Íslenska ríkið á að kaupa mjúka dúnkodda

Mörg brýn verkefni bíða hins íslenska ríkisvalds.

Eitt brýnasta verkefnið er að afla tilboða í kaup á mjúkum dúnkoddum fyrir alla Íslendinga. Þeir verða bundnir þannig á fólk að ef það dettur á rassinn þá meiðir það sig ekki. Það vandamál ætti því að heyra sögunni til um alla framtíð. 

Einhverjum gæti dottið í hug að þetta væri slæm hugmynd. Ef fólk meiðir sig ekki þegar það dettur á rassinn mun það þá ekki bara passa sig síður, og jafnvel æða niður steinsteyptar tröppur í miklu óðagoti því það er óttalaust og vel dúðað?

Munu börn ekki læra jafnvægislistina síður ef þau detta aldrei þannig að þau meiði sig?

Munu fullorðnir ekki taka upp á ýmsum vafasömum athöfnum því það veit að rassinn er vel varinn? Til dæmis henda sér aftur á bak í alla stóla með þeim afleiðingum að þeir brotna oft í spað?

Munu skattahækkanirnar, sem þarf til að fjármagna koddakaupin, ekki draga svo mikið fé úr vösum skattgreiðenda að aðrar leiðir til að forðast rassmeiðsl fá aldrei fjárhagslegt tækifæri til að keppa við koddana? 

Jú, vissulega munu hin lögskipuðu öryggistæki - dúnkoddarnir - deyfa alla áhættufælni tröppuferðalanga og stólasetjara og hafa ýmsar beinar og óbeinar aukaverkanir í för með sér, en ríkisvaldið telur engu að síður mikilvægt að tryggja fólk gegn sársauka á rasskinnum. Ríkisvaldið sér hérna tækifæri til að slá sig til riddara á kostnað skattgreiðenda og það, umfram svo margt annað, er mikilvægt. Skítt með afleiðingarnar, beinar og óbeinar. 

Hlynnt hugmynd um breytt lög