Skemmtileg og bráðholl hugleiðing, en ýmsu er gleymt

Það er gott að einhverjir innan bankakerfisins geri sér ennþá grein fyrir skaðlegum afleiðingum af ríkisvörðum, seðlabankastuddum og peningaprentandi rekstri banka í dag.

Allt sem sagt er í fréttinni svo langt sem það nær. Mikið innstreymi nýrra peninga í eitthvert hagkerfið rýrir kaupmátt þeirra peninga. Séu peningarnir gull rýrnar kaupmáttur þess. Séu peningarnir pappírsseðlar með andlitsmyndum rýrnar kaupmáttur þeirra. Fyrstu viðtakendur peninganna geta keypt á gamla verðlaginu, en aukin eftirspurn þeirra þrýstir á verð og þeir sem seinna koma hafa því hvorki fengið nýja peninginn né gamla verðlagið, heldur nýtt og hærra verðlag með sömu ráðstöfunartekjur.

Sem sagt, tilflutningur á verðmætum frá þeim sem eru á föstum tekjum til þeirra sem fá fyrstir hina nýju peninga í hendurnar.

Svona lagað er samt fljótt að jafna sig, gefið að fiktið við peningamagn í umferð hættir. Í tilviki Miðgarðs í sögu J.R.R. Tolkien má ætla að sú aðgerð að koma auðævum Smeygins í umferð sé bara möguleg einu sinni. Verðlag tekur kipp, sérstaklega í kringum fjallið sem hann bjó í. Markaðurinn mun hins vegar jafna sig, gefið að fleiri drekaauðævi sé ekki að finna eða að langur tími líði á milli þess sem þau eru opnuð fyrir neyslu.

Boðskapurinn er þessi: Hvaða magn peninga sem er í umferð í dag er nægjanlegt til að öll viðskipti geti átt sér stað. Breyting á því magni leiðir til aðlögunar á verði og tilflutnings á verðmætum. Þegar sú aðlögun er yfirstaðin er hið nýja peningamagn í umferð einnig nægjanlegt til að öll viðskipti geti átt sér stað.

Seðlabankar eru sífellt og endalaust að fikta við peningamagnið í umferð. Þess vegna eru þeir slæmir. Drekinn Smeyginn er slæmur, og auðævi hans munu valda miklu uppnámi á mörkuðum, en bara í eitt skipti. Hann er því minna slæmur en seðlabankar heimsins fyrir frjáls samskipti og viðskipti. 


mbl.is Smeyginsgull leiðir til óðaverðbólgu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Steinarr Kr.

Ef við skoðum söguna, þá söfnuðu dvergarnir gullinu og eyddu því ekki áður en Smeyginn kom. Þeir lofa vatanfólkinu einhverju og eflaust fer eitthvað í að borga stríðið. Líklegt er að þeir sitji svo á restinni. Er þetta þá ekki bara tímabundið innskot í kjölfar stríðs, líkt og gerðist í lok seinni heimstyrjaldar?

Steinarr Kr. , 10.1.2014 kl. 21:35

2 Smámynd: Geir Ágústsson

Það er rétt. Sennilega færi ekki mikið af gullinu í umferð. En þótt það færi allt í einu í umferð þá yrði það bara í eitt skipti og svo búið. Færi það út í jöfnu streymi yrði það að jafnri en fyrirsjáanlegri verðbólgu. Færi það út í óreglulegum "skotum" yrði það að tíðum verðbólguskotum, en um leið tímabundnum á meðan gullið tæmdist.

En allt væri betra en núverandi óendanlega peningaprentun sem engan endi tekur og enginn getur séð fyrir, nema vera í innsta hring bjúrókrata.

Geir Ágústsson, 12.1.2014 kl. 19:15

3 identicon

@2:

Jú, þessi peningaprentun tekur enda. Bjúrkratarnir vita ekki hvenær frekar en nokkur annar en gamanið tekur enda bráðum.

Helgi (IP-tala skráð) 17.1.2014 kl. 16:21

4 Smámynd: Geir Ágústsson

Það er að vísu og að sjálfsögðu alveg rétt. Það kemur að þeim tímapunkti að almenningur missir trúna. Þá er spilið búið.

Geir Ágústsson, 22.1.2014 kl. 21:01

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband