Vatnslitaverk Britney Spears og hagfræði

Söngkonan Britney Spears seldi vatnslitamynd fyrir dágóða summu en það er ljóst að ekki öllum þykir mikið til teiknihæfileika hennar koma.

Hvernig stendur þá á því að verk hennar seldist fyrir háa fjárhæð?

Hvernig stendur á því að allskonar drasl selst fyrir háar fjárhæðir á meðan annað, mun vandaðra og betur gert, selst fyrir minna?

Af hverju er fasteignasali, sem gerir fátt annað en birta myndir af húseignum annarra og fylla út eyðublöð, með hærri laun en grunnskólakennarinn sem veitir börnum ómetanlega þekkingu fyrir lífið?

Af hverju er vatn, sem við þurfum öll á að halda, ódýrara en demantar, sem eru varla nothæfir fyrir nokkurn mann?

Af hverju fá menn ekki borgað í hlutfalli við verðmæti þeirrar þjónustu sem þeir veita? Verksmiðjustarfsmaður hjá Mercedes Benz fær ekki borgað í hlutfalli við söluvirði Benz-bílanna. Hann fær svipað mikið borgað og starfsmaður Skoda og Citroen, sem eru mun ódýrari bílar. Er þetta ekki óréttlátt?

Af hverju er allt sem Karl Marx sagði um hagfræði vitleysa? 

Hagfræðin hjálpar okkur að svara þessum spurningum.

Svarið er örstutt: Hlutir eru verðlagðir út frá persónulegu mati kaupenda á nauðsyn þess sem þeir kaupa. Það mætti kalla þetta framboð og eftirspurn, en mér finnst betra að tala út frá kaupandanum. 

Svo já, listaverk Britney Spears eru kannski ekkert augnayndi, en af því einhver er tilbúinn að borga 10 þúsund dollara fyrir mynd eftir hana þá er mynd eftir hana 10 þúsund dollara virði. Það er svo einfalt, í rauninni. 

Britney seldi mynd á milljón

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 11.11.2017 kl. 08:35]

Geir. Að einhver sjái sér hag í því að kauða myndir á svo háu verði, gæti falist í því, að verið sé að skipta á þeim og einhverri annarri rándýrri svartamarkaðsvöru?

Sem er svo rándýr vara á svörtum ólöglegum markaði, en er þó "leyfð" vara af banka/fjármálastofnana-heimsveldis hertökukúgurum stjórnvalda heims.

Vegna þessa skaðlega svarta-markaðs heimsbanka-kauphalla-spilvítisbólu blekkingar með tilheyrandi ránum (stundum kallað rangnefninu "fjármálakerfis-hrun"), eru stríð og tilheyrandi skelfilegar afleiðingar út um allt heimssamfélagið.

Hagnaðurinn af svarta markaðsbraski þessara glæpabankastofnana hertökum heimsins er ekki hagnaður þegar á heildina er litið. Heldur rót alls ills í öllum stríðshrjáðum heimshlutum, og víðar.

Það eru margar óræddar hliðar á þessu svokallaða "frelsi", sem er þegar allt kemur til alls, grunnurinn að því að fólk um víða veröld situr í alls konar þrælafangelsum.

Fangelsum fátæktar, fangelsum ótta, fangelsum hótana handrukkara þeirra ofurglæparíku, og fangelsum hins opinbera skattrænandi "lögverjandi" og valdníðsstjórnadæmandi!

Þetta ætti að vera umhugsunarefni, þegar kemur að spurningum um eftirspurn og framboð? Og frelsi þeirra sem ekki kunna að fara rétt með frelsið og valdið?

Og ekki má gleyma að þessir dómstólavörðu bankaránsútgerðarsölumenn dauðans eru svo "góðir" að þeir gefa trúgjörnum sakleysingjum fyrstu skammtana með blekkingum, til að ná sér í háða og varanlega varnarlaus helsýkt þrælafórnarlömb.

Eftirspurn og framboð?

Valdi og frelsi fylgir ábyrgð? En ef enginn ráðamaður er í raun frjáls frá þessu heimsveldisbanka níðingsvaldi, þá er eitthvað rangt við þetta svokallaða viðskipta "frelsi" í nútímanum.

Hvað ætli hagfræðingum sé kennt (blekkt) í háskólum heimsins, um slíkt viðskiptalegt "hagnaðar" risavaldníðslu "frelsi"?

M.b.kv.