á meðan innkaupakerrur hlaðnar áfengi streyma út úr verslun Costco. Þannig lýsa Íslendingar í verki yfir stuðningi sínum við sjálfstæða verslun og frati á okurbúllur ríkisvaldsins. 

Sumir hafa talað um að það þurfi að breyta lögum á einhvern hátt og það má vel vera. Til dæmis mætti hlífa sjálfstæðum söluaðilum áfengis á Íslandi við því að þurfa greiða erlendum yfirvöldum tekjuskatt af rekstri sínum. Eins mætti með lögum leggja niður starfsemi ÁTVR eins og hún leggur sig. Hættan er samt sú að þegar eitthvað fer í gegnum lagaverksmiðju Alþingis að þá komi á hinum endanum út eftirlitsbákn og nýir skattar. Það er því kannski bara best að breyta engu.

Ef það tekst að losna við ÁTVR hlýtur að vera næst á dagskrá að koma RÚV frá líka. Sumir vilja kannski að ríkið eigi eins og eina útvarpsstöð og gott og vel, einhvers staðar þarf að vera pláss fyrir þætti sem enginn hlustar á, en mikið lengra þarf það heldur ekki að ná. 

Öllu erfiðara verður að grisja stofnanafrumskóginn sem er að kæfa einkaaðila í pappírsvinnu og leyfisgjöldum, eða eins og einn ágætur maður orðaði það í kjölfar þess að báknið drap draum manns um að byggja aðstöðu fyrir listalíf á Íslandi fyrir eigið fé:

Sýnilega tilgangslaus leyfi þarf til allra hluta, endalausar tilgangslausar endurnýjanir tilgangslausra leyfa, og ekkert af öllu því er gert einfalt. Báknkóngar eru sífellt í veginum, rukkað er fyrir hvert skref sem menn villast við að taka í leyfafrumskóginum, hvert Báknið eftir annað rekst á annars horn og brasandi einstaklingar festast á milli með hálfkláruð verk, fjárfestingar og hugmyndir.

Enginn stjórnmálamaður tekur eftir, auðvitað. Ráðherrar eru ánægðir með að hafa sem flesta báknkónga undir sínum væng, og fjárheimildirnar sem fylgja þeim (auk svokallaðra sértekna af því að kvelja almenning og fyrirtæki). Öllu kvarti er klínt á tilskipanir Evrópusambandsins sem Íslendingar innleiða með strangari hætti en flest ríki Evrópusambandsins (til dæmis eru ókeypis plastpokar ennþá reglan í ávaxta- og grænmetisdeildum danskra verslana, og flestar þeirra selja ennþá þykka og sterka plastpoka til að ferja varninginn í). 

Stundum virðist það vera svo að þegar það tekst eftir langa baráttu að höggva eitt höfuð af báknaflóru ríkisins að þá spretti upp tvö eða þrjú ný í staðinn. Mögulega er það mjög nákvæm lýsing. En það má samt fagna hverju höfði sem tekst að höggva af, og að þessu sinni mögulega skála fyrir slíkum sigri í hagstæðu áfengi.

Búið að kæra netverslun með áfengi

Athugasemdir

[Skúli Jakobsson, 16.6.2023 kl. 17:34]

Ríkisrekstur og önnur einokun er blautur draumur siðblindra og siðlausra sjúklinga.  

Kannski að við hin lærum það einhvern tíman.

[Geir Ágústsson, 17.6.2023 kl. 06:46]

Skúli,

Það efast ég um. Einokun veitir ýmis tækifæri fyrir þá sem eru innan við múrana, og nógu margir eru innan múra til að vilja ekki neinar almennar aðgerðir gegn múrum. Þetta gildir um alla frá forstjórum ríkisfyrirtækja til ritara innan ýmissa eftirlitsstofnana.